Kocam Kopegimizi İstemiyor

Zaten psikolojik olarak sorunlu bir hayvan olduğundan bahsediyorsunuz anlattıklarınızdan yola çıkarsak eşinizi şu anlık ikna etseniz bile ileride yine aynı sorunlar belki de daha büyük sorunlar ortaya çıkacak bence yavrunuz için en sağlıklı olanı başka birine sahiplendirmek yoksa hayvan istenmediği bir ortamda sürekli stres altında yaşayacak ki bu da onun ileride sağlığını da etkileyecektir üzgünüm ama en doğrusu ona en iyi şekilde bakabilecek başka birine sahiplendirmeniz

Ailem kedilerimi sokağa atmak istediğinde önce beni atın diyorum. Ama benim durumumda kedinin sokağa gitmesi demek ölmesi anlamına geliyor, direkt köpekler gelip parçalıyorlar. Sahiplenecek kimse yok. Ben kedilerimin iyiliği için aileme karşı gelmek zorunda kalıyorum. Sizin durumunuzda ise eğer ki sahiplenecek güvenilir birisi çıkarsa hayvan için daha iyi olur gibi duruyor. Hayvanın psikolojisi bozulmuş evde. Sürekli takip şartıyla sahiplendirin, çok dikkat edin verdiğiniz kişiye. Benim babam da polislikten emekli oldu. Emin olun köpek olmasa başka bir şeyden sinirini çıkarırdı o. Mesela babam işte sıkıntı yaşasa gelip anneme, bana yoktan yere sinir olur ve direkt kedilerimden şikayet etmeye başlar. Beni kedilerim üzerinden vurabileceğini biliyor. Onlara değer verdiğim için beni o şekilde cezalandırıyor aklınca. Sizin eşiniz de sinirini köpekten çıkarıyor olabilir. Yalnız eşinizin bu huyu umarım ilerde çocuklarınıza karşı aynı şekilde devam etmez. Biz çocukken evde gülmemiz, koşturmamız, yüksek sesle konuşmamız, ağlamamız vs. yasaktı. Çünkü babam uyuduğu için kızardı. Uyanırsa sinirini annemden çıkarırdı. Şimdi köpeğe böyle davranıyor, bebek olsa ağlasa ne yapacak? Ben çocukken ağladığımda annem zorla ağzımı kapatırdı ses çıkarmayim diye, burnumdan nefes almakta da zorlanırım, geniz eti, astım, alerji vs. var. Boğulacak gibi olurdum. Demek istediğim rahatsız eden köpek değil de çocuk olsa ne yapacak? Engelli bir çocuğu olsaydı Allah korusun, ne yapacaktı? Çocuk esirgemeye mi verecekti? Umarım çocuklarınız bizim çocukluğumuz gibi bir hayat yaşamaz. Arkadaşımın 6 ve 7 yaşında çocukları var, onlar da sürekli hastalanır kusarlar. Yani babaları evden mi atsın kusuyorlar diye. Aslında doğru olan bu değil ama siz en iyisi verin köpeği. Ya evliliğiniz bitecek bu gidişle köpek yüzünden ya köpekten vazgeçeceksiniz. En azından bir şeylerin sorumlusu o hayvan gibi görünmesin. Belki başkasında daha rahat eder, belki de gittiği yerlerde de sorun yaşar bilemeyiz. Bu sizin kararınız. Bilmiyorum eşiniz köpek yüzünden sizden vazgeçer mi, benim babam en azından benden vazgeçemediği için ne kadar rahatsız olsa da kedileri kabul ediyor. Ben eşim de öyle olsun isterim açıkçası. Ama siz yine de sahiplendirin köpeği, kalırsa hayvan için de kötü olacak belli ki. En azından gittiği yerde rahat olursa sizin de içiniz rahat eder.

Kesinlikle tüm korkularımı buraya yazmışsınız. Benimde korkularım bunlar. Cimodan önce de benden çıkarıyordu sinirini... Olmaz şeylere sinirleniyordu. Konuştuğumuzda her şeyin hallolacagini evlilik terapistine gideceğini ama köpeği kesinlikle istemediğini söyledi. Gittiği yerde mama parasını vs vermeyide kabul etti, takibini de yapicam dedi. Sorumluluk almak istesem çocuk yaparım diyor. Ama işte bende tam olarak sizin gibi düşünüyorum. Hıncını hayvandan aldığını ve tüm her şeyin sorumlusu onu gördüğünü... Bende aynı şeyi söylüyorum çocuğun olsa ağlasa ne yapacaksın,onu da alıp yere mi vuracaksin?? Cokkkk kötü bir durum, cimo kaldığı sürece kötü şeyler yaşayacak, ama gittiğinde de her şey düzelecek mi?? Orası muamma...

