ama tabi herkesin ailesi farkli. Alip sonra sokaga birakma veya sshiplendirme olmasin daaa

Size abartısız söylüyorum, ben ailemi ikna edebildiysem herkes edebilir. Kendimi bildim bileli kedi sahiplenmek istiyordum ama yaklaşık 2-3 yıldır istikrarlı bir şekilde sürekli kedi videoları izlettim, sürekli konusunu açtım ve bazen onları zorladım bile :D Kedi almazsanız sınavlara çalışmam gibi basit şeyler tabii ki :D Burda akrabalarıma da büyük pay düşüyor çünkü kuzenimin de kedisi vardı ve her bir araya gelişimizde dayım yengem kuzenim vs. ailemi ikna etmek için dil döküyorlardı. Bir kediyle yaşamanın ne kadar güzel bir şey olduğunu anlatıyorlardı. Ama annemlerin tepkisi netti, "bizim evimize bir kedi adımını bile atamaz" İşte bir gün annemlerden izin koparabildim, sadece 1 aylık bakacağım sonra sahiplendireceğim dedim ama annemlerin 1 ay kediyle yaşadıktan sonra bağlanıp asla bırakamayacaklarından emindim. Hatta annem sürekli ya yuva bulamazsan ne olacak bize alışan kediyi dışarı da salamayız artık diyordu. Burdan anlamıştım zaten bırakamayacağını. Yazın geldi venüs bana, 1 hafta -maalesef- balkonda kaldı. Annemler evden çıktığı anda ve geceleri uyuduklarında gizlice içeri sokuyordum ama genelde balkondaydı balkon cam balkondu ve genişti zaten her şeyi ordaydı. 1 hafta sonrasında sadece benim odamda kalmasına izin aldım. 1 hafta sonrasında koridorlara banyoya girdi derken şimdi annemlerin yatağında, evdeki herkesin kucağında, mutfak tezgahlarında.. Yani sözümün sonuna kadar arkasındayım bence annemler ikna olduysa herkes olur. Ama içlerinde hayvan sevgisi varsa tabii. Benim babam zaten kedilerle köpeklerle büyümüş bir adamdır o annem hayır dediği için hayır diyordu, annem de dokunamıyordu ama çok seviyordu. Evimizin karşısındaki kedilere evde mama yapar verirdi sürekli. Yani içlerinde hayvan sevgisi varsa her türlü ikna edersin ama sabırlı olman lazım :-)

Ah ah sana akrabalarin destek olmus . benim kedimden akrabalarimin habrri yok sakliyoruz. Ona ragmen ikna edebildim :)