Oncelikle isteyen aile guvenilir mi kedi bakimi hakkinda bilgi sahibi mi kedinizin paikolojisini daha cok bozacak veya heveslik alip da birakacak kisiler mi bunlardan emin olduktan sonra sahiplendirme yapmalisiniz olmazsa gecici yuva olarak deneyin siz ondan ayrı o sizden ayri yapabilcek mi gozlemleyin

daha önce köpek bakmış, evde hiç bir şekilde yalnız kalma durumu yokmuş onu da sordum. durumu anlattım zaten ilana da yazmıştım. hiç yoktan dediğiniz gibi geçici yuva olarak deneyeceğim eğer onlarda da aynı tepkileri verirse geri alacağımı söyledim iletişimde kalacağım

Bence kediniz şu an depresyonda ve depresyon her ne kadar önemsiz gibi görünse de aslında çok ciddi süreci olan bir rahatsızlıktır. İlerleyen zamanlarda anksiyete bozukluğuna döner ve anksiyete bozukluğunun sonu da maalesef ki eğer anlaşılmazsa tedavi edilmezse çok acıdır. Şu an kedinizin size güvenmesine ihtiyacı var bu ev ve sahip değişikliği bence şu an ki depresyonunu çok daha ciddi boyutlara getirecek. Lütfen internette anksiyete bozukluğunu okuyun neden ortaya çıktığını ve süreçlerini de. Ve bence kedinizi kimseye vermeyin. Aksine ona güven verin size tekrar güvenmesini sağlayın oynayın çaba ve sabır gösterin onu mutlu edin eve yeni oyuncaklarla gelin yeni mama kapları alın ödül mamaları yaş mamalar getirin. İnan’ın siz Sabır ve çaba gösterdiğinizde yavrunuz da eski huzuruna kavuşacaktır. Ama böyle bir dönemde hiç iyi bir karar değil. Yine de siz bilirsiniz ama dediklerimi araştırdıktan sonra tekrardan düşünün derim. İyi akşamlar

bilmiyorum inanın. benden korkması altı üstü yıkadım suyu bu kadar sevmediğini bilmiyordum bir kedinin hep çekingendi ama bu biraz fazla belki ev değişirse yeni sesler yeni kokular ona iyi gelebilir diye düşünüyorum zaten devam ederse yine geri alacağımı bana haber vermeleri gerektğini söyledim. beni görünce kaçan yere pusup miyavlayan bir kedi olarak büyüsün istemiyorum. salonda mama veriyorum elimle sevmiyorum korkmasın diye geçmişini de bilmiyorum neler yaşadığını o yüzden çaresizim

bence çaresiz değilsiniz fazla panik yapıyorsunuz. bizim kedi ilk aldığımızda bana saldırırdı (ciddi şekilde ısırıp bırakmıyordu). artık o raddeye gelmişti ki odamı ona vermiştim ben başka odada yatıyordum. sonra biraz büyüdü ve geçti. bu tip davranış bozuklukları geçici şeyler. biraz tutup korkutmasanız unutacak.

Acaba ailenizden birisi yaniniza gelemez mi ki evde dursa bir iki hafta gunduzleri ilgilense salonda bir kac degisiklik yapsaniz koltuklarin yerini degistirseniz ne biliyim uzerine farkli ortuler alip serseniz oyuncaklar koysaniz yeni ortam gibi yapsaniz ona basit bir saksiya cim tohumu ekip koyabilirsiniz hosuna gider cama asilan yataklar var belki onlardan takip ordan disariyi izlemesini saglayabilirsiniz kedi tunellerini benim kedilerim cok seviyor onunla saklambac oynayabilirsiniz cok egleniyorlar gercekten yikadiginiz legeni kaldirin tamamen

Ortalikta gorup aklina gelmesin bence

bilmiyorum belki de öyleyim ama beni görünce iyice yere pusup o gözlerle bakması üzüyor bunu hep yapmıyor aklına geliyor bir şey ve sonra uzun süre böyle davranıyor. ama o olaylar sonrası bunu sıklaştırdı geçmişini bilmiyorum sahiplendiğim kişi de bulduktan 2-3 hafta kadar bir süre sonra bana sahiplendirdi zaten 3 kedisi vardı belki bunları yaşamadı yada yaşadıysa da kedilernden kaynaklı düşündü. ama benimle mutlu değil istenmiyor gibiyim evde o kadar mama verdim en sevdiği macundan verdim benim gitmemi bekledi yemek için hep, düzelmiyor olmuyor inanın halıları yıkattım ilk eve geldiği gün halılara kakasını çişini yapmıştı o günü hatırlayıp stres mi yapıyor diye düşündüm ama yok aynı hiç yoktan başkasında belki düzelir benden daha iyi gelir ona olmzsa geri alacağım zaten

kaldırdım zaten. ama beni görüyor elimi görüyor sevmeye çalısırken hemen pusuyor yere miyavlıyor kısıt sesle yıkadığımda bunu yapıyordu sanki işkence gibi geliyor ona bu

