Arada yuva arayanlara destek olmak için ilanlara bakıyorum. Şu sıralar sık gördüğüm bir ilan başlığı bu. "1 yaşında ve üzeri sağır Ankara kedisi" ilanları. Küçük beyaz bir kediyken sevmek güzel, büyüdükçe zorlaşıyor nedense.
Kedimden yola çıkarak bir şey söylemek istiyorum.
Kedim sağır bir Ankara kedisi, engelinden dolayı çok temas bağımlısı bir kedi. Nereye gitsem götürürüm bu nedenle sık sık seyahat ederiz. Fakat şehir dışına çıkacaktım, yorulmasın diye 3 gün için götürmek istememiştim, 2 gün arkadaşım geldi ve baktı. Arkadaşımdan saklanmış hatta saldırganlaşmış, oysa çok insan sever ve saldırgan değildir. 3. gün eve geldiğimde koltuğun altında saklanırken buldum, beni görür görmez çıktı geldi. Bütün gün kucağımdan inmedi, sürekli yüzüme baktı.
Yani yeniden sahiplendirirken bunları düşünün. Engelli kediler çok hassas oluyorlar ve sahiplerine çok düşkün oluyorlar. Bir kedi sahiplenirken bunları ve tüm zorlukları da düşünmek gerekiyor. Bir can sahiplenmek demek ona 10 yıl ve üstü bakacağınız anlamına gelir. Hayat pahalı evet, zorluklar çıkabiliyor ama birçoğunun da çözümü var. O canlıya yaşattığınız psikolojik travmaya değmez gerçekten.