Merhaba, lütfen empati kurarak düşünün. Oğlum Merkür'ü çok seviyorum, can yoldaşımdır. Bir buçuk yıldır birlikteyiz. Merkür'ü sahiplendiğimden beri hep hastalıklarla boğuşan bir kedi oldu. Tam iyileşti diye sevinirken hep farklı bir hastalığı baş gösterdi. Benden önce hayatı zorluklarla geçmiş, hiçbir yerde tutunamamış ama Merkür çok güçlü bir kedi, onunla gurur duyuyorum. Fakat artık madden ve manen çökmüş durumdayım. KBY tedavisi için maddi destek alıyorum, bu beni ayakta tutan en büyük etkenlerden biri. Keyfi olarak kuru mama yemeyi reddediyor, en kötü yaş mamayı bile yiyor ama başka bir şey yemiyor, hekimimizin bize verdiği bilgi bu yönde. Hiçbir ilerleme kaydedemiyoruz, bu genel olarak böyleydi. Bir buçuk yıl içinde her ay en az 1 hafta boyunca veterinere gitmezsek yerinden kalkamıyor. Acı çektiği için sürekli ağlıyor, onu bir türlü iyileştiremediğim için de ben harap oluyorum. Bu konuda genel olarak ailemden destek almıyorum, bir kediye bakmak konusunda asla bilgili değiller. Merkür'ü evde gayet iyi bir şekilde bırakıyorum ve sadece bir kaç saat dışarı çıkıyorum. Eve döndüğümde bakımsızlıktan mahvolmuş halde buluyorum. 7/24 bakıma ihtiyaç duyuyor bu dönemde. Bir yandan da üniversite sınavına hazırlanıyorum. Kimseden maddi bir beklentim yok ama manen bitmiş durumdayım. Yerimde olsanız ne yapardınız? Okuduğunuz için çok teşekkür ederim.
Sizi çok iyi anlıyorum
Merkürün size çok ihtiyacı var
Baksanıza bir kaç saatliğine dışarıya çıkıyorsunuz bakımsızlıktan mahvolmuş bir şekilde buluyorsunuz sonuçta bu yavrucağı atamazsınız ki bunca zamn birlikte yol kat etmişsiniz bundan sonra da yine aynı yolda ilerleyeceksiniz
Allah sabrını da verir selametini de siz bol bol dua edin Allah bir kabı kapatır diğer kapıyı açar Merkür için elinizden geleni yapıyorsunuz çaba sarf ediyorsunuz bizler görmesek bile Allah görüyor
Şifalar diliyorum sarman kuzuma
Bu ara da hiç mi kimse destek vermiyor size ?
Başka veterinere gittiniz mi ?
Peki hastalığı nedir ne derece de ilerlemiş ?
Yaşama tutunma ihtimali nedir ?
Yaş mama kısmında da, ayda en az iki gün serumda da, ilaçlar, yeni hastalıklarda da aynı yerdeyiz :)
Sabır diyorum, zahmette rahmet vardır.
Merhaba ben de sizinle tamamen aynı durumdayım. Aynı hislere sahibim. Kedim bana geldikten 1hafta sonra hastalandı, sanırım yerimde başka biri olsa kolaylıkla geri verirdi sahiplendiği kişiye. Hastalıkların biri bitti diğeri başladı hiç gün yüzü görmedi. Ameliyat oldu, ilaç tedavileri gördü. Belki 40 belki 50kez veterinere gittik. Sayısız kan alındı sayısız test yapıldı. Serumlar, röntgenler, Ultrasonlar.... Yeni evliyim, maddi olarak tükendik. Manevi olarak zaten çok hassas biri olduğum için, haberleri izlerken bile ağlayan ben tükenmenin de ötesindeyim. psikolog arayışındayım.
Bütün bunlar yaşanırken işsiz kaldım, çıldırmak üzere hissediyorum. Kendim bu haldeyken ona en iyi mamaları en iyi ilaçları en iyi veterinerleri sağladım. Fakat yetemiyorum sanırım. Olmuyor gibi.
