Köpek Ehliyeti İle Dostlarımızı Emin Ellere Alabilir Miyiz?

Böyle fikirler güzeldir, dinamik bir toplumun öncelikli kurallarından biridir.
Ama toplumun bir ferdi olarak, insanların sorunu görüp en kısa çözümü "birey" bazında dile getirme eğilimi vardır. Ancak bu tür çözümler ciddi fizibilite çalışmaları gerektirirler.

Bakın bunu şöyle örneklendirelim. Bir insan çocuğunun doğurulması ehliyete bağlı olmalıdır önermesi... Bazı insanların ebeveyn olmaya hazır veya uygun olmadıkları aşikardır. Ve çoğumuz haberleri filan seyrettikten sonra çocuk doğurmak ehliyete bağlı olmalı vs. diye söylenip serzenişte bulunuruz.
(Halihazırda evliliğe başvururken belirli adımların takip edilmesi için alt yapı mevcut olduğundan insan çocuğunu ele aldım).
Şimdi bu nasıl çözülebilir? Devlet'in olduğu kadar bireylerin de sorumlulukları vardır. Devlet topluluk için en doğru olanı yapmakla görevlidir değil mi? Ama işleyiş biraz farklı oluyor.
Bir fizibilite yapalım.

• Evlilik öncesinde çiftleri psikolojik ve bilgiye dayalı bir teste tabi tutabiliriz ki bu da bir grup psikolog ve psikiyatrın çalıştırılmasını gerektirir. Ancak dil, din, yaşam tarzı vs. gibi bağımsız değişkenler çok fazla olduğundan tek tip bir test işe yaramayacaktır.


• O halde önce psikolojik ve teorik kısa bir eğitim verelim. Diğer pek çok şeyi göz ardı ederek bunun seçilmiş olduğunu varsayalım şimdi. Bu durumda ilk konu hangi bakanlığın sorumlu olacağı sorusunun cevabıdır. Devlette hiyerarşik bir tümdengelim uygulanır çünkü. Bundan sonrası da varsayımsal olarak ilerleyecek elbette...
  Sağlık Bakanlığı ("SB") mı? yoksa Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ("ASPB") mı?
  Psikolog ve Psikiyatrlar sağlık bakanlığına bağlı sonuçta.
  Pekala ortak bir proje olduğunu ve bu organlardan asıl yetkili olanın ASPB olduğunu varsayalım.
  Bu kadarı kolay ama gerisinde bazı şeylerin açıklığa kavuşturulması gerekmektedir: çeşitli görevlendirmeler, bu eğitimlerin verileceği tesislerin düzenlenmesi, verilecek eğitimin içeriğinin belirlenip kabul edilmesi, bireysel/çift treapisi şeklinde olursa nasıl ele alınacağı, grup terapisi şeklinde olursa yararının olup olmayacağının belirlenmesi, ehliyeti alamayanın ne kadar sürede yeniden ve kaç kere başvurabileceği, ehliyeti alamasa da çocuk doğurmuş olanlara ne ceza verileceği (hop buraya Adalet Bakanlığı da girdi, yaptırım olacak mı, olacaksa ne ve nasıl olacak, hangi yargı organı sorumlu olacak, aile mahkemesi mi vs.?)

Bakın valla Cumartesi sabahı elimde kahvem bu kadarını düşünüyorsam, bunun derinliklerine inince ne kadar çeşitli değişkenler olduğunu tahmin etmek zor değil.

Yani diyeceğim o ki; bir fikir çok güzeldir. Ama önemli olan bunun makul ve işletilebilir olmasıdır.
Halihazırda mevcut olan bir sistemi geliştirmek bile bu kadar zorken, sıfırdan bir sistemin yalnızca bir fikirle kabul görmesi pek mümkün değil açıkçası.
Ama bu gerekli olmadığı anlamına gelmiyor tabii. Önemli olan bu fikri uygulanabilir hale getirmek, gerekliyse destek almak, çeşitli derneklerle irtibata geçip, devletin hantallığına takılmasını önlemek üzere tüm önlemleri almaktır.

Bu arada, insan çocuğuna çözüm olarak kan uyuşmazlığı testi geliştirilmiş :D
Düşünün artık...

Kuru mama yasaklansın! Yaş sınırı olmazsa bu da mantıklı ama bilgilerin doğruluğundan şüphem var açıkçası.

Örneği pek beğenmedim . Mal sınıfın a giriyormuş gibi oldu . Ama düşünce mantığıma yatti .

Merhaba size mesaj gönderdim bakabilir misiniz

Yeni kanun tasarısina göre herkes baktığı canin dogununu ölümünü kayibini bildirmek zorunda ve mikrocip taktirmak zorunda diye okudum. 16 yaşından küçüklerin anne baba izniyle besliyebilicekler. Nekadar uygulanır bilmiyorum ama bence iyi bir uygulama

@ursaminor Selamlar. Çok teşekkür ederim ilginiz için.
Elbette fizibilitesi yapılmamış bireysel bir fikir.
Üstünde çalışabilmek için ön onaya sunuyorum köpek dostlarına.
Aslında daha çok "Yasaklı Irk" sorununa yönelik bir düşünce olarak ele alınırsa uygulanabilirliği daha yüksek olabilir kanımca.
Sadece o ırk olduğu için "uyutulan" dostlarımız için birşeyler düşünme vaktidir.
Bazen sahiplerine çok parlakmış gibi gelen fikirler iki adım geriden komik olabiliyor.
O yüzden iki adım öteden bakılmasını istiyorum ki, komik/hayali/uçuk değilse, zümre oluşturabilelim.
Tekrara düştüm, affola.
Sevgiler.