Kedi Yuvası Arıyanların Kaprisleri

insan her gün neler duyuyor, art niyetli çok fazla insan var ve sahiplendirilen kedi sizin sorumluluğunuzda olduğu için insanların temkinli olmaya çalışması yanlış gelmiyor bana. dışarda beslemek istiyorsanız siz de sokaktan bir kedi bulabilirsiniz, kimseye bir şey anlatmak durumunda da kalmazsınız. kendi sokağınız olmak zorunda da değil, dışarıya çıktığınızda illa ki birçok kediyle karşılaşıyorsunuz. zaten dışarda olan bir kediye devamlı mama ve barınak imkanı sunmanıza kimse de bir şey demez böylece. ben de sahiplendirmek için evime aldığım kedileri kimseye güvenip de veremedim, zor bir zamanda yaşıyoruz karşılıklı anlayış lazım.

az bile. insanlar sokaktan aldığı kedileri zaten sokağa göndermek için sahiplendirmeye çalışmıyor ki? ayrıca sokakta bulduğu kediye aynı şekilde sokakta bakmaya devam etse sizin bahçenizden çok daha güvenli olur çünkü kedi o çevreyi biliyor. ancak sizin bahçenizde başına bir şey gelmesi an meselesi orada büyümediği için. ayrıca kısırlaştırma, tel, meslek de gayet mantıklı sorular. kısırlaştırma hayvan sağlığı için zaten olması gereken bir şey, bunun bir şart olması zaten rahatsız etmemeli sizi. evde beslenecek hayvanlar için tel de zorunlu bir şey. hayvanın hayatı söz konusu. mesleğinizin sorulması da hangi kalitede besleyeceğinizle alakalı değildir diye düşünüyorum. herkes çok kaliteli besleyemez belki ama en azından herhangi bir sağlık sorununda bunu göze alıp veterinere götürüp götürmeyeceğiniz düzenli bir gelirle doğru orantılı. bu yüzden soruluyor. ek olarak da sahiplendiren kişinin kontrol etmek istemesi kadar doğal bir şey yok.

valla 2 kedi bakmışsınız ama bu yazdıklarınızdan sonra ben de size sahiplendirmek istemezdim. ben de şu an kedi bakıyorum, 2. birini sahiplenmek istesem bu sorular beni sıkmaz çünkü olması gereken bu hem karşı taraf için hem kedi için. dedikleri gibi sokaktan rastgele bir kedi de alabilirsiniz kimseye laf anlatmak istemiyorsanız, ama başkasından sahipleniyorsanız da onun şartlarına anlayış göstermek zorundasınız. bunları ben bilmiyor muyum? demişsiniz. endişeleri anlamanız için yeterli donanıma sahip olmalısınız ama o anlayışı göstermemişsiniz maalesef. bir gün kedi sahiplendirmeye çalışırsanız daha iyi empati kurarsınız belki. kimse sokağa geri dönsün diye rastgele her isteyene hayvan vermiyor (sizin bahçede bakmanızdan bağımsız bir şey). o kadar kötü insan doluyken bu endişeler yerli yerinde