Aynı durumdayız maalesef. KBY gerçekten çok zor bir hastalık, maddi yönünü geçtim her gün saat başı ilaç vermeye çalışmaktan hem kedimiz hem biz perişan olduk. Bu arada KBY hastası kedilerin dişleri genellikle çürük oluyor, belki o sebeple canı yanıp kuru mama yemeyi reddediyordur. Yeter ki bir şeyler yesin de ne olursa olsun durumundayız biz. Yemediği zaman çok daha halsiz kalıyor çünkü.
Cevapları okuyunca gözlerim doldu. Umarım kısa zamanda her şey yoluna girer…
Merhaba, son 2 aydır kızımın hastalığıyla cebelleşirken bu yazdıklarınızı görmek beni ağlattı.. Çok daha zor bir süreçten geçiyorsunuz benden, ben belki yarınız bile etmem bu konuda ama yine de nasıl bir his olduğunu çok iyi anlıyorum. Kaçmak istiyorum bazen, dolmuşa bindiğimde kaza yapsa diyorum, evet böyle düşünceler sarıyor ruhumu.
Kendime ayıracak vaktim kalmıyor, duş bile yaparken eve biri gelsin de öyle yapayım diyorum. Aklım her saniye onda, en zor sınavları aklımda o varken, ağlarken çalıştım. Her gece kafamı yastığa seneler sonrasına gitmişiz, her şey bitmiş diye hayaller kurarak koyuyorum.
Ne yapacağız ikimiz için de bir fikrim yok. Bir tek ikimiz ve hatta kedisi olan herkes için dua edebilirim. Onları böyle görmek ölümden beter.
Şu hayatta yapabileceğiniz en güzel şeylerden birini yapıyorsunuz sizi o kadar iyi anlıyorum ki en büyük üzüntünüz elinizden bir şey gelmiyormuş onun için hiç bir şey yapamıyormuş gibi hissetmek hep diyorsunuz ki bu sefer kapıyı açtığımda onu karşımda mutlu ve sağlıklı bir şekilde göreceğim ama hayır yorgun ve hasta görüyorsunuz üzülüyorsunuz ama yorgunluktan değil onun acı çektiğini bildiğinizden fakat üzülmeyin aksine mutlu olun çünkü siz olmasanız belki bir günü daha göremeyecek evet acı çekiyor ama siz olmasanız belki çok daha fazla acı çekecek hemde yanında kimse olmadan eminim sizi gördüğü her gün için hayata daha sıkı tutunuyor o yavrucak acılarından belki ama sizin onun için ne kadar uğraştığınızı hayvan dahi olsa anlıyor buna emin olun onunla geçirdiğiniz her andan zevk alın üzülmeyin çünkü belliki onun için yapabileceğini her şeyi yapıyorsunuz siz olmasaydınız bellide bir köşe yalnız başına göçmüştü ama sizin sıcaklığınızla bu hayata tutunuyor o yüzden sakın suçluluk duymayın sakın üzülmeyin acılara rağmen beraber mutlu günler geçirin siz mutlu olun ki o da sizin mutlu enerjinizi aksın Allah acil şifalar versin geçmiş olsun
Siz çok iyi, çok vicdanlı bir insansınız. Zaten insan olarak amacımız olan şey de aslında bu olmalı. O yüzden doğru yaptığınız şeyi yapmaya devam edin, kendinizle gurur duymanız lazım.
Psikolojik olarak zor çok iyi anlıyorum sizi çünkü kendi hayatınızdan kısıp çocuğunuzla ekstra ilgilenmeniz gerekiyor. Karşılığını alamayınca da hayal kırıklığı yaşıyorsunuz.