Kendi kedimin de veteriner fobisi var ve devamlı rahatsızlık geçirdiği için onu taşıma çantasına çok kötü yöntemlerle sokmak zorunda kalıyoruz. Bana 1 hafta boyunca güvenmediği oluyor beni gördüğünde kaçıyor ya da kucağıma gelmiyor atlıyor. Ama daha sonra anlıyor ki bir şey yapmayacağım eski haline geri dönüyor. aşılmayacak bir durum değil siz onu barınaktan almışsınız ona yuvanızı gönlünüzü vermişsiniz onu oradan kurtarmışsınız Emin’im ki o sizin ne kadar kıymetli olduğunuzun farkında hemen vazgeçmeyin ondan size yeniden güvenmesi için biraz sabır ve çaba Eminim ki siz birbirinize iyi geliyorsunuzdur.

Yani şimdi farklı bir ev farklı bir kişi farklı ortam iyice strese girebilir zaten biliyorsunuz farklı bir ortamda strese giriyorlar bir de bunların üzerine farklı sahip ve ev bilemiyorum iyice düzeltilemeyecek bir duruma sokmayın bence onu. Veterinerinizle görüşün yani olmazsa eğer depresyon ilaçları var yardımcı olabilecek. Ya da terapistler var İstanbul’da oturuyorsanız kendi kedim için bulduğum biri vardı önerebilirim yani bence en son çareniz sahiplendirmek olsun ama bence kendi evinde mutludur

Ben en buyuk kedimi sahiplendigimde siddet görmüştü ama oyle boyle degil dişleri kirilasiya bir siddet görmüştü erkek birisini gordugunde resmen ağlıyordu tam 1 ay boyunca odada hiç cikmadan yatağın altinda durdu mecburen kumunu suyunu mamasini hepsini oraya koydum babamin sesini duymasi bile korkudan titremesine yetiyordu geleli 1 yil oldu 3 yaş civarinda belki daha buyuk bilemiyorum yetiskindi sahiplendigimde şuan gorseniz oyle mutlu ki degil babamin erkek kuzenlerimin bile kucagina gidip yatiyor hemen bizde cok zorluk cektik yine aea sira kizmalari isirmalari yuksek sesle konusmaktan el hareketinden korktugu oluyor ama 1 yil gibi bir surede kendisini bu kadar toparlayip bizi benimsemesi bize mucize gibi geliyor bende sizin gibi bir yanilgiya dustum ve yuva ilani actim isteyen de oldu icime sinmedi ve sahiplendiremedim iyi ki diyorum iyi ki yapmamisim

evde sorunu olduğunu sanmıyorum bende benimle sorunu var. beni görünce yıkanmak geliyor aklına bir de daha önce balkonun altından çıkarmaya çalıştığımda baya bi savaş verdik onunla gözleriyle çok kötü bakıyordu bana içine işlemiş olabileceğini düşünüyorum elim her şeyi bitiriyor ona yaklaşmam bile. anlamıyorum bende bazen çok iyi oluyor geliyor sevdiriyor hatta zorla yüzünü sakalıma sürtüyor beni sev diye ama korkusu bunlardan daha uzun sürüyor. ben bu sahiplenme işini geçici ev gibi düşünüyorum devam ettiğini söylerse geri isteyeceğim. daha yavru sonuçta. kocaelide oturuyorum inanın strese girmesin diye merkeze bile götürmüyorum veterinere. en yakın veterinere götürüyorum rahatsız olmasın diye uzun yoldan.

sahiplendirmekten vazgeçtim, kıyamıyor insan ya evlat gibi oldu valla :( umarım atlatacağız

Kedinizi sahiplendirirseniz hem yeni ortam hem de yeni insanlar bence onu daha da korkutur. Sahiplendirmekten vazgeçmeniz iyi olmuş bence. Sanırım kediniz uzun bir süredir böyle. Bana korktuğundan değil de karakteri böyle olduğundan bu şekilde davranıyor gibi geldi. Belki de kendisi istemediği zamanlar sevilmekten hoşlanmıyordur. Yani (belki denemişsinizdir) siz onunla ilgilenmeseniz, sevmeye çalışmasanız kendiliğinden gelip kendini sevdirebilir. Hiç denediniz mi? Arkadaşımın bir kedisi kendi istemediği zamanlarda sevilmekten nefret ederdi. Ne zaman kucağıma almaya kalksam kendini iyice yere yapıştırır bana "Beni kucağına alma." diye yalvaran gözlerle bakardı. Bu bakışa rağmen yine kucağınıza almaya çalışırsanız da yüksek sesle miyavlamaya başlardı. Belki de sizde de aynı sorun vardır.