Kediler; Anneler Ve Yavrular...

Öncelikle elbette insanlarla bir tutamayız elbet. Ama bir kedi, anne olduğu zaman sokakta ne bulsa ağzıyla yavrularına getirir, olmadı sütünü verir ve onları yalar, sever. Ama bu süreç bir süre sonra son bulur. Yani aylar sonra o yavrular, o anne kedi için herhangi bir sokak kedisinden farksız olurlar. Bu neden böyle? Yani bu nasıl bir psikoloji geçişi de aylar önceki o durumdan bu duruma evriliyorlar? Ve neden evriliyorlar? Bu, her kedi için aynı mıdır?

Yavrular hala tam yetişkin değiller. Ve de anneyi görünce de eskisi gibi olmasa da yine de yaklaşmak istiyorlar. Ama anne tokatlıyor, hırlıyor. Yani biz insanız, bizim bakışımıza göre garip elbet kabul ediyorum. Kediler de, diğer hayvanlarda çok farklı bakabilirler. Ve hiçbirimiz bunu tam olarak anlayamayabiliriz. Ama nedense hep bu halleri bana garip gelmiştir.

Ben sokak kedileri bakıyorum. Şimdiye kadar yüzlerce baktım. Allah nicelerini de nasip etsin. Hep bunu gözlemledim. Anne ilk bırakan, istemeyen oluyor. Yavrular, ki hele şimdiki olanlar tokat yiyince yüzleri düşüyor. Bende kıyamıyorum ben seviyorum...