Veteriner böyle yaşayabildiği kadar yaşayacak diyor,bir yandan o çocuğun aylardır biriken borcunu nasıl karşılarım bilmiyorum,bir yandan o klinik ortamında yaşarken bu hayvan ne kadar mutlu ona ne kadar iyilik ediyorum, nefes alırken canı yanıyor mu,kardeşlerini özliyor mu,onu orada tutarak işkence mi ediyorum diye düşünmeden edemiyorum.Tek şansı bir yuvaydı bebeğimin,onu da kimse layık görmedi,bir minderlik yer açmak istemedi kimse evinde.Annemler hayvana da işkence ediyorsun keşke en başından uyutsaydın diyor,onlarca hayvanı tedaviye götürdüm,birçok çocuğumu da kaybettim ama şimdiye kadar hiç böyle bir karar vermedim,veremem de.Ama ne maddi ne manevi olarak bu yükü kaldıramıyorum artık.Sizce ne yapmalıyım,bir çıkar yol arıyorum artık,çok yoruldum

Selamlar,
Buradan bazı isimlerin ne kadar şefkat ve merhamet dolu kalbi olduğunu görmek, bilmek insana huzur sebebi oluyor.Oncelikle güzel yürekli kalbinize bin bereket olsun.
Her yazdığınız ayrı bir özen ile okuyorum.
Vericeginiz karar için, bu size ait olmak durumunda.Benzer deneyimlerden geçmiş biri olarak..
Şiddet nedeniyle felç olmuş bir kedim vardı, yakalamak çok zordu, çok zayıfladı, poposunu temizleyemez oldu.Artik yürüme güçlüğü vardı, hekime verirken , uyutacagimi biliyordum ama umdum.Tek çare acısını dindirmekti, içten içe de se sevindim.Cunku tüm detaylar burada yazılı değil.
Yine bir başka kedi, perişan haldeydi, ha tuttum ha tutucagim derken çocuk daha zor koşullarda idi.Kaybiliyordu, inanın telefonun ışığı ile gece bile arardım sokaklarda.En son hareket edemez halde ve aşırı derecede kokuyordu.Bu tarifsiz bir koku.Evladin ağzının ici, burnu çürümüş.Hareket edemedigi için komşular su kokan kediye bak deyince buldum.Hekimimiz kanser olduğunu söyledi .Sanırım 13 gün yasatabildi, bir yandan ne yapılabilir tedavisi için uğraşırken.Sonra uyutmak durumunda kalındı.Umut yoktu.
Baska deneyimler de var.
Bir de uyutmaktansa , son nefesini beklediklerim.

Minik evladın durumu ortada .Veterineriniz ile bir daha görüşün.Uyutulmasi gerekse , size söyler zaten .Eger son nefesini sevgi ile versin isterseniz yanınıza alın diyeceğim ama bu da kolay değil.
Yok uyutmak gerek , acı cektiriyoruz derse de itiraz etmek de ne kadar sağlıklı ?
Can çıkmadan umut çıkmaz elbette.Bazen ise geçişi kolaylaştırmak gerek.
Hekiminizin fikri çok önemli.
Kararinizi yalnız vermeyeceksiniz, önce hekim en doğru bilgilendirmeyi yapicak , sonra siz onunla birlikte değerlendirirsiniz.
Kararınız hangi yönde olursa olsun , buna saygı duyarım.Kimse hiç bir söz edemez eğer kendini biliyorsa.
Ha sizin için ise, evet uyutmak gerekir ise , kendinizi suclayabilirsiniz, hiç şaşırmam.Ben kendime yaptım çünkü.Yok bu şekilde son nefesini vermek gerek ise , o zaman da acaba yapsa mıydım diye bir süre sorular pesinizi bırakmaz.Cunku bunu da yaşadım.
Çaresiz kalıp çare aramak, en doğrusu nedir bilememek ama bu arada umuda tutunup çırpınan bir kalp nedir, biliyorum.
Zaman aldığınız karar için , aslında o an en doğrusunu yaptığınızı size anlatır.
İnanın bazı zamanlarda ben de kaçtım, hekimi arayıp bilgi soramadım.Sanki ben duymasam daha iyi.Cunku bilmezken umuda daha kolay tutundum.
Allah'tan kalbinize ferahlık ve genişlik, sürecinizde kolaylık ve rahatlık dilerim.Bir mucize olucaksa temennim Minik için olsun.Allah yar ve yardımcınız olsun.

Superisi814 her konuda desteğinizi hissettim,çok teşekkür ederim.Günlerdir girmiyorum onlarca veterinerle konuştum çocuk için.Sanırım bir çözüm bulduk fakat oldukça tuzlu bir tedavi olacak gibi duruyor.Umuyorum gereken miktarı toplayabilirim ve tedavisine başlayabiliriz 🙏🏻🥺

Allah yar ve yardımcınız olsun