Merhabalar Benim Ailem Kediye Karşı Ve Bunda Baya Katılar

Bak asıl nokta aileni tanıyan sensin ama şimdi bizimkiler Boncuk'a o kadar alıştılarki onun üzerinden yola çıkıp hiç izin vermedikleri dövme yaptırma mevzumuz vardır geçen dedimki Annemle Babama Boncuğun Dövmesini yaptırmayı düşünüyorum ve tek dedikleri "oluyor mu öyle şey?" hep reddettikleri şey gözlerine cazip geldi buna manipülasyon denir mesela başkasından örnek vereyim BTS den Jungkook bilirsin büyük ihtimalle de dövme yaptırmasına şirkettide ARMY'lerde hiç sıcak bakmıyordu ama çocuk gitti ilk Dövmesini ARMY yaptırdı ve hayranlar bizim adımızı yaptırdı falan filan derken tüm kolu dövmeli şuan ve kimse sesini çıkaramıyor buna manipüle etmek denir kendine güveniyorsan eve alacağın hayvana düzgün bakarım ben diyorsan ailenin ikna olması ancak senin elinde onların tav olmasını sağla

Cevaplarınız için çok teşşekürler sevgisiz demek istememiştim ünlem saçma olmuş :)

Gerçekten haklısınız kendi evim ve hayatım olduğunda çok daha rahat olur bunda çok haklısınız hepinize çok teşşekür ederim ;)

Öncelikle yaşın kaç bilmiyorum ama üzerine alacak olacağın sorumluluğu farkındasındır umarım bizim hep memlekette kedilerimiz olurdu Ananem bir kez yemek verdimi evin bahçesini beller gelir orda doğum yaparlardı hatta böylelikle dolaylı yoldan bakmış bulunurduk kedilere hep tepemizde gezerlerdi (bitli bitli kafama çıktı veletler) bir gün karşıma çıktı Boncuk neden köyden kedi getirmedim buraya hiç bilmiyorum çok laf ederdim birini yanımızda götürelim diye ama kısmet değilmiş ki iyi ki öyle olmuş çünkü bakamazdım Boncuğun karşıma çıkması kaderimizdi resmen karşıdan karşıya bakına bakına geçiyordu gözüme takıldı kucakladım hemen dedim eve alalım bakcam ben buna gerçi şanssızlık kayboldu haftalarca sonra meydana çıktı bir daha kaybolmadan aldık işte annem iyi karşılar ama babam nötr yaklaşıyordu taki Boncuk'a kadarmış şimdi kedi gördümü sevmemezlik yapmıyor eskisi gibi çok ilgili olmaya başladı iyi yönde baya değişti bazen dalga geçiyoruz eskiden ellemez korkardın falan diye gülüp geçiyoz

Kesdnin iyi bakımı için masrafları çok oluyor. Aileniz bazı şeylerden kısmak isteyebilir. Ayrıca eve alırken bence riske girmemek gerekir. Olur da aileniz alışamazsa o kedinin sokağa dönmesi çok kötü olur. İsterseniz denemek için ihtiyacı olan bir kediye geçici yuvalık yapabilirsiniz. Bana en mantıklı gelen şey o şuan.

Öncelikle kimse ailene sevgisiz demedi. İlk sahiplenmeden masrafı çok kedi taşıma çantası, mama, mama ve su kabı, vitaminler, veterinere düzenli gidip aşı yaptırma filan. Daha sonrasında kısırlaştırma ameliyatı var mesela. Aklıma gelmeyen ihtiyaçlar da vardır belki şuan. 3 tane kedimiz var hepsinden memnunum birini bile değişmezdim ama masraflar bazen çok geriyor. Buradaki hayvanseverlerin bir çoğu çip taktırmadı mesela fiyatlar iyice uçtuğu için. Özel klinikte çip 250 tl olmuş karma aşı desen 200 tl tek dozu kuduz da keza 250 tl olmuş. Bir kan tahliline baksalar karmadan önce 200 300 tlde kan tahliline vereceksin. Her iki ayda bir iç dış parazit 200 tl veriyoruz tek kedi için. Ekstra masraflarda oluyor. Mesela benim yavrumda göbek fıtığı var ben bunun da ameliyatını yaptırmak zorundayım. Maddi masraflar aileleri çok yorabiliyor. Ben de aile evinde yaşarken kedi diye diretirdim hatta hastaneye kaldırıldığımda ikna etmiştim ailemi kedi için. Keşke yapmasaymışım ama benden daha iyi bir yere gidebilirdi. Kötü bakmadık hayvana ama iyi de bakamadım yani. Yaşın 20 24 arasına geldiğinde, kendi evine çıkınca bir kedi sahiplen bence. Herkes için daha sağlıklı olacaktır

