Kafam o kadar karışık ki çok üzgünüm. evde bir tane kedim var. ve bugün dışarıda ağlar gibi sesler çıkaran bir yavruya rastladım dışarı çıktım besledim onu. daha sonra eve getirdim evdeki kedim 5 dakika görsün diye. eve getirdiğimde ise bir anda yatıp uyuya kaldı. o kadar cana yakın bir kedi ki asla yadırgamadı. bugün bir işim vardı kedi uyusun sonra çıkarırım dedim mama su koydum çıktım. eve bir geldim ayaklarıma dolanıyor peşimi bırakmıyor. annem asla evde istemediğini söyledi evdeki kedim de alışamadı ona. kedileri birbirine alıştırmak zaten zaman alıyor ama annem konusunda ne yapıcam bilmiyorum. sürekli yanıma gelerek sen götürmezsen ben götürürüm diyor. bir kere dışarı çıkardım eve girerken peşimden koştu geldi kıyamadım.şimdi de karşımda uyuyor. annem bir yandan baskı yapıyor. her yere ilan verdim çevreme sordum en azından sahiplenilsin diye ama kimse istemedi. ne olur bana bir akıl verin çok üzgünüm
annenizden sahiplendirene kadar zaman isteyin. ben bakmazsam ölür, yasamayaz deyin. sahiplenmek isteyen çıkarsa takip sartiyla sahiplendirirsiniz, belki bir sure sonra anneniz alisir gondermek istemez. kolay gelsin umarim anneniz izin verir sizde kalmasina. evdeki kedinize alıştırmak icin de youtube deki videolardan yararlanabilirsiniz.
ilan açtım etrafa soruyorum diye kaç defa dedim ancak ikna olmadı. ve bu kedi o kadar cana yakın ki sanki uzun süredir bizde kalıyormuş gibi. benim peşimi de bırakmıyor hiç sürekli yanımda. bu da beni çok üzüyor. maalesef şu an kpssye hazırlandığım bir dönemdeyim. herhangi bir işim yok bu konuda sorumluluk alırım diyemiyorum. çorum'dayım. çevremdekiler barınağa götür hem beslerler hem kedi arkadaşları olur falan diyor ama daha önce barınağa gidip ortamı görmediğim için güvenemiyorum açıkçası
Evdeki kediniz alışırsa ve anneniz de kabul ederse sizinle yaşasın. Belki anneniz de zamanla kabullenebilir. 1 taneyi kabul etmiş sonuçta 2. Yi neden etmesin? Onunla konuşmayı deneyin bence ikna olacaktır.
annenizi, tamam sahiplendirme ilanı açtım, o sürede bizde kalsın diye oyalayın, ben öyle eve aldım, hâlâ bizde. fakat annenizi tanımıyorum, o sebeple çok bilemeyeceğim fakat bizimkiler çabamı gördüğü için göz yumuyorlar, elbette berlin de çok sevecen bir kedi, annem babam bile sevdi. eve alıştığı için artık sokakta yapamaz, hiç değilse yuva bulana kadar bizde kalsın, tüm sorumluluk bana ait diyebilirsiniz. şunu da söylemek isterim, berlin’in maddi sorumluluğu da bana ait. eğer maddi olarak gücünüz yoksa.. maalesef anneniz karşı çıkmakta haklı. hangi şehirdesiniz, belki yardımcı olabilirim?
aynı durumu bende babamla yaşıyordum bir zamanlar annenizin kurduğu cümlelerin aynısı kuruyordu. babama şöyle söylemiştim; ben bu kediye kıyamadım getirdim geri götürmeye vicdanım el vermez geri sokağa bırakırsak ölür ben Allahtan korkarım vebalini alamam sen Allahtan korkmuyorsan yap demiştim. işe yaradı. ama biraz sabır gerekiyor. inatlaşmayın. her türlü duygu ve dini sömürüyü yapalirsiniz. sen yap derse üstünüzden atın ben yapamam diye.
kediniz aynı berlin gibi. ben de onu sokakta buldum, aşırı sevecen ve peşimden ayrılmıyor fakat maddi olarak ben üstlenmiş durumdayım, bundan ötürü anneniz rahatsız oluyor olabilir. belki mama yardımı isteyebilirsiniz instagram üzerinden. yine de o güzellik sokakta yapamaz maalesef. annenize biraz güzellikle yaklaşın, umarım iknâ olur. belli bir süre oyaladıktan sonra alışacağını düşünüyorum.
inanın her türlü dini sömürüyü de yaptım :( vicdanını çok sorguladım ama çok inat bu konuda.
ve konu sadece maddi değil. evi mahvedeceğini düşünüyor ve çevremizdeki insanların çok gazına geliyor. çevremdeki bazı tanıdıklar benim ilk kedimi bile daha kabullenebilmiş değil. gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum. sen bırakamazsan gönlün razı gelmezse ben bırakırım diyor. onu sokağa bırakıp peşimden koşturmasını görmek ve o şekilde bırakıp gelmek asla içime sinmiyor burada gerçekten çok mutlu şu an
çevredekiler falan susmuyor ki. benim kedime de o kist yapar gonder diyen komşularım var.
maddi anlamda gücünüz olsadi belki ikna edebilmeniz daha kolay olurdu.
ama lutfen barinağa birakmayin.
barinak = ölümdür
Bu çevredeki insanlar hep mi aynı olur ya, gerçekten nefret ediyorum. Geçici yuvalık konusunda ısrarcı olun. Kediler bireysel yaratıklar, kedi arkadaş sevmezler, arkadaşlık bağı kurmazlar öyle. barınağa bıraktığınızda sonu direkt ölüm ne yazık ki..
maalesef anneniz biraz bilinçli olması lazım bu konuda. anladığım kadarıyla kedilerden de hiç hoşlanmıyor. tek yolunuz ona güzellikle yaklaşıp durumun aslını anlatmaya çalışmak, oyalamak ve yuva bulmaya çalışmak. belki bu süreçte alışabilir. umalım da alışsın.
Anneni kapıya koy
su sekilde de ilerleyebilirsiniz. tamam anne ben de anladim istemediginizi gondermek icin elimden geleni yapicam ama sokaga birakamam biliyosun sahiplenecek birilerini bekliyorum, o zamana kadar bakicaz. boyle diyip de kedi evdeyken tatli hallerini falan gosterirseniz, iki kedinizin birlikteki guzel anlarini surekli gosterirseniz anneniz de alisabilir belki. ama durum maddiyse bir sey diyemem 1 kedi bile luksken 2 kedi cok daha buyuk masraf hep. ozellikle asi zamani hissedebilirsiniz bunu :D o yuzden eger siz bu butun maddi seyleri karsilayabilecekseniz evde tutun, yoksa gercekten bir sahip aramaniz daha dogru olur
ben de sahiplendirmek istiyorum. evdeki kedim kabullenmiyor ona da üzülüyorum. anneme sahiplendirene kadar dursun diye bilmem kaç kere söyledim ama ikna olmuyor. bugün yine bahçeye bırakmayı denedim bir baktık apartmana girmiş kapımızda miyavlıyor. dayanamadım geri aldım ama annem yine asla istemediğini söylüyor. kimse sahiplenmekte istemiyor. bırakabileeğim güvenilir bir ortam olsa bırakıcam ne yapsam bilmiyorum :(
Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız.
Uzmanlardan ve diğer üyelerden faydalı cevaplar almak için:
Yeni Soru Sor
gönderiliyor...