Kedi Sahiplendirirken Karşımızdaki İyi Niyetli Mi Nasıl Anlarız?

İnsanın kendi çocuğu gibi oluyorlar ve onlara çok bağlanıyorum elimde olmadan. Maalesef tam istediğimiz özelliklerde yuva bulmak çok zor. Ama yuva bulup vermesek de evde adım atacak yer kalmaz. Bir kere bu işe başlayınca artık bırakılamıyor. Kediler çok fazla çoğalıyorlar ve yavru kedi görünce dayanamıyorum eve getiriyorum.

Sorularınıza verdiği cevaplara da güvenmeyin meral Olcay gibi her ay size kediyle ilgili fot.lar yollamasını isterseniz daha sağlıklı olabilir sahiplendiği hayvanı gerçekten seven biri için bunu yapmak zor olmaz bence

Yakın zamanda sahiplendirdigim 2.5 aylık masum bir melek vardı. Adını mayki koymuştum. Tek basima yasadigim ogrenci evimde bir odayi ona ayirdim. Bir odada zaten 6 tane kedicigimiz var yuva arayan. Her neyse2.5 aylik husky melezi maykiyi 1 hafta boyunca besleyip tedavi ettirdim ic diş paraziti çok yogundu. Sonra tam cok güzel bir yuva bulduk dedik sahiplendirdik maykiyi. Maykinin yeni sahibi ilk gun veterinere goturmesi icin uyarmama ragmen soyle oldu boyle oldu diyip goturmedi. Kuru mama al dememe ragmen su ve ekmek verdigini soyledi. 3. Gune kadar fotograf yollamadi. Sonra aksam saatleriydi maykinin fotografini istedim bana dur şimdi çekiyorum diyip gun isiginda cekilmis bir fotograf yolladi. Iste ozaman acaba maykiye ne oldu diye düşünmeye basladim. Cocugun biraz üstüne gidince beni engelledi. Telefonumu acmamaya basladi. Sonra itiraf etti kopegi fabrikaya verdim dedi. Hangi fabrika diye Ogrenmeye calistim bu kez kaybettigini soyledi... simdi ben ne yapayim.. kafami taslarami vurayim.. gidip o cocugun agzini burnunumu kirayim.. ama suc tamamen bende keske sokaga atsaydim maykiyi o cocuga vermeseydim. Kim bilir simdi benim minigim ne haldedir ne yapiyordur...allahim onu korusun.. sokaktaki hayvanlari aliyoruz iyileştiriyoruz besliyoruz buraya kadar cok iyi.. ama sahiplendirmek cok buyuk sorumluluk..benim ilk sahiplendirmem degildi ama ilk basarisiz talihsiz sahiplendirmemdi.. gercekten beni çok sarstı.. ve bu yolda icimdeki hevesi biraz kırdi diyebilirim.. ama durmak yok tabiki.. herzaman sokaktaki yardima muhtac hayvanlarin yardimcisi olacam..onume cikan yardima ihtiyaci olan hic bir hayvan tesadufen karsima cikmiyor.. onlarin bana ihtiyacı var demekkim. Ayni sekilde herkes icin gecerli bu.. karsiniza bir yardima muhtac hayvan ciktiginda asla gormezden gelmeyin..elinizden bisey geliyorsa muhakkak yapin..ama sahiplendirmek gercekten buyuk bir sorumluluk.. keske tum insanlar sizin gibi olsada sahiplendirme yaparken gozlerim kapali icim rahat olsam..ama insanlar o ladar kötü ki bu asla mumkum degil.. hep diken ustunde olacaz. Ben ve kız arkadasim kendimizi hayvanlara adadık..çok zor ama bir kaç can kurtulacaksa herseye göğüs gereriz..yakindada maykinin üçkagitci sahibini ziyarete gidecem belki bulurum maykiyi...

Ben de başka şehirlerden isteyenlere bu bir canlı eşya değil nasıl göndereyim gelip alırsanız olabilir diyorum. Alırken şöyle bakarız böyle bakarız diyorlar arayıp kediyi sorunca da kaçtı yada ne arayıp rahatsız ediyorsun diyen oluyor işte o zaman kahroluyorum. Bilseydim o kişilere verirmiydim canım gibi baktığım bir kediciği. Ayrıca foğoğraf gönderirim deyip göndermiyorlar yada 1 kez gönderiyorlar sonrası yok. Bu iş çok zor çok.

Sözleşmeli sahiplendirme yaparsanız sanıyorum ki bir nebze olsun içiniz rahatlayabilir

bende bircok kedi sahiplendirmesi yaptım.haftada en az 1 kere resim atmasını istiyorum ve sahiplenecek kişinin ne koşulda olursa olsun onu almaya gelmesi gerektigini dusunuyorum.eger uzak,aracım yok derse zaten sahiplendirme yapmıyorum.örnegin manisaya bir kedi sahiplendirdim araci olmamasına ragmen ticari taksiyle almaya geldi ve bu beni cok memnun etti.ilk olarak bunlara dikkat edilmesi. sık sık olmasada ziyaret edilebilecek uzakliktaysa ziyaret etmelisiniz

Anlaşılan o ki bu yavrucakları gerçekten çok önemsiyorsunuz ve bu gerçekten çok güzel bir şey fakat onları sahiplendirip ardından kendinizi üzmeniz çok sağlıklı değil, bence kendinizi onların güzel yuvaları olduğuna inandırmaya başlayın

Artık sözleşme ile veriyorum ama yine de içim rahat değil.

maalesef aynı sorun bendede var :( onları kediden öte çocuklarım gibi görüp seviyorum.sokaktan alıp büyüttüğüm ve kendi yavrularımda olsa dahi ayırmıyorum ve sahiplendirmek gercekten çok zor.karsınızdakı ınsanın nasıl bırı oldugunu anlamakta öyle..mumkun oldugunca sorular sorun aklınıza yatmayan bır sey olursa sakın vermeyın..nasıl bakılacagı,nerde kalacagı ve mamasını asılarını duzenlı alıp yapıcakları hakkında sorun ve sorun..çekınmeyın cunku sız can emanet edıyorsunuz soru sormanız ve endıse duymanız gayet normal.verdıkten sonra düzenli olarak takip edin ve fotograflar ısteyın eger bır kedı mutlu ise bu fotografdan dahi belli olur.bende çok üzülüyorum,aglıyorum peşlerinden ama onların güzel ve mutlu bır yuvaya gıttıklerını duyunca içim rahatlıyor.sizde bu sekılde yapabılırsınız hep iyisini düşünün...kotu bırsey gordugunuz zaman geri alın bırakmayın asla..

Evet gerçekten sayısız kediye yuva bulmak ve hepsinin de iyi yuvası olması çok çok zor. Elimden geldiğince artık çok soru soruyorum ve o zaman bir yerden verilmeyecek kişi olduğunu anlayabiliyorum. Yine de kafamda acabalar oluyor. Verdiğimiz hayvanlar cins olmadığı için bazen de onlar fazla irdelenmekten hoşlanmayıp geri çekiliyorlar. Nasıl olsa çok ilan var başkasından alırım diyorlar.

Vay bee 9 sene önce