Eğer ekonomik özgürlüğün yoksa ve izin vermiyorlarsa alma. Çünkü aşıları maması kumu her şey pahalı, hasta olduklarında tedavileride pahalı. Kedi istemeyen aileler bi süre sonra kediyi dışarı atmak istiyor. Kızgınlığa girince kısırlaştırmaya para vermemek için de kediden hemen vazgeçiyor yada onu maddi bir yük olarak görüyor. Sen kendi paranı kazanana kadar kedi alma bu hayvanın iyiliği için

Lütfen almayın.

Benim ailem de kesinlikle karşıydı. Yıllardır yalvarıyordum alalım diye. Ama asla izin vermiyorlardı. Bir gün sitenin önünde 3 haftalık bir bebek buldum. Annesini bekledim saatlerce, gelmedi. Aileme gösterdim, duygu sömürüsü yaptım. İlk başta izin vermediler yine. Ama en son bebeğin ağlamalarına dayanamayıp izin verdiler. Şuan kendisi 4,5 aylık. Bakmak pahalı evet hatta baya pahalı. Benim ailem de şikayet etti masraflarından ama onlar da vazgeçemiyor şuan. Kendi bebekleriymiş gibi bakıyorlar.

Yukarıdaki arkadaşın da dediği gibi alınca aileniz kedinizin masraflarını karşılayacağından eminseniz alın. İlk başta benimkiler ne kadar karşı olsalar da ben karşılayacaklarından emindim. Öyle de oldu :)

size şöyle söyleyeyim; aşırı kedi aşığı birisiyim ben de. lisedeyken çok yalvardım, başına buyruk birisi olduğum için bu kediyi almaya gidiyorum dedim ve gidip alıp geldim, sahiplendim yani. üst üste sorunlar çıkmaya başladı, bizim maddi durumumuz yeterli değildi işin doğrusu, ben de işe gittim mama parası aşı parası için. ardından evde sorunlar çıkmaya başladı, babam sürekli hayvanı kovalıyordu, koltukları yırtıyor, perdeleri parçalıyor diyerek. o zaman gerçekten çok cahilce bir seçim yaptığımı fark ettim. daha da kötüsü bu kadar kapsamlı bilgi sahibi değildim, o yüzden daha çok sorun yaşadım. kedim kısır değildi, evin her yerine işemeye başladı, aşırı saldırgandı, suratıma bile atlıyordu, her tarafım kan içerisinde kalıyordu. babam özellikle rahatsızdı, hayvanı huzursuzlaştırıyordu. baş edemedim, sahiplendirdim. sonra bayağı araştırdım, kedileri hep sevmişimdir fakat bilgisizlik gerçekten sorun yaratıyor. ardından berlin çıktı karşıma, eve aldım, bir günlüğüne kalacaktı, kıyamadım, sakin huylu da bir kedidir. bizimkiler de alıştı kısa sürede fakat belirtmek isterim, tüm maddi sorumluluk benim üzerimde. balkona file yaptırdım, kaliteli mamayla beslemeye gayret gösterdim, 5 aylıkken kısırlaştırdım, şimdi başka bir şehirde okula geldim, berlin de yanımda, kafamız rahat. kısaca söylemek istiyorum, aileniz istemiyorsa yapmayın. kedilerin soyu tükenmiyor. maddi olarak özgür değilseniz kimse sizin sözünüze itimat etmez ve olan o yavrucağa olur. sizi kıramayıp alırlar belki eve fakat sorumluluk arttıkça sorunlar baş gösterir. önce kendi paranızı kazanın, kendi imkânlarınızı yaratın, daha sonra dilerseniz 20 kedi sahiplenin. lütfen bir canın sorumluluğunu almaya hazır hâle gelmeden onu hayatınıza dahil etmeyin.

Komik gelecek belki ama ben de çok istedim izin vermediler. Bi mektup yazdım tüm içimdekileri yazdım ise yaramıştı

Merhaba Helin

Bende 15 yıl kadar kedi sahiplenmek için yalvarmış bir insan olarak geriye dönüp baktığımda iyi ki ailem istemediği dönemde sahiplenmemişim demiştim.

Aileye bir kedi geldiği zaman küçük bir kedi gözüyle değilde bir aile bireyi gözüyle bakmak gerekiyor. Kedi tuvaletini koyacağın yerden, mama ve su kabına kadar bir köşede yeri olmalı. Çünkü strese girebilir hayvan,hastalanabilir.

Mama,kum, veteriner giderleri çok fazla. Ailen bu ücretleri karşılayamadığında veya evde kedin yaramazlık yaptığında emin ol hep söylenecekler ve bu seni psikolojik olarak çok yoracak.

Ben 29 yaşında kedi sahiplendim. Maddi ,manevi bütün süreci yönetebiliyorum. Fakat o halde bile zorlanabiliyorum. 1 Ağustos itibari ile kedimin maması 2 katı fiyat oldu. Bunları şu yüzden söylüyorum, ailen istemediği için kedi sahiplenmen, giderleri hep sorun olacak.