Yorumlarda kimsenin annenize sevgisiz dediğini görmedim herkes kendince fikrini belirtmiş. Öncelikle ben de annemle çok kavgalar ettim kedi alabilmek için yani çok bağırdım çağırdım hatta annem evden bile gitti ama asla dinlemeyip kediyi eve getirdim. Sonra bütün tavrı değişti benden bile çok sevdiler ama keşke yapmasaymışım diyorum çünkü eğer bekleseydim kendi paramı kendim kazansaydım şu an kedimin masraflarını dert etmeyecektim ya da yetişememek gibi bir korku olmayacaktı çünkü ailemizin ihtiyaçları falan da eklenince zorluk çok oluyor mesela en kaliteli mamalar, en kaliteli kumlar, evler, oyuncaklar her şeyin en kalitelisinden alıp ona çok ama çok güzel bir hayat yaşatabilirdim hatta 2,3 tane daha kedi alırdım canı hiç sıkılmazdı. Bizim maddi durumumuz günümüz şartlarına göre ortanın birkaç tık üstü ve buna rağmen çok zorlanıyoruz çünkü kesinlikle @miraytas ın yazdığı fiyatlarla sınırlı değil burada birinin 15 bin liraya kadar masrafı olmuştu ve daha da fazlası olduğuna eminim eğer ben bu kadar yüklü miktarda parayı ailemin karşılayacağından çok eminim diyorsanız sahiplenin çünkü böyle masraflar çıktığında yapmak zorunda oluyorsunuz kedinizin sağlığı için. Benim tavsiyem iş sahibi olduğunuzda ve kendi ayaklarınızın üzerinde durduğunuz, kendi evinize çıktığınız zaman sahiplenin sonradan sorun çıkarsa bu en çok kedinizin psikolojisini etkiler ve o miniş için zor olur.

Öncelikle merhaba,
Bundan iki üç sene öncesinde son derece kedi fobisi olan yanından geçmeye bile korkan biriydim. Annem de öyle.
Pandemi dolayısıyla herkesin evlere kapandığı ve evde uğraş olması amacıyla evcil hayvan sahiplendiği dönemde korkumu yenebilirim düşüncesiyle yola çıktım. Hemen her gün aileme evcil hayvan sahiplenmek istediğimi tüm sorumluluğunu üstlenebileceğimi söyleyip duruyordum, annem de “bu eve kedi köpek girdiği anda ben çıkarım.” diyerek son noktayı koymuştu. Konu tabiki de benim için kapanmadı. Geçen yıl sormadan kedi sahiplenip eve getirdiğimde mecburen “hatır için dedikleri cinsten” kabul ettiler, yaşını bilmiyorum ama eğer küçüksen böyle bir karar almamalısın tabiki de. Uzun lafın kısa kediden korkan annem şuannnn bebek gibi seviyor oğlumu :D
Ben hep alalım balkonda bile bakarım diyordum ama o işler o kadar kolay olmuyor. Hayvanın kendine özel alanı olması gerekiyor, hareket alanı da şart mesela.
Bahçe konusuna gelince bir kediyi alıp bahçede bakmaktansa her gün çıkıp sokaktaki kedileri beslemeyi onlara faydalı olmayı tercih ederim. Zira bahçede bakılan kediyle sokaktaki kedi arasında herhangi bir fark yok benim gözümde. Küçümseme anlamında değil yanlış anlaşılmasın, kaçabilir, başına her şey gelebilir sonuçta zincir vurup bağlayamazsınız. Güvenli bir ortam sağlamadıkça ve ailenize tam olarak kabul ettirmedikçe sahiplenmemenizi öneririm sadece. Çünkü mesela benim annem her ne kadar sevse de şuan, zaman zaman şikayet ediyor. Tam anlamıyla kabul ettirseydim asla böyle olmazdı biliyorum.
Bir canı sahiplenecekseniz onu ömür boyu bakma sorumluluğu altına gireceksiniz demektir. Hiç büyümeyen bir bebek gibi düşünün. Yarı yolda bırakmayacaksanız ancak o zaman ,kedi için güvenli bir ortam sağlayıp, adımınızı atın. Birkaç aylık bir hevesten ibaretse hayvanın hayatı ile oynamayın çünkü çok hisli ve hassaslar.
Bu süreçte masraflarını da göz önüne almanızı tavsiye ederim. Çünkü insan sahiplenmek isterken ishalini, kusmasını, kabızlığını vs hiç düşünmüyor. Mama fiyatları, aşıları bir yana bir de sağlık problemleri baş gösterebiliyor ve bunlar gerçekten çok masraflı şeyler. Maddi olarak altından kalkabilecek güçteyseniz zaten bunu düşünmenize gerek yok.
Umarım en sağlıklı kararı verebilirsiniz ama eminim ki aileniz de çok sevecek.

