1 hafta önce eşim 2 aylık bir kedi sahiplendi bana arkadaş olsun diye. Ama ben kendimi çok huzursuz hissediyorum. Onu annesinden babasından kardeşlerinden koparmış gibi hissediyorum. Evde sürekli peşimde. Geceleri uyumadan yatağa giremiyorum. yalniz bırakınca kapımın önünde miyavlıyor ve benim içim çok kötü oluyor. Kıyamıyorum yanına gidiyorum ama çok yoruluyorum. kendimi depresyonda gibi hissetmeye başladım. Ona her baktığımda içim acıyor. Çok seviyorum. kıyamıyorum... Bu kedi scottish fold cinsi bir kedi ve hakkinda araştırdığım acı çekmesi vs gibi konularda olunca daha da kötü hissediyorum. Yani bütün hayatımı etkiledi. Sonra eski sahibine verirsem ya bana alışmışsa ve orada mutsuz olursa diye düşünüyorum... Ama annesi, babası ve kardeşi de eski sahibinin yanında. Off allak bullağım... moliye baktıkça ağlamak istiyorum... Güzel oğlum benim. O kadar masumsun ki... Bu sıcaklarda kapıyı pencereyi açamıyoruz atlar diye ve kiracı olduğumuz için eve bir şey de takamıyoruz. Karşı komşunun kediside balkondan atlamış ve yoğun bakımda.. Korkuyorum farkında olmadan ona bir zarar gelmesinden... Sekizinci katta oturuyoruz. Öpmelere doyamıyorum miniğimi. Ama sırf kendim içinde mutsuz olsun istemiyorum.. İleride çalışmaya başlayacağım. Sağlıkçıyım. Önerilerinizi bekliyorum..
ilk haftalar gerçekten sabır istiyor, sahiplendiğim ilk gece alerjime rağmen kucağımda uyutmuştum, şimdi ne alerjim kaldı ne de onun ağlamaları. Anneleri yavrular iki aylıktan sonra ısırmaya başladığı için beslemek istemiyor. Gece yatmadan önce güzelce oynatın yorulana kadar, eğer kapıyı suratına kapatmaz da o uzaktayken odanıza girip kapatırsanız kapının varlığını bile farketmeyebilir. Scottish foldlar büyüdükçe daha bağımsız olurlar, şimdi kucağınızda yatmak istemesini özleyebilirsiniz ileride. Pencerenin içine oturabilecek boyutta ahşap bir çerçeve yapıp tel gerebilirsiniz idareten ama bir gözünüz yavrunun üzerinde olsun.
Eğer kedinizi satın aldıysanız ve bu kanlı ticarete ortak olduysanız ileride pişman olacaksınız. O yüzden gerçek bir hayvansever birey iseniz kedinizi iade etmeyi ve sokaktan bir can sahiplenmeyi düşünün derim.. (Bence bu ticareti yapacak kadar aciz kişiler kediyi asla geri almazlar.) İkinci bir ihtimal olarak eğer satın almadıysanız ve sahiplendiyseniz veya geride veremiyorsanız kediler sahipleri ile beraber olmak onlarla uyumak isterler. Sizin yanınızda olmasalar bile size kolayca ulaşmak ve görmek isterler kapalı kapılardan nefret ederler. Daha çok küçük anne ve kardeşlerin yanından ayrılmış yalnız hissediyor, bu yüzden onun yanında olmaya özen gösterin ve yavru kedilerin birbirine alışması daha kolay yanına benim fikrimce sokaktan bir yavru kedi sahiplenin. Kiracılar önlem alamaz diye bir şey yok, kilitli kedilere dayanıklı sineklik yaptırmak (normal sineklikler yırtılıyor) ev sahibi için neden sorun olsun? Mutlaka yaptırın. Temiz hava ve temiz su onlar için çok önemli unutmayalım.. Eğer yanına bir kardeş alacaksanız lütfen bir sokak canının yuvalanması çok önemli. Cins kedileri herkes alıyor unutmayın.. Onlar daha zor durumda. (Kedinizin hasta bir ırk olması ve devamlı veteriner kontrolunde olması konusuna değinmiyorum bile, umarım biliyorsunuzdur. Yanına gelecek kardeşide cins bir kedi olursa sorun çarpı iki demektir.)
Çözüm bulmaya çalışıyorum. Önerileriniz için teşekkürler...
Bu yaptıgınız vicdani durum yersiz çünkü kedilerde aile kavramı yoktur. Şöyle düşünün ki kendi anne babalaroyla dahil çiftleşebilirler ondan dolayı geri vermeniz çok gereksiz olacak verirseniz onlarda başka birine verecekler. Şimdi kendi ailelerinden bireyle çiftleşiyor dedim diyede tiksinip soğumayın !!!
ben kendi açımdan nefret kustuğumu düşünmüyorum. ister satın alın ister almayın yine de daha 1 haftalık baktığınız bir can bu. çözüm aramak isteseydiniz " geri vermeli miyim?" gibi bir cümle kurmak yerine burda yardım isterdiniz. çözüm arayan biri geri göndermeyi bile düşünmemeli bence.
İlk kedimi sahiplendigim zaman ben de böyle hissetmiştim,sizi anlıyorum emin olun...sorumluluk duygusu,bakabilecek miyim vs. Sürekli pesinizde olması yalnız kalmak istemediği için...bir süre sonra alışıyor hem eve hem size... benim kızım 1.5 yaşında oldu beni annesi zannediyor,o derece alisiyorlar... şimdi sokakta yaralı olarak bulduğum 2. kedimi sahiplendim... birbirlerine alışmaları biraz zaman aldı ama şimdi çok mutluyuz, hem onlar hem biz... eğer gerçekten hayvan sevginiz varsa bırakmayın herşey zamanla yoluna giriyor... sineklik olarak ta bütçenize uygun tak çıkar tarzı birşeyler yapıp çözüm bulabilirsiniz,yeter ki isteyin...
Eleştiri odagınızdaki kişilerden biri değilimdir umarım .çünkü isteyen parayla isteyen sahiplenmeyle alabilir yavruyu o kişisel irade bakış açısıdır.
Hemen topa tutmadan demeliyim ki ben parayla sahiplenmedim 2 kedimide ücretsiz birini bu site diğerinide yolda giderken tuttum bwnimlesin dostum diyerek sahiplendim.
Sedanurdrl yorumunuz ve yaklaşımınız için teşekkür ederim. Anlaşılabildiğime sevindim...
Geri vermemenizi tavsiye ederim kediler sahiplerine baglanirlar ve ortam degistirmeyi sevmezler her scottish fold da hasta olmuyor
Bakamayacağınızı bir an bile düşündüyseniz ki düşünmüşsünüz verin
Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız.
Uzmanlardan ve diğer üyelerden faydalı cevaplar almak için:
Yeni Soru Sor
gönderiliyor...