Kedimi Birisi Sahiplenmek İstiyor Ne Yapmalıyım?

Ben en buyuk kedimi sahiplendigimde siddet görmüştü ama oyle boyle degil dişleri kirilasiya bir siddet görmüştü erkek birisini gordugunde resmen ağlıyordu tam 1 ay boyunca odada hiç cikmadan yatağın altinda durdu mecburen kumunu suyunu mamasini hepsini oraya koydum babamin sesini duymasi bile korkudan titremesine yetiyordu geleli 1 yil oldu 3 yaş civarinda belki daha buyuk bilemiyorum yetiskindi sahiplendigimde şuan gorseniz oyle mutlu ki degil babamin erkek kuzenlerimin bile kucagina gidip yatiyor hemen bizde cok zorluk cektik yine aea sira kizmalari isirmalari yuksek sesle konusmaktan el hareketinden korktugu oluyor ama 1 yil gibi bir surede kendisini bu kadar toparlayip bizi benimsemesi bize mucize gibi geliyor bende sizin gibi bir yanilgiya dustum ve yuva ilani actim isteyen de oldu icime sinmedi ve sahiplendiremedim iyi ki diyorum iyi ki yapmamisim

sahiplendirmekten vazgeçtim, kıyamıyor insan ya evlat gibi oldu valla :( umarım atlatacağız

Diğer arkadaşlara nazaran sahiplenmekten vazgeçmenizin doğru bir karar olduğunu düşünmüyorum. Çünkü travmalı bir evlat sahibi olarak travmanın kaynağı ( bu anladığım kadarıyla sizsiniz) ile birlikte yaşamaya devam etmesi iyi bir şey olmadığını düşünüyorum. Travma,boyutuna ve kedinin psikolojisine göre etkileri değişen ve geçme geçmeme durumları farklılık gösteren bir şey. Anladığım kadarıyla kediniz hassas bir psikolojiye sahip benim oğlum gibi. Hassas psikolojiye sahip sahip hayvanların travmayı atlatması ve etkilerinin hafiflemesi çok daha zor oluyor. Ayrıca travma etkileri hep kalabilir de yani azalsa da sizden korktuğu zamanlar olacaktır.
Travmali özellikle de hassas bir psikolojiye sahip travmali bir kedi ile yaşamak herkesin yapabileceği bir şey değil, çokca sabır, özel ilgi gerektiriyor. Ben sizin kediniz hakkında açtığınız diğer konulara yazdıklariniza Bakarak travmali bir kedi ile yaşayacak biri olduğunuz izlenimi olmadığı kanısındayım. Travmanın kaynağının siz olması da bu durumu daha da zor hale getiriyor. Bence kedinizini güvendiğiniz birine sahiplenmeniz daha iyi bir seçenek. Başta tabi ki yeni çevreyi, insanları yadırganacaktir ama onlar travmasınin kaynağı olmadığı için aşırı derecede bir şey olmayacaktır diye düşünüyorum ve travmasınin geçmesi konusunda da travmasınin olduğu evde ve travmaya sebebiyet veren kişi ile olmaması daha rahat iyileşme süreci geçirmesi açısından daha iyi olur diye düşünüyorum.
Benim fikrim bu şekilde. Umarim kararınız ne olursa olsun kediniz için en iyisi olur

Oncelikle isteyen aile guvenilir mi kedi bakimi hakkinda bilgi sahibi mi kedinizin paikolojisini daha cok bozacak veya heveslik alip da birakacak kisiler mi bunlardan emin olduktan sonra sahiplendirme yapmalisiniz olmazsa gecici yuva olarak deneyin siz ondan ayrı o sizden ayri yapabilcek mi gozlemleyin

Bence kediniz şu an depresyonda ve depresyon her ne kadar önemsiz gibi görünse de aslında çok ciddi süreci olan bir rahatsızlıktır. İlerleyen zamanlarda anksiyete bozukluğuna döner ve anksiyete bozukluğunun sonu da maalesef ki eğer anlaşılmazsa tedavi edilmezse çok acıdır. Şu an kedinizin size güvenmesine ihtiyacı var bu ev ve sahip değişikliği bence şu an ki depresyonunu çok daha ciddi boyutlara getirecek. Lütfen internette anksiyete bozukluğunu okuyun neden ortaya çıktığını ve süreçlerini de. Ve bence kedinizi kimseye vermeyin. Aksine ona güven verin size tekrar güvenmesini sağlayın oynayın çaba ve sabır gösterin onu mutlu edin eve yeni oyuncaklarla gelin yeni mama kapları alın ödül mamaları yaş mamalar getirin. İnan’ın siz Sabır ve çaba gösterdiğinizde yavrunuz da eski huzuruna kavuşacaktır. Ama böyle bir dönemde hiç iyi bir karar değil. Yine de siz bilirsiniz ama dediklerimi araştırdıktan sonra tekrardan düşünün derim. İyi akşamlar

Kedinizi sahiplendirirseniz hem yeni ortam hem de yeni insanlar bence onu daha da korkutur. Sahiplendirmekten vazgeçmeniz iyi olmuş bence. Sanırım kediniz uzun bir süredir böyle. Bana korktuğundan değil de karakteri böyle olduğundan bu şekilde davranıyor gibi geldi. Belki de kendisi istemediği zamanlar sevilmekten hoşlanmıyordur. Yani (belki denemişsinizdir) siz onunla ilgilenmeseniz, sevmeye çalışmasanız kendiliğinden gelip kendini sevdirebilir. Hiç denediniz mi? Arkadaşımın bir kedisi kendi istemediği zamanlarda sevilmekten nefret ederdi. Ne zaman kucağıma almaya kalksam kendini iyice yere yapıştırır bana "Beni kucağına alma." diye yalvaran gözlerle bakardı. Bu bakışa rağmen yine kucağınıza almaya çalışırsanız da yüksek sesle miyavlamaya başlardı. Belki de sizde de aynı sorun vardır.