Dışarısı her türlü kediler için tehlikeli. Karnını doyurmak, bir kulübe vermek asla yeterli değil. Dışarı çıkan kedi her an viral hastalık tehlikesi altındadır, aşılar tam korumuyor. Bebekken korona geçiren kedilerin fip olma riski çok azalıyormuş. Siz 3 yaşında bir kedi bile alsanız o kedi hiç Korona geçirmediyse, mesela evden hiç çıkmadıysa sonra o yaşta Korona ile karşılaşırsa Fip ihtimali daha büyük oluyor. Bahçede ömrü boyunca durmaz mutlaka sokağa çıkar ve araba çarpması, köpek saldırısı riski altına girer. Neden önceki kedinize benzer arıyorsunuz? Diğer canlara da bir şans verin. Dış görünüşü aynı olabilir ama asla eski kedinizin yerini tutamaz hiçbir kedi. Siyah bir oğlumu kaybettim, sonra 6 tane daha siyah kedim oldu ama asla o oğlum gibi olmadılar. Geçmişte bahçemde çok kedi baktım, ben de onların her birine ayrı küçük kulübeler koydum, mamayla da etle balıkla da besledim. Balıkçı dalga geçiyordu adamlar kedileri için balık alıyor diye. Seviyorlar diye mangal bile yaptım onlara özel. Sonra bir köpek dadandı. Bahçenin dışına çıkanı yakaladı. Kedi bu durmaz, hemen bahçenin önünde tutuyordu. Bizim bahçe de geniş, ağaçlar falan çok ama yok durmuyorlar. Kaç tane çocuğumu öldürdü. Bi gece iki buçuk üç arası, koştum köpek sesine, evladımın biri yatıyor yerde, acaba hangi çocuğum diyorum uzaktan, Pars Manas'ımmış. Biberonla elimde büyüttüğüm oğlum. Beni görünce kalkmaya çalıştı, tamam oğlum yanındayım kalkma dedim, annem ağladığın için o da kötü oluyor dedi sustum, geçti oğlum kapat gözlerini, annen yanında dedim. Sakinleşti, 2-3 dakikada bilinci gitti, bir süre çırpındı öldü sonra. Karnı yarılmıştı zaten, vete gitmeye hiç zaman yoktu, gitsek bile imkansızdı düzeltmeleri. Bir kedim de komşunun damına çıkmış, ordan düşmüş, ölmüş, sabaha kadar aradım, meğer can çekişirken görmüş komşular bir kenara koymuş. Nasıl oğlumu dışarda bıraktım dedim, çocuğunu bıraksan başına bir şey gelmez mi? Günlerce yas tuttum. Her evladımı kaybedişte ailem ev yas yerine döndü yeter derdi. Ailem istemiyordu, almıyorlardı eve. Beni kovarlar yine almazlardı. Sonra kendim büyük bir hastalık geçirip ölümden döndüğüm için, hastanede onlara kurtulursam kedilerime karışmayacaksınız eve alacaksınız dediğim için kedilerime izin verdiler. Hâlâ her gün tartışıyoruz çünkü çok kedim var ama asla dışarı salamam. Bir iki kere kaçtı bir ikisi kapıdan. Fenalık geçirdim bir şey olacak diye. Şimdi ailem çok dikkat ediyor. Ben çok küçükken de ilk kedim hayatında ilk kez bahçe duvarından dışarı çıkmış, saniyesinde araba çarpmıştı. Ben eskiye dönemem. Belki o kişiler de bunlardan korkuyor. Siz evet bir cana çok iyi bakacaksınız ama sokağın riskini düşünenleri anlamaya çalışın lütfen. Kurtarılmış bir kedi yerine kendiniz bizzat kurtarırsanız aranızdaki bağ çok daha büyük olur.

Bence çok haklılar. Çok fazla art niyetli insan, kendini olduğundan farklı göstermeye çalışam insanlar var. Kii bence bahçede kedi bakılma durumu pek hoş değil. Bahçeden kaçma yada farklı bir yere gitmesini engelleyecek bir önleminiz var mı? Çünkü bahçeden farklı bir yere giderse başına çok şey gelebilir. Ayrıca evet sokaktan geliyorlar ama zaten sokaktan geliyor bahçede de yaşar düşüncesi bence yanlış. İnsanlar haklı olarak en iyi yere en iyi kişiye sahiplendirmek istiyor. Bende kedi sahiplendirecek olsam camlarda kedi filesi, kısırlaştırma şartı ve takip şartı isterim. Nasıl insan evladı edinilirken bir sürü belge isteniliyor, maddi gücüne, evinin şartlarına ailesine kadar her şeye bakılıyorsa bir kedi de insan evladı kadar değerlidir. Yanlış anlamayın siz iyi yada kötü bakmışsınız gibi bir şey söylemeye çalışmadım, sadece insanların son derece haklı olduğunu düşünüyorum.

su tavirlara bak ya :D sitede zaten bir anda ortaya cikip da haksiz oldugunu kabul eden tek kisiye bile rastlamadim. iyi ki size vermemisler kedileri

İyi de haklı değiller mi? Sokaktan yavru kurtarmak zor bir süreç. Hasta ise tedavi ettiriyorsunuz, veteriner masrafı yapıyorsunuz, ailenize karşı gelip evinize bakıyorsunuz, ilgi, zaman ve sevgi veriyorsunuz ve sonra da sizin kadar sevecek güvenilir bir yuva arıyorsunuz haklı olarak.
Bunu yapmaya çalışan insanların en çok söylediği şey şu, bir heves olarak alıyorlar ve sonra biz bakamıyoruz diye arıyorlar. Özellikle yavru iken alıp büyüyünce sokağa atan ve istemeyen insanlar oluyor. Kediye de onunla ilgilenen insana da yazık oluyor. Ya da sineklik olmuyor ve yüksek kattan düşen kediler felç olup ölüme terk ediyorlar. Veya özellikle dişi ve cins ise ya satılıyor ya da sürekli yavru üretip satılıyor. Tüm bunların yanında sahiplenip öldüren başka canlılara yem eden insanlar bile varken neden önüne gelene sahiplendirsinler ki?
Kediler köpekler gibi bahçede bakılacak canlılar da değil üstelik. Başına buyruklar. İlk kızgınlıkta da kaçacaktır oradan. Açıkçası şahsım adına çok zor durumda kalmadıysam ben de istemem bahçede yaşaması için vermeyi.
ve kimse kimseden gbt istemiyor. herkesin istediği net şeyler; kedinin bakımını sağlayabilecek ekonomik yeterlilik, sineklik, kısırlaştırma, ilk zamanlar için de fotoğraf ve video isteme.
Esas size kedi sahiplendirmek isteyen bunları sormuyorsa sorun olurdu. Onlar o canı önemsedikleri için size bunları söylüyorlar. Kabullenmiyorsanız sokaklar kedi dolu, alın birini evinize hayatını kurtarın.

Ayrıca sokaktan bir kedi sahiplenerek hem ona iyilik yapmış olursunuz hemde kimseyle uğraşmamış olursunuz

Evet bir de zehirlenme konusu var, benim kedilerimi de zehirlediler zamanında, yemek için çağırdım yoklar, sonra biri seslendi son gücüyle, diğeri de başka yerden seslenmeye başladı, hangisine koşacağımı şaştım. Biraz geç çıksam gitmişti hepsi. O psikolojiyle hepsi bir yere sokulmuş kalmış öyle, akıllarını kaybetti hayvanlar, biri durmadan kendi etrafında dönüyordu. O ağlamalarına komşular çıktı, biz dayanamıyoruz artık ağlamalarına içimiz parçalandı dediler taksi gelene kadar, siz gidin durmayın dedim. Neyse ki veterinere yetiştirdim de bir deste iğneyle kurtarıldılar. Sokağın riskleri say say bitmez. İnsanların endişelerini paylaşması size ağız kokusu olarak geliyorsa ne yazık...

Aynı süreci yaşamışız. Oğluşumu kaybettikten sonra 1 hafta sokaktaki kediler ağırlıklı kedi arayışına girdim. Ailem ile yaşadığım için öncelikle ev ortamına biraz da olsa alışık olmasıydı ve parazitinin yapılı olmasıydı. Yazdığım ilanlardan dönüş olarak sahiplendirdik cevabını aldım. Kendim ilan bıraktım. Yine olmadı. Son olarak cins sahiplendim. O 1 hafta zaten acım var. Sürekli red yemek iyice beni perişan etmişti.

Öncelikle başınız sağolsun gerçekten çok zor şeyler yaşamışsınız.Sokaktan almanız en iyisi gerçekten bazen insanlarla uğraşmak zor olabiliyor.onlarıda anlıyorum tabi ki her çeşit insan var ama kimisi o kadar darlıyor ki sahiplendiğin cana alışamıyorsun sanki emanetmiş gibi senin değil gibi hissediyorsun.benimsemene izin vermiyorlar.

Başınız sağolsun. Sokaktan sahiplendiğim ve hem evde hem bahçede hem ornanda vakit geçiren 12 kedim var. İşlek bir caddeye de yakınım. Bugüne kadar çok köpek ezildi, çok kedinin ezildiğini ve zehirlendiğini duydum. Ancak benim Canlar doğal yaşam ortamında çok ağır yaralandılar. Barınaktam sahiplendiğim ve sokaktan sahiplendiğim 2 Canımı bir köpek boğdu.
Bir Canımı böbrek yetmezliğinden kaybettim.
Barınaktan sahiplendiğim 5 kedinin yaşama şansı yoktu FİP ve gençlik hastalığı. Ancak barınakta kendi pislikleri içinde sealet içinde bırakmaktansa, son gün, hafta ve aylarını tüm olanaklarımla en iyi şekilde geçirmelerini sağlamaya çalıştım. Evet çok acı çektim. Ancak vicdanım rahat
FİP bulaşıcı bir hastalık olduğundan, daha önce fipli jedilerin kullandığı herşey çamaşır suyu ile dezenfekte edilmeli.
Barınaktan sahiplendiğim iki kedi de sağlıklı ve güzeller güzeli. Birini köpek boğdu. Diğeri çok şükür sağlıklı ve hayatta.
Kediler özgür ve bağımsız Canlar. Sağlıklı oldukları sürece, dışarı çıkmak istediklerinde bırakıyorum.
Size kolaylıklar diliyorum. Huç merak etmeyin. Zamanı gelince o Canlar sizi bulurlar.

Neyse arkadaşlar, cevaplardan kimsenin ağız kokusunu çekmemem gerektiğini tekrar anladım. Size sahiplendirme konusunda başarılar.