Bu şartlar altında sahiplenmenizi tavsiye etmem. Yaşınızı bilmiyorum ama kendinizin ayrı evi olduğu zamanlarda bakarsınız. Büyük bir sorumluluk. Ekonomik olarak şuan ailenize bağımlıysanız da sorun yapabilirler. Çünkü maması kumu veteriner masrafları oldukça pahalı. Tüyü dökülür bir şey kırar veya hiperaktif olur sorun yapabilirler. Tüm bu durumları düşünmelisiniz. Evet evinize gelince belki sizden çok sevecekler bu bir ihtimal ama sevmeme alışmama ihtimali de var. Demem o ki gerçekten büyük bir sorumluluk. İyi düşünün derim.

Alacaksanız sokaktan alın, petshopta vs. satılan ya da birinin sahiplendirmek istediği, başkasının sahiplenip daha iyi bir hayat yaşatabileceği kediyi dışarda riske atmak acımasızlık olur. Sokaktaki kedi zaten her türlü tehlikeye açık, en azından bir ailesi olur, düzenli parazit tedavisi görür, aşıları yapılır. Ancak dışarda başına bir iş gelirse üzülürsünüz, yani kendinize kediyi her an kaybedebileceğinizi telkin etmeli, kabullenmelisiniz.

Bu arada yukarda yazan arkadaş çok doğru yazmış. Bir kediyi alıp bahçede beslemektense, bahçenize gelen veya sokaktaki kedilere besleme yaparak faydalı olabilirsiniz.

Eğer çalışmıyorsanız bütün maddi giderlerinizi aileniz karşılıyorsa hayır bekleyin derim çünkü hayvan sahiplenmek dışarıdan gözüktüğü gibi kolay değil mama, su verince kedi bakmış olunmuyor onlar da bir canlı ve hastalanabiliyor kısaca veterinerlik durumlar oluyor aşılar, kumlar, mamalar, kısırlaştırmalar, balkon fileleri.. daha birçok şey ve dediğim gibi çalışmıyorsanız üstelik ailenizin bu giderleri karşılamayacağını düşünüyorsanız kesinlikle bekleyin çünkü bu tür durumlarda net bir şekilde aile desteği gerekiyor. Eğer çalışıyorsanız ve kendi bütçeniz varsa zaten bütün sorumlulukları siz alırsınız ailenize pek bir şey kalmaz ve sahiplenirsiniz minişi ve mutlu mesut yaşarsınız.

Sanirım en çok annen ile bir sıkıntın var. Yavru sokakta evsiz minik bir kedi görürsen ve tıslamıyorsa eve götür. Anne bari 2-3 gün kalsın dışarıda aç susuz ölür hayvan cağız de ısrar et. Anne yüreği her zaman her canlıya karşı anne yüreğidir. Eninde sonunda kabul edeceklerdir. 2. Gün evden çık ve kediyi annen ile baş başa bırak. Çıkmadan önce annene suyunu değişmesini söyle. Annen bakmak zorunda kalıcaktır. Ve böylece korkusunu yenmiş olur. O kedi artık sizindir. (Benim fikrim)

Cevaplarınız için çok teşşekürler ilk önce hepinizin görüşleri çok değerli

Ailem masrafları karşılamama gibi bir şey yapmazlar onun da bir can olduğunun farkındalar.

Kediyi sahiplenmek konusunda oldukça düşündüm hatta neredeyse bunun yüzünden annemle büyük kavgalar ettik. Annemin tepkisini anlayabiliyorum elbette ama bir can alırsak gayet ilgili olacağını ve alışacağını düşünüyorum. Ama tabiki hiç bir şey belli olmaz :)

Sorumluluk konusunda ise sorumluluğu çok ağır bir şey kedilere bakmak bunu biliyorum ve bunun farkındayım. Bu sorumluluğu alacağıma dair onları ikna etmeyi deniyorum ama asla ikna olmuyorlar naparsın . Bir kediye sadece su mama vermekle olmadığının tabikide farkındayım , onun ilgiye sevgiye oyuna güvene veterinere sağlıklı bir ortama rahat edebileceği alanlara vb bu tarz ihtiyaçları var ve bunu yapabileceğime karşı güvenim tam :)

Ailemde sevmeyen sadece annem var ama son zamanlarda ondada bir sıcaklık oluştu. Teyzemde kalıyorum ve teyzemin bir kedisi var. Annemle görüntülü konuştuğumuzda sürekli olarak simbayı gösteriyorum ve çok tatlı çok güzel gibi tepkiler veriyor bu da beni umutlandıran etkenlerden biri

Gerçekten tüm sorumluluk bana ait olacak ve ailemin masraf konusunda sıkıntı yaşayacağını düşünmüyorum yani kasten karşılamama veya gitsun bu çok pahalı gibi itamların placaüını hiç sanmıyorum hayvanlara karşı sadece korku besliyor annem sevgisiz değil!

Tekrardan cevap verenlere teşşekür ederim

Başlık

Cevaplarınız için çok teşşekürler sevgisiz demek istememiştim ünlem saçma olmuş :)

Gerçekten haklısınız kendi evim ve hayatım olduğunda çok daha rahat olur bunda çok haklısınız hepinize çok teşşekür ederim ;)