Ailemi Nasıl İkna Ederim?

Sevmeniz, bakmak istemeniz çok güzel ancak bir ailenin olmaz demesi riskin de çok olması demek oluyor. Riskten kastımı soracak olursanız izah edeyim. Birçok hayvan belki aileye bin bir ısrar sonucu belki de ailenin haberi olmadan eve getiriliyor. Kimi ısınıp çok seviyor kimi ise ne kadar zaman geçerse geçsin kabullenemiyor. Ve bu hayvanlardan birçoğunun sonu sokak, barınak vs oluyor. Bu sizde de böyle olur diye söylemiyorum. Ancak gerçekçi olmak gerek, ihtimaller bu şekilde. Şöyle de bir durum var. Eğer siz okuyorsanız, çalışmıyorsanız o hayvanın maddi tüm ihtiyaçlarını aileniz karşılayacak demektir. Başka bir değişle güç onlarda :) Tüm bu ihtimalleri göz önünde bulundurduktan sonra uzun uzun düşünün derim. Kendinize güveniyorsanız, sorumluluğu alabilecekseniz, hayvancağızın sonunun başka türlü olmayacağına eminseniz ailenizle bunu ciddi ciddi konuşun. Hayvan bu tabii ki ses çıkaracak. :) Bu işi tüm artılarıyla, eksileriyle ailenizle paylaşırsanız bir orta yol bulabilirsiniz. :)

Zeynep hanım staj görüyorum bana aylık kesilmeden parası geliyor herşeyin planını kuruyorum fakat aile başından salıyor dediklerinizin tümüne katılıyorum tek çare onları yumuşak dille ikna etmektir sanırım:(

Seni çok iyi anlıyorum ancak aile de bir kisinin bile hayır demesi tüm dengeleri bozar. Sonra bırakmak zorunda kalırsınız vs. Hem sen hem de sahiplendigin hayvan yıpranmış olursunuz. Gerçek bu yönde. Yarın öbür gün bu söylediklerimiz gerçek olur dersin ki ne kadar doğru söylemişler. Gerçekler incitebilir ancak bunun gerçek olduğunu değiştirmez:(((( seni aksi yönde de yonlendirebilirsin al vs gibi ancak sonuçlar... sonuçlar...

En iyisi duygu sömürüsü ve tatlı dil. Benim annemde kediyi eve ASLA almam diyordu ama ben o kadar kedi sahibi olmak istiyordumki kedi sahiplenmeden son 1 hafta önce hiçkimseyle konuşmamaya başladım okula gitmedim gitmem için zorladılar bağırdım çağırdım psikopat taklidi yaptım :D yataktan asla çıkmadım yemek yemedim 3 gün boyunca yarım ekmekle durdum ve 1 hafta sonunda annem kabul etti duygu sömürüsü herşeyin çaresi

Ya deren hanım:D:D gerçekten duygu sömürüsü:D ne denilebilir ki o taktiği denedim fakat ben sabirsizim biraz :D

Bende sabırsız birisiydim fakat mecburdum 10 yıllık hayalimdi inat ettim ve başardım şuan annem kedimi o kadar seviyorki çarşıya her çıktığında petshopa gidip 2-3 tane yaş mama alıyor hediye diye mamasınıda çoğunlukla annem veriyor bence inat yapıp aileni ikna edebilirsin

Umarım münasip bir dille onları ikna edebilirim son çare sizin taktiginiz olabilir:DD

Benim annemde evde asla hayvan istemeyen bir kadındı. (Titizliğinden dolayı) ufak ufak aa erkek arkadaşım bana sürpriz yapıp bir hayvan alabilirmiş diye laf arasında takılmaya başladım. 1 ay kadar sonra aradım bir gece sevinçle ağlayarak anne bana kedi almış dedim.. halbuki gittik beraber aldık :) eve annemden önce geldim, 2 aylık bebeği görünce o an da eridi annemin yüreği.. ertesi gün ben okuldayken annemin kucağına çıkıp yatmış bizimki, o harekette bağladı onları.. şuan 10 aylık oldu oğlumuz, annem kedimizi Ananem diye seviyor :) sürekli seviyor koruyor kolluyor, besliyor. Ne olacağını bilemezsiniz yaşamadan. Umarım sizinkilerde bağrına basar

Şansınızı deneyin ama emin olarak deneyin, madur olan hayvancağız olmasın :(

Aileniz tarafından kabul görmüyor ise boşa cabalamayin. Hem onları üzmüş olursunuz hem de istenmeyen sonuçlar ortaya çıkar. Bu gibi durumlar çok fazla. En iyisi bu sevdadan vazgecmektir;)

Abi öyle diyonda evlenene kadar bu sevgiden mahrum mu kalicam ben:(

Ya çok iyi :D umarım elimden geleni yapicam ya galiba birazda nasip mi diyelim oluyorsa bir şekilde biyerden olmuş:D

Ya tabiki emin olmadan hareket etmem. Ona birşey olsun istemem :(

Bence önce şunlar konusunda emin olun kendi içinizde: sahiden bir canlıya bakabilir miyim, ilgilenebilir miyim, bakımıyla alakalı doğru şeyleri öğrenip uygulayabilir miyim, bütçem buna uygun mu, sağlıklıyken bu canlı iyi ama hastalanırsa ne yaparım sorularını sorun ve samimi bir şekilde cevaplayın. Çünkü gerçekten bir sorumluluk ve heves kaldırmıyor. Köpekler bebek gibilerdir sanki bir çocuğunuz var gibi olursunuz. Normalde çok hareketli biri değilseniz tutup köpek sahiplenmek sizin için yanlış olur çünkü yaz kış demeden günde 2 defa dışarı çıkaracaksınız onu. Tatil, vs. durumlarda ne yapacağınızı da düşünün. Bundan sonrasında ailenizi ikna etmek emin olun mesele olmaz. Duygu sömürüsü veya emrivaki bu konuda işe yarıyor genelde ama bunu yapıp bir de o canlıya sonradan bakmayacağım demeyin, ha derseniz de sokağa bırakmayın başka bir hayvansevere sahiplendirin.

Benim annemle babam istemiyordu evde hayvan. Açıkçası ben de istemiyordum. Çünkü benim köpeğim vefat etmişti kanlı ishalden. Ondan sonra korktum artık hiçbir hayvanın sorumluluğunu alamam dedim.

Bir gün kızımı 3 kardeşiyle annesi ölmüş bi vaziyette bulunca kıyamadım sahiplendim. Ailem de başta olmaz falan dese de şimdi seviyor.

Yani sen de sokakta buldum sahibi dışarı atmış falan de çok üşüyordu kıyamadım falan de :D yalanı tasvip etmesek de böyle durumlarda işe yarıyor.