1 yıl önce bir tanıdığımız artık bakamadığından dolayı pakistan papağanını(dişi) sahiplendik. Şu an 3 yaşında. Omzuma veya koluma çok rahat geliyor. İlgileniyorum, okşuyorum ve beni görünce mutlu oluyor onu farkediyorum. Gün içerisinde fazla şekilde dışarı çıkartıp ev içerisinde uçmasını da sağlıyorum. Fındık, ceviz, meyve vb şeyler veriyorum. Buraya kadar sıkıntı yok. Agresiflik konusuna gelirsek eve geldiğinden beri çok agresif zaten ona alıştım. Odadan çıktığım halde bağırmaya başlıyor hadi ona da alıştım diyelim. Ama son zamanlarda çok agresifleşti. Örneğin sabah ilk ışığı görüyor. Birinin uyanıp onun yanında durmasına kadar bağırmaya devam ediyor. Uyurken yanımıza koyduğumuzda sorun çözülmüyor. Uyanık olup olmadığımızı anlıyor zaten. Her türlü şeyi denedik. Üstünü örttük. Farklı odalara koyduk. Karanlığa koyduk. Yemek verdik. Balkona çıkardık. Susturamıyoruz. Sadece biz değil komşular da duyuyor. Küçük bir kuş da değil bağırması sokağın dibinden duyuluyor güçlü sesi var. Gün içerisinde de çok bağırıyor ama uyanık olduğumuzdan dolayı sıkıntı olmuyor. 24 saat yanında olayım istiyor :) . Odadan çıktığım anda bağırmaya başlıyor. Ne yapacağımızı şaşırdık. Örneğin 5 saattir bağırıyordu. Şu an yanımda ve bana bakıyor. Keyfi de yerinde gözüküyor. Biraz uzun bir yazı oldu ama ne yapacağımı bulamadım. İnternette nereye baktıysam eş istediğinden dolayı bağırıyor denilmiş. Zaten garibanım kafes hayatı yaşıyor. Üstüne çiftleştirip çocuklarının da kafes hayatı yaşamasını istemem açıkçası. Yardımcı olabilirseniz sevinirim.
Size bağlanmış siz gidince yanlız hissediyor belliki. Yanında bir eşi olsaydı bağırmayabilirdi yavru yapmasalar bile birbirlerini oyalarlardı. Benim düşüncem hiçbir hayvan sadece 1 tane olarak sahiplenilmemeli. 1 tane olursa sahiplerine çok bağlanıyorlar ve onları göremeyince strese giriyorlar yanlarında arkadaşlarının olması onların aklını dağıtıyor eğlendiriyor. En iyisi 1 kedi yerine 2 kedi, 1 kuş yerine 2 kuş, 1 balık yerine 2 balık. :) (Köpekleri kast etmiyorum çünkü onlar günlük dışarı çıkmak zorunda ve sosyalleşebiliyorlar.)
Papağan değil ama muhabbet kuşlarımız var ve büyüyüp kızgınlığa girdiklerinde sabah ısırarak uyandırmalar, sinirlenmeler falan yaşanıyor. Bu papağan için de geçerli sanırım ve özellikle dişi muhabbet kuşları daha hırçın olur bu özellikleri de benziyor. Ona doğadaki kuşların videolarını açsanız, ormanda öten papağanların videoları falan belki dikkatini çekebilir, bizimkiler çok seviyor, eşlik edip ötüyorlar. O zaman da bağırır mı bilmiyorum gerçi. Belki de bağırmasından rahatsız olmayacak biri sahiplenmeli.
Şimdi şöyle bir durum var. Ben kuşların kafese tıkılmasına karşıyım. Zaten bu egzotik papağanların ne kadar kötü şartlarda yakalanıp türkiyeye getirildiği de malum. Bu papağanı da sahibinin evinde birinin alerjisi var diye sahiplendik. Başka bir canı daha alıp kafeslerde çürümesini kabullenemiyorum. Üzülüyorum yani. Papağanımı da dışarı salamam çünkü doğduğundan beri ev ortamında yetişmiş ve dışarda yaşabileceğine ihtimal vermiyorum. Bu konunun dışında da çok bağlandım kendisine (o da bana :) ) bu yüzden dışarı salmam veya birine vermem. Gün boyu zaten onunla ilgilenmeye çalışıyoruz. Sadece konuda da yazığım gibi son zamanlarda çok bağırmaya başladı ondan dolayı bu konuyu açtım.
Ben de muhabbet kuşlarımızı çiftleştirmiyorum yeni yavrular da aynı hayatı yaşamasın diye. Dişiler yumurtlarken ölebiliyor o yüzden de hiç istemiyorum. Erkeklerle ayrı tutuyorum. Siz de yanına erkek alıp ayrı mı tutsanız acaba, çiftleştirmezsiniz. Belki de bir muhabbet kuşu bile ona arkadaş olabilir bilemiyorum.
siz evde yokken evde ses olmasını saglayın . örneğin radyo açık bırakın . yanlız kalmak istemiyorlar . belki çözüm olabilir
Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız.
Uzmanlardan ve diğer üyelerden faydalı cevaplar almak için:
Yeni Soru Sor
gönderiliyor...