Tavsiyem dışarıda da bir kedi sahiplenebilirsin. Onu düzenli besleyebilir, yapabileceğin ölçüde aşıları yaptırıp onu koruyup sevebilirsin. Benim dışarıda da baktığım birçok kedim var. Hepsinin bir ismi bile var :) Üniversite okurken veya sonrasında evine kedi sahiplendiğinde çok tecrübeli olacaksın. :)

Kendi maddi özgürlüğüne kavuşunca kabul etmeleri daha kolay olacaktır.

Merhaba,
Daha önceden olsa bir çok fikir turetirdim. Buradan da benzer soruya verdiğim cevaplar için üzgünüm şimdi.
Lütfen sahiplenmeyin
Aile desteği çok önemli, maddi manevi .
Hele bir de bir çok insan sonradan terk ediyor ya, o hayvanlarda ayrı bir tramva ve bu tramvanin tesirini sürekli görüyorsunuz.
O yüzden aileniz kalben kabul etmedikçe kedi sahiplenmeyin.

Arkadaşlar ben maddi surumu mükemmel olan bir aile ile yaşıyorum. Bu yüzden tüm maddi manevi herşeyi karşılayabilecek gücüm var. Ve ailem kedi aşığı. Kedi hakkında herşeyi biliyorum bu yüzden nolur olunsuz yazmayın

Anlayamadım durumu.

Maddi durumunuz iyi, aileniz kedi aşığı e niye istemiyorlar?

İstememe gerekçelerini öğrenin önce, bu gerekçelere karşı savunun durumu.

açıkçası dünya kadar paranız da olsa, her şeyini karşılayabilecek durumdaysanız da, aileniz ölüp bitse de kediler için bu çok büyük bir sorumluluk. en basitinden o kedinin kumu her gün en az 1 kere temizlenmese o koku herkesi rahatsız edecek, zamanında veterinere götürmezseniz hastalanacak, hastalanınca bunun her şeyiyle uğraşması var, evdeki rutinini öğrenmeniz ve bir sorun olduğunda bunu erkenden fark etme sorumluluğunuz var, evdeki bütün camlara, balkonlara "kedi sinekliği" ya da file taktırılması var, tatile gittiğinde uzun süre tek kalamayacak olması var, her yere götürülmez çünkü stres olur bununla uğraşması var. size en basit şeyleri anlattım. bunlar dışında eve zarar verebilir, beklediğiniz kedi profilini karşılamayabilir... bir sürü şey var ve en önemlisi bu büyük bir sorumluluk. bir heves dahilinde olmaz. başta tatlı gelir her şeyini karşılarım dersiniz ama öyle olmaz. bana bile bazen batıyor kumunu temizlemek yani :D bu kadar maddi durumunuz varsa sokaktakileri besleyebilirsiniz. en azından karınları doyar. belki gerçekten bu sorumluluğu alabilecek durumdasınızdır ama aileniz bunun farkında değildir, en azından bu besleme istikrarını sağladığınızda bunu anlarlar. olmazsa da kendi özgür alanınızda beslersiniz ilerde.

Evet maddi destek varsa,aileniz de kedi aşığıysa neden halen izin vermiyorlar?
Sorunu öğrenmeniz lazım.
Mesela tüy dökülmesini mi terkediyorlar,ya da kum temizliğini mi?
Veya bazıları eve kapatma fikrine sıcak bakmıyor,sokakta daha özgürler gibi bir düşünce de oluyorlar.
Fakat aileniz kedi aşığıysa bence ikna etmek çokta zor olmamalı.
Sadece siz sebebini öğrenin,hepsine bir çözüm yolu var ama ortada şu an sebep yok.

Ayrıca yukarıdaki yorumlara da göz gezdirdim,
Eğer tüm çabanıza rağmen izin vermiyorlarsa çokta üstelemeyin,sabredin kendi yuvanızı kurunca sahiplenirsiniz bir can :)
Şimdilik sokaktakileri besleyerekte kedi sevginizi tatmin edebilirsiniz.
Sokakta bulamam falan demeyin birkaç gün aynı yere sürekli mama vs.bırakın illa orayı beslenme noktası olarak görüp gelen ve alışan kediler olacaktır.

Bu şekilde ailesi istemeyip de zorla ikna edip kedi sahiplenenlerin birçoğunun sonu ailem kedimi sokağa bırakacağını veya sahiplendirmek istediğini söylüyor ne yapabilirimle bitiyor maalesef. Bu tarzda birçok soru var açılan. Benim tavsiyem kendi ekonomik özgürlüğünüzü kazandığınızda bir can sahiplenmeniz.

Almayın hiç uzatmayacağım neden saymayacağım kısaca almayın eğer kendiniz istiyorsan kendi evine çıkıp yalnız yaşadığında alırsın ablacım

Ben abimi kaybettikten sonra kedimi sahiplendim hemde ailemin haberi olmadan 1 gece evde gizlice sakladım. İlk başta önyargılılardı bir de babannem bizimle yaşıyor o daha çok önyargılıydı. Şimdi ise hepsi peşinde pervane. Hepimiz acımızı biraz olsun kedimize (bebeğimiz) sevgi ve şefkat göstererek dindirmeye çalışıyoruz. Bir evlat kaybettik,bir evlat kazandık ❤️