Sabredin biraz daha eminim herşey çok güzel olacak.
sizi cok iyi anliyorum bende boyle bir donem gecirdim ama cok ciddiydi bir sekilde stlattik ve suan hicbir sorun yok biraz daha sabredin cok iyi anliyorum sizi
Devamlı hasta olan kediler icin viyo immune tavsiyemdir 14x30 ml
Sizi çok iyi anlıyorum
KBY hastalığından muzdarip kediler, mide bulantısı sebebiyle yemezler. 9 yaşındaki evladım da renal kuru ve yaş mamayı yemez, ancak diğer kedilerime koyduğum, ancak kendisine yasak olan yaş mamadan yemek isterdi. Son birkaç haftasında çaresiz müsaade ettim. Zaten artık bir kaç çay kaşığı kadar sosundan yerdi.
Renal kuru mamayı blenderde un haline getirip, renal yaş mamayla karıştırıp içine biraz çok sevdiği tavuk suyundan koyup çay kaşığıyla zorla yedirmeye çalışırdım.
Yaptığım araştırmalar sonucu Renafelin aldım ve çok faydasını gördüm. Ancak liyakatsiz ve ilgisiz veterinerler yüzünden yanlış teşhislerle çok zaman kaybetmiştik ve evladımın böbrekleri tamamen iflas etmişti.
Bir ümitle götürdüğüm 3. veterinerin yaptığı tahlil sonucunu ve evladımın durumunu görünce, hiçbirşey yapmayacağını, sadece ötenazi dediği günlerde Renafelin'e başlamıştım. 4. veterinerde aldığı serumlar ve Renafelin sayesinde evladım 35 gün daha hayata tutundu Burdan itibaren yazacaklarım asla bir öneri değildir. Sadece geriye dönüp baktığımda hissettiklerim. Evladım, inandığım ve güvendiğim veterinerler yüzünden çok acı çekti ve gözümün önünde eridi. Bugünkü aklımla iyi bir veterinerde uyuturdum.
Sizin kediniz daha çok genç. Kediler için diyaliz hizmeti veren klinikler var. Araştırmanızda fayda var.
Derin dondurucuda sakladığım hiç açılmamış Renafelini ve açılmış ancak aynen sakladığım Royal Canin Renal mamayı isterseniz size gönderenilirim
Ayrıca faydalanabileceğiniz bir linkte göndereceğim.
Gerçekten çok zor bir süreç sizi çok iyi anlıyorum. Vicdan sahibi olduğunuz, iyiliğiniz çok belli. Bu hayatta inandığımız şeyleri yapmasaydık bence günü kurtarırdık ama daha çok üzülür, kendimizi tanıyamaz hale gelirdik diye düşünüyorum. Bu zamana kadar çok zordu umarım şimdi güzel günler başlıyordur :)
Desteğiniz için teşekkürler, Merkür'ümü kaybettim.
Çok geçmiş olsun umarım toparlar bu da senin imtihanın olmalı çok zor bir sınama dua edeceğim sabırlar ve şifalar diliyorum 💖
Elinizden geleni yapıyorsunuz Allah sizden razı olsun. Benimde böyle zamanlarım oldu. Uzun bir süre farklı kedilerin hastalıklarıyla uğraştım ve artık zamanımın büyük bir kısmını veterinerlere kedi taşıyarak, kedileri tedavi etmeye çalışarak geçirdim. Fakat bu durumda benim anlamam gereken bir şey olduğunu düşündüm. Neden bu hayvanlar hastalanıyor bunları neden yaşıyorum. Sonra hayatımda yanlış yaptığım bazı şeyleri farkettim. Örneğin tatile çıkmak istiyorum ama kedilerimi bırakıp çıkamıyorum diye şikayet ediyordum. İnsanlar olarak düşünüyoruzki hayvan anlamıyor, aslında anlıyorlar. Bu söylediklerim için özür diledim ve kedilerimi sevdiğimi onların sağlıklı olarak benimle yaşamalarını istediğimi söyledim. Çok şükür eskisi gibi sorunlar yaşamıyorum. Sizde belki farklı bir şey yapıyorsunuzdur. Birde elimizden geleni yapıp olmadığı zaman bunu kabul etmeliyiz.
Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız.
Uzmanlardan ve diğer üyelerden faydalı cevaplar almak için:
Yeni Soru Sor
gönderiliyor...