Arkadaşlar; 17 yaşındaki persian kedim 1 ci evre bobrek hastasi ve bunun tedavisi yok . Ancak renal mamalar ile bir sure daha idare edeceğiz.

3 cu evreye geldiğinde ve artık tamamen yemek yiyemediginde onu veterinerlere bırakmak istemiyorum , ama yanımda acı
çektiğini görmekte istemiyorum.

Ev ortamının en iyi veterinerden iyi olduğuna inanıyorum, kafamda artık çok aci çekerse ve çözüm olmazda otenazi yaptirmalimiyim diye sorular var , yada acı çekmesine rağmen son ana kadar aynı yataktami uyumalıyım.

Bunu yaşamış ve tecrübe etmiş olanlar varsa siz nasıl bir yol izlediniz ve sonradan pişmanlığınız ne oldu .