Sahiplendirmekten vazgecmenize çok sevindim. Açıkçası asilabilecek sorunlar bunlar. Siz kediniz için çadır yataklardan falan alın. Sık kullanmıyorsanız salonun kapısını kapalı tutun. Evin açık ama kenarda köşede kalan kısımlarına birer tane ödül maması bırakabilirsiniz böylece saklandığı yerlerden biraz daha çıkmak isteyecektir. Onu sevmek için uğraşmayın ama sürekli konuşun sakin ses tonuyla. Kendisi yanınıza geldiğinde sevin. Ve sabredin alışacaktır

1-Kediniz en sevdiği mamayi alin
2-kedizle konusun
3-kedinizle ilgilenin
Çünkü benim annem kedimle konuşuyor kedimde ona yaklaşıyor öpüyor annem ona kızdın da oda anneme kızıyor annem onla ilgilendiğin de oda annemin kucagina geliyor annem onu koltugun üzerinde bırakacağı zaman anneme sımsıkı kolunu sarılıyor annemi bırakmak istemiyor sizde kendinize boyle yaparsaniz belki size sever eskisi gibi

@dollfacepersian aslında doğru bi tespit yapıtınız, 20 ocağa kadar elimden geleni yapacağım eğer devam ederse 20 ocakta sahiplendirme ilanı vereceğim. umarım düzelir sadece dün gece iyiydi neşeliydi sabahı da öyle tam ablama gideceğim sıra benden kaçtı bir yere pusup miyavladı benden korkuyordu. ablamda verme başkasına daha kötü olur diye söyleyince vazgeçmiştim ama bilmiyorum dediğim gibi 20 ocağa kadar bekleyeceğim devam ettiği takdir de tekrar sahiplendirme ilanı koyacağım.

Bence başkasına sahiplendirmeyin :( böyle bir durumu arkadaşım yaşamıştı kendisi 1 ay yurtdışına çıkmıştı ve evde yalnızdı 2 günde bir ben gidip mamasını suyunu koyup kumunu temizledim fakat benimle hiç oynamıyordu sadece yatıyordu. 1 ay sonra arkadaşım geldiğinde sizin kedinizin yaptıklarının aynısını yaptı onu görünce tıslıyordu hiç kucağına gelmiyordu 1 hafta falanda yatağının altında yattı mamasını yemiyordu günde 20 gr yese şükrediyordu arkadaşım :( ama 2 ay sonunda eski haline döndü :) döndü dönmesinede baya zayıfladı kemiklerini hissediyoruz :( vitamin falan aldı gimcatın ödül macunları var onlardan veriyor felan inşallah eski tombişliğine geri dönücek. İnşAllah sizin kedinizde eski haline geri döner

bence kediniz depresyonda onu mutlu edin her gün yeni bir oyuncakla çıkın karşısına ödül maması verin...birde sürekli zorla sevmeye çalışmayın ondan sonra sinirli oluyorlar ve kaçıyorlar...onun yerine günde yarım saat boyuncamı sevdirtiyor kendinizi 20 dakika sevin. böylece kendisi sizin ayağınıza gelip o minnoş kafasını size sevdiriyor zaten..birde asla sahiplendirmeye kalkmayın psikolojisi sıfıra düşer bu sefer mutlu edeyim derken üzmeyin o minnak kediyi

Burada benzer durumlar yaşadığını/yaşayan tanıdığı olan insanların geçer sahiplendirmeyin gibi şeyler söylemesine anlam veremiyorum. Travmali kediniz yada sahibinden kaçan küsen korkan kediniz olabilir ama bu farklı bir durum. Kedinin travmasınin sebebi açık ve net olarak sahibi ve haliyle travmasına sebebiyet veren kişi ile yaşamak istemiyor. Evet sahibi bilerek buna sebebiyet vermemis ama durum bu. Sahibi tarafından şiddet gören travmali bir hayvan olsa hemen verin denirdi eminim. Burada ise fark sahibinin ona zarar vermek istemeden zarar vermiş olması.Sonuç olarak Mehmet bey bence en iyi kararı vermiş. Umarım kedisi hep mutlu olur, kendisi de onun mutluluğunu görüp içi rahatlar ve mutlu olur

daha önce köpek bakmış, evde hiç bir şekilde yalnız kalma durumu yokmuş onu da sordum. durumu anlattım zaten ilana da yazmıştım. hiç yoktan dediğiniz gibi geçici yuva olarak deneyeceğim eğer onlarda da aynı tepkileri verirse geri alacağımı söyledim iletişimde kalacağım

bilmiyorum inanın. benden korkması altı üstü yıkadım suyu bu kadar sevmediğini bilmiyordum bir kedinin hep çekingendi ama bu biraz fazla belki ev değişirse yeni sesler yeni kokular ona iyi gelebilir diye düşünüyorum zaten devam ederse yine geri alacağımı bana haber vermeleri gerektğini söyledim. beni görünce kaçan yere pusup miyavlayan bir kedi olarak büyüsün istemiyorum. salonda mama veriyorum elimle sevmiyorum korkmasın diye geçmişini de bilmiyorum neler yaşadığını o yüzden çaresizim

bence çaresiz değilsiniz fazla panik yapıyorsunuz. bizim kedi ilk aldığımızda bana saldırırdı (ciddi şekilde ısırıp bırakmıyordu). artık o raddeye gelmişti ki odamı ona vermiştim ben başka odada yatıyordum. sonra biraz büyüdü ve geçti. bu tip davranış bozuklukları geçici şeyler. biraz tutup korkutmasanız unutacak.