Çok zor bir durum. Öncelikle alacağınız kararı yüreğinize sorun. En doğru cevabı alacaksınız. Başta bu şekilde sıkıntılı bir durum varsa evliliğinizde bu durum artarak devam eder. Sorun aslında köpeğiniz değil gibi görünüyor. Eşinizin karakteri sanki. Cimo dan önce bana bağırırdı diyorsunuz mesela. Eşinize göre Cimo günah keçisi olmuş. O gitse sanki her şey yoluna girecek diye kendini avutuyor sanki. Sizin yüreğiniz ne diyor? Ona bir bakın derim. Kolaylıkla olsun her şey hayatınızda

Veteriner önerisiyle antidepresan kullanıyor. Cimo için savaşmak istiyorum, yıllar sonra eşimin iyi ki vermedik demesini duymak istiyorum ama olmayacak sanırım. Çok çok kötü bir durum. Ne cimodan vazgeçebilirim ne eşimden

Çok zor bir durum, üzgünüm ama Cimo'yu sahiplendirirseniz sonradan pişman olabilirsiniz gibi geliyor çünkü aslında burada suçlu/sorumlu olan asla Cimo değil, eşiniz. Çok pürüzlü gidiyor ise o evliliği düşünmek gerekir bence ve evladım gibi gördüğüm canı evli olsam ve eşim benden koparmak istese ben canımı değil eşimi terk ederdim kesinlikle. Duygudan yoksun birisiyle zaten hayat geçmez üzülerek söylüyorum ki.

@Aslihan_e Bu arada çocukken yaşadıklarınız cidden tam olarak noktası virgülüne kadar bizim yaşadıklarımızmış, desenize aynı kaderi paylaşıyoruz. 😔 Babam şimdi de sürekli kedilerimin tüylerinin dökülmesine konuşur, "nefret ediyorum, en gıcık olduğum şey" falan diye. İç-dış parazit tedavileri yapılan kediden/köpekten bulaşacak hiçbir şey olmadığını defalarca kez açıklamama, örnekler sunmama, bilimsel sonuçlar sunmama rağmen resmen inanmaz, anlamaz yada anlamak istemez. Kaç defa başkasına verdirmeye getirdi konuyu, benim için canımdan değerli olduklarını bildiği halde. Bir de tutturmuş "tüylerini yutunca oradan hareket edip ciğerlere yapışıyormuş, bizi ameliyatlık edecek" diye, böyle bir şeye inanıyor hiç bıkmadan usanmadan tekrar ediyor. Ben böyle bir şey duymadım görmedim oysa evinde 50-60 tane kedi köpek bakanlar var yahu! 🤦🏻‍♀️ O da sevdiğini söylüyor güya ama aslında sevdiği falan yok yani.

Diyeceğim o ki karşımdaki duygusuz, benim değer verdiğim cana benim için bile değer veremeyen, benim gözümden göremeyen sevgisiz biri ise; o masum canı terk etmez, çok sevsem bile eşimi terk ederdim o masumu terk edip üzmek yerine. Hayvan sevmeyen insanı hiç sevmez derler ya çok doğru. O canın vebali de var üstelik. İyi düşünün derim, keşke evlenmeden önce konuşsaydınız evde hayvan besleme konusunu. Allah yardımcınız olsun.

size çok ciddi tavsiyelerim olacak; lütfen dinleyin. öncelikli hatayı en başta yapmışsınız, evlilik demek tek başınıza karar almamanız demek. eşiniz belli ki sizi kırmamak için ve köpeklerden de anlamadığı için, belki de sonrasında veririz diye düşünerek istemeden kabul etmiş. buradaki olayı bilemem, belki çok ısrar ettiniz, belki iş hayatı stresliydi, kabul etti bir şekilde; bunu bilemem fakat bundan sonrası için ciddi olarak yapmanız gerek şu; öncelikle okuduklarımdan anlıyorum ki köpek beden dili bilmiyorsunuz, çok acilen kka’dan köpek beden dili öğrenmelisiniz. diğer konu; eşinizi de buna ikna etmeli ve elinizi taşın altına koyarak yaptıklarınızı düzeltmelisiniz; merak etmeyin köpeklerin uzun süreli anı hafızası yoktur; yani olumlu bağlantıları kısa sürede kazanabilir fakat burada devreye çok önemli bir şey giriyor: eşinizle medeni bir biçimde konuşup anlaşmalısınız. size şunun garantisini veriyorum, köpek beden dili öğrendikten sonra köpek arkadaşınızla ilgili tek bir sorun bile kalmayacak; sözüm söz, gerekirse yardımcı olurum. fakat bunu eşinize açıklamalısınız. ondan son bir şans isteyebilirsiniz fakat eşinizin de bu süreçte olumsuz bağlantıları tetiklememesi gerekiyor. size değer verdiğini düşünerek söylüyorum, bence benim size verdiğim sözü siz de eşinize verin; sizi kırmayacaktır. gerçekten sancılı bir süreç fakat köpek arkadaşınızdan ayrılmak istemiyorsanız yapmanız gereken bu. karar verirseniz tekrar yazın; yardımcı olacağım.

evde köpek bakılmaz ki keşke baştan kedi falan sahiplenseydiniz