Evimin önünde beslediğim yavru kedilerden biri bana çok düşkündü ve sürekli eve girmek istiyodu. Bazen eve alıp seviyodum benle uyuyodu. Geceleri ağlıyodu camımda içeri almam için. Evdekileri kediyi almaya ikna etmem cok zor oldu ve kedi 6 aylıkken sahiplenebildim. E tabi dışarıya alışık olduğu için evde tutmak imkansızdı sürekli ağlayıp dışarı gitmek istiyodu. 7 aylıkken kısırlaştırdım. Hiç durulmadı yine sokağa koştu. Evimiz müstakil olduğu için kapı aralık olduğu an fırlıyor. 8 aylıkken bigün sürünerek geldi bacağını kırmış. Hemen şehir dışındaki veterinere götürdüm 1 ay tedavi gördü bacağına platin takıldı. Geldi 1 ay evde baktım atlayıp zıplamaması gerekiyordu o 1 ayı hem kendine hem bize zehir etti gece gündüz ağladı dışarı gitmek için. Tamamen iyileşince mecbur tekrar dışarı izin verdik. Yahu diğer ameliyatın üstünden sadece 3 ay geçmişti ve diğer bacağını kırdı geldi. Maddi manevi pskolojik her anlamda bitmiştim. Tekrar aynı süreçleri yaşadık tekrar götür tekrar platin atıldı iyileşmesi evde bakması vs vs. Kısa kesiyorum daha detaylı yazsam oturup ağlarsınız. Tek istediğim evde sağlıklı bir ömür geçirmesiydi ama eve kapatıldığı zaman cok mutsuz ve stresli oluyodu. Şuan 2 yaşında ve hergün istediği saatte dışarı gidip geliyor. Aşılarını iç dış parazitini aksatmıyorum. Yazları sürekli pirelenip keneleniyo. Hatta yaz gelmeden daha geçen ay kene vardı üstünde ve dış parazitini yaptım mesela. O yüzden sık sık kontrol edilmeli. Kedisi dışarı çıkanlar tırnakları asla kesilmemeli cünkü tutunamayıp düşebilir. Tasma asla takılmamalı biyere takılıp boğulabilir. Bağışıklığı yüksek tutulmalı ve kaliteli beslenmeli. Ve ben devamlı çalışamıyorum yada uzun süreli çalışamıyorum hatta uzun süredir çalışamıyorum evde ürün üretip sattığım ufak kazançlarla ona bakıyorum . Neden çalışamıyorum Cünkü dışarıda kalıyor eve girmek istiyor ben yokken aç kalıyor yada başına bişey gelir de beni bulamazsa korkusuyla uzun süre evden ayrılmıyorum. Kedimin kölesi oldum kısacası 😂 şehir dışına vs cıkmıyorum. Kedimin evde yattığı uyku saatlerinde dışardaki işlerimi hallediyorum. Evlenip taşınırsam tek hayalim bahçeli ve bahçesi kapalı bir ev. En büyük korkumda apartmanda yaşamak zorunda kalmak. Cünkü bu kdr özgürlüğüne düşkün bir kediyle orda nasıl başa cıkarım hiç bilmiyorum. Ya evde sağlıklı uzun ömür geçirecekler ki bunun bile garantisi yok yada dışarıda özgür mutlu ve tüm kötü şeylere açık olacaklar. Benim başıma gelenler sizin başınıza gelecek diye bir kaide yok tabiki ama risk her zmn var. Hala eve gecikse korkarım başına bişey mi geldi diye. Benim yaşadığım her hep gece kondu kümes dağ taş. Kaybolsa bulma şansım sıfır. Allahıma emanet ediyorum hergün..

Yol yakınken ayağını dışarıdan kesin. Dışarıda kavga ettiği kedilerden hastalık kapma olasılığı çok yüksek. Bu arada kedilerde yeni bir virüs türemiş ama adını hatırlayamıyorum.

Oyun oynamaktan da hiç hoşlanmıyor ya :))
Evde bütün gün yavrusuyla oynuyoruz o çok hareketlidir ama annesi bir kez bile oyunumuza dahil olmuyor,
Sanırım yaşı olduğundan kaynaklı.
Genelde belli köşeleri var oralarda oturur ya bizi izler ya etrafı izler öyle sakin,sessiz bir kedi.
Bu dışarı çıkma isteği de nerden türedi son iki haftadır çözemiyorum cidden.(ki dışarı çıktığında da hiçbir şey yapmıyor anladığım kadarıyla sitenin çevresini dairesel olarak turlayıp geri dönüyor.)
Bugün de sürekli kapıyı zorluyor alttan açmaya çalışıyor,ama salmıyoruz,mama falan gösterip çağırıyoruz.
Konserve mamanın sesini duyduğu an geri geliyor :)

Evet haklısınız gerçekten,
Dışarıda olduğunda da sürekli aklımız onda oluyor,
Bahçeye bakınıp durdum bende hani gelirse bekletmeyeyim diye :))
Sanırım bağırsa da çağırsa