Yabik'in Ardından

merhaba, biraz uzun oldu ama akıl sağlığımı koruyamıyorum. İçimi dökmek istedim. birkaç gün önce ansızın oğlumu kaybettim. henüz 1 yaşında ve sağlıklı bir kediydi. en son haziranda kısırlaşırken kan bakıldı ve değerleri, bağışıklığı iyiydi. bir gece içinde çişini yapamadığı için kliniğe götürdüm, kum var kanalları tıkamış dediler sonda ile açılmayınca sabah ameliyat olacaktı fakat o gece kaybettik. düşünmekten, sorgulamaktan aklımı yitirmek üzereyim. geçen sene tam bu günlerde kanlı ishali yenmiştik, kekik ile yabiki direkt hastalık ile tanıdığım için aramda bambaşka bir bağ olmuştu. Yabik öyle biriydi ki, kediden korkan insanlar bile onunla korkularını yenmişti. gece sarılır yatardık, öperdi, sırnaşırdı. ne bir aksiliği, ne beni yormuşluğu vardı. hâlâ o kadar idrak edemedim ki. kırmızı peluş battaniyesi vardı ve ona bayılırdı. kliniğe onunla götürdüm, defnederken de battaniyesine sardım. peluş olduğu için toprakta sıkıntı olur mu, acaba toprağa karışmaz mı? diye kafama takıldı. yazın bile fayanslara yattığında kıyamaz yatağa, koltuğa koyardım. kapımızın önünde baktığım küçük bir yavru vardı, havalar artık soğudu diye dayanamadım onu bile eve aldım. sonra bu soğukta yerde yatmasına bile kıyamadığım kendi oğlumu toprağa koydum. Köyümüzün mezarlığına defnettim orda bile buraya kedi gömdüğünü duyarlarsa sıkıntı ederler deyip canımı sıktılar. ailemde, etrafımda beni anlayan bir kişi bile yok. evet üzülüyorlar ama neticede kedi diyorlar. benim gözümdeki kıymetini, acımı anlamıyorlar. hatta bu kadar sevdiğin, üstüne düştüğü için oldu diyorlar. komşumuz kedisine resmen kilerde bakıyor, hayvanın herhangi bir özgürlüğü yok bir kez hastalıktan veterinere gittiğini duymadım. çevremde kedi besleyip mama içeriği, veteriner, malt vs bilmeyen bile var. daha bir sorun yaşadıklarına şahit olmadım. kendimce en iyi mamaları almaya çalıştım, maddi ve manevi hiçbir şeyden eksik kalmasınlar istedim. oyunlarını, ilgilerini, beslenmelerini yeri geldi kendimden çok düşündüm. eve biri geldi diye odaya kapatmadım, zamanla evi bile onların rahatına göre şekillendirdim. pandemiden dolayı uzun süre evde kaldım ve konuştuğum, ağladığım, güldüğüm hep onlardı. birine bir faydam dokunsa bile çocuklarımın başının gözünün hayrı olsun, onlara sağlık, ömür olsun isterdim. O kadar ansızın, o kadar hazırlıksız oldu ki. Ağlıyorum, üzülüyorum ama gitgide dayanılmaz bir hal aldı bu acı. Kekik evde basbas bağırıyor, değişik hareketler yapıyor. Evde 8 tane kedi var şu an, 3ü yuva arıyor. Aslında 5i yuva arıyordu ama 2sini yine kendimiz sahiplenelim demiştik. Onlara bakamıyorum, dokunamıyorum. Bir yandan onların da bir ömrü var ve en güzel şekilde geçmesini istiyorum ama baktıkça onların da bir gün canımı bu kadar yakacağını düşünüyorum sadece. Bugün yuva için geldiler ve abim eve kaldı dediğimiz yavruyu verdi. Bu kadar bağlanıp üzüldüğüm için kekik, çakır ve gözü görmeyen yavru dışında hepsini vereceğiz dedi. Çok fazla üzüldüm bıdık gidince, bir yandan da kabullenmeye zorladım kendimi. Çünkü bunun bir sonu yok.
Bilmiyorum nerde hata yaptım, kalanlar için ne yapmam gerekiyor, kendime gelebilecek miyim? Nereye baksam oğlumu görüyorum, uyuyorum rüyama giriyor. Canım çok yanıyor. Dua ediyorum bir gün kavuşmak için. Elimden başka ne gelir bilmiyorum. Bu acıyı bilsem hayatıma kedi alır mıydım bilmiyorum. Oğlumu çok özlüyorum. İsyan edip daha büyük acılar yaşamaktan da korkuyorum. Dilerim kimse bu acıyı yaşamaz. Canımdan can, güzelden güzel Yabik’im, öyle derinlerimdesin ki. Seni çok özlüyorum

Başınız sağ olsun, ben bir gün O'na yeniden kavuşmak dileğiyle ayakta kalmıştım.. Dışardan bu acıyı yaşamayan ve bir hayvanın dostluğunu tatmayan kimse anlayamıyor olanları malesef, bu tavır ise daha da çok can yakıyor, yalnızlaşıyor insan. Bu yüzden kaybınız hakkında sizi anlayan insanlarla konuşmaya çalışın bu süreçte(iyi ki buraya yazdınız mesela), acınızı içinizde tutmak daha da ağırlaştırır çünkü, yasınızı tutun gözyaşı dökün ama bir yerde bitirin. Sonra da baktığınız ve size muhtaç olan diğer canlar için ayağa kalkın. Bir gün daha güzel bir yerde kavuşmanız dileğiyle..

Başınız sağolsun. Gerçekten çok çok üzüldüm. Tarifi imkansız bir acı ama yüreğimde hissettim acınızı. Bazen bende düşünüyorum çok mu üstlerine düşüyoruz acaba diye. Benimde çevremde bir çok insan var kedileri var ve asla benim kadar üstlerine düşmüyorlar. Ve gariptir yılda belirli tarihlerde sadece aşıya gidiyorlar. Biz en iyi mamaları maltları, vitaminleri veriyoruz, üşümesin diye üstüne battaniyeler örtüyoruz ama yinede kliniklerden kurtulamiyoruz. Ben de ailemin yanına her gittiğimde babam rahat bırak şu hayvanı böyle yaparak zarar veriyorsun hayvan senin yüzünden mikropla tanışamıyor serada besliyorsun resmen sonra en ufak şeyde hastalanıyor işte, kedinin üstünü örtmek nerden çıktı o usurse zaten kendisi sıcak yer bulur, kendi psikolojini de mahvediyorsun hayvana da yazık diye kızar ve hakkı da var. Kedim 7 aylık olacak biraz geç oldu ama ben kendi haline bıraktım artık evet yine kaliteli mama malt vs veriyorum ama eskisi kadar üstüne dusmuyorum. Diğer türlü kötülük ediyormusum gibi geliyor. Ve işin garibi mesela yerde yatıyor usuyunce kalkıp yanıma geliyor. Sıcak gelince gidiyor. Ama biz yalnızlıklarimizda vs bağ kurduğumuz için onların doğasını biraz unutuyoruz sanırım. Tekrardan çok başınız sağolsun. Rabbim sabır versin size 🙏

Çok üzüldüm sizi instadan takip de ediyorum şok oldum. Ama kum vardıysa neden tespit edilemedi bu halde anesteziye alındı. Sorulacak çok soru var hçbiri de kedinizi geri getirmiyor. Başınız sagolsun sabırlar diliyorum.

Başınız sağolsun çok üzüldüm gerçekten kelimeler kifayetsiz kalıyor şuanda acınız büyük hissediyorum Allah sabır versin sizlere gerçekten 🙏 Meleğiniz her iki tarafta da sizden razı olacaktır her daim kalbinizde olcak ve sizinle yaşayacak zaman herşeyin ilacıdır gerçekten umarım biraz da olsa zamanla azalır acınız ama her daim yüreğinizde yaşayacak Allah razı olsun sizden 🙏

Veterineriniz söylediyse suçunu almışım pardon benim veterinerim 3 aylıkken waffl için sakın yüksek protein kullanma dedi ve hep dinledim onu suan 1.5 yaşında onlar bu işin uzmanı veterinerler

Tekrar çok başınız sagolsun Allah sabır versin

Ağlaya ağlaya okudum inanın sizi o kadar iyi anlıyorum ki bir de yalnız biriyseniz resmen sizden bir parça gibiler ben kalp krizi geçirmiştim Nero'nun annesi öldüğünde ki hala psikolojik destek alıyorum sevgi bilmeyen insanların anlamasi çok zor sizi de beni de . Allah size sabırlar versin.

O kadar üzüldüm ki ben topalladığını gördüğüm anı hala unutamıyorum birde kaybetmek ahh çok zor allah size sabır versin insan ne diyeceğini bilemiyor😔

Başınız sagolsun üzüldüm burda sanki veteriner hatasi seziyorum

@palyaco kimseyi sorgulamadan savunmuyorum ama güvendiğimiz, uzun zamandır bize çok yardımcı olan bir hekimdi. bana çok önceden nd kullanma, böbrek sorunu yaşarsınız demişti. kısırlaştıktan sonra nd bıraktık ama keşke çok önceden dinleseydim. iyiliklerini düşünürken, farkında olmadan kötülük etmişim.

@kedililililerle bir gecede oldu her şey. tuvaletlerini odama almıştım o gece çiş yapamadığını fark ettim sabah kliniğe götürdüm ultrason baktılar kum olduğu için sonda yapılması gerekti ve o yüzden anesteziye alındı çünkü 2 gün çişini yapamamış ve idrar kesesi patlamak üzereydi. yine açılmadı ve sabah ameliyata alınacaktı yaşasaydı. inanın kendimi de tedaviyi de o kadar çok sorguluyor ki kafamın içi, veteriner hekim defalarca açıkladı da, dediğiniz gibi giden geri gelmiyor.

Merhaba,
Başınız sağolsun , aciniza saygi duyuyorum.Insanlarin sizi anlamasini beklemeyin, çünki sevmemiz de farkli farkli.Birisine göre sadece bir kedidir, birisinin de canina candır.Bu nedene insanlarin yorumlari onlarin kendi sevgi algisina göre olur.
Diger kediler de ölücek nazarinda kalip, onlardan uzak durmaniz , beni daha çok üzdü.Ölüm Allah'ın emri deriz hep ama başimiza gelene kadar , yokmuş gibi davraniriz.Başimiza geldiginde ise hücrelerimize kadar sinen bir acidir bu belki.Ama ölüm var diye kendimizi sevgiden mahrum birakamayiz.Yaşamanin da hakkini vermek gerek.Ne yapalim insanlar da ölecek ve biz de öleceğiz diye kimseyle iletisim kurmadan , sonumuzu mu bekleyelim? Yaşam bu degil ki..
Klanimdan ( çoklu sokak kedilerim) ne zaman bir csn yitse, hepsi depresyona girer.Hani hayvanlarin duygulari yoktu? Benim gibi dağilirlar ancak yaşama yeniden birlikte tutunuruz .Aciyi kabul eder , yaşariz ama o acinin yurekteki yanginindan birlikte cikariz .Onlarin her zamankinden daha cok sefkatr ihtiyaci varken, ne kendinize ne onlara bunu yapmayin.
Ben size geçer zamanla diyemem.Sevginiz iliklerinize kadar işlemişse , o yangin köze dönüşür zamanla ama kalır.Fakat o acinin da birlikte gecirilen guzel vakitlerin uzerine cikmasina izin vermemeliyiz.
Bizler , onlara kusersek , kalbimizin kapisini onlara kapatirsak, hayvan sevmeyi bilmeyenler ne yapsin?
Dilerim ki Allah icinde oldugunuz surece ferahlik versin.Yine dilerim ki, acinin ya da yeniden aci cekme korkusunun sevginizin uzerini ortmesine izin vermezsiniz.
Sevgiyle kalin, patili dostlarin dostlugu ve sevgisiyle sifalanin 🐾💖

Başınız sağolsun :( buradan ne yazsak boş

Başınız sağolsun. Kısa ama güzel bir ömrü olmuş. Sizi bulmuş. Sabırlar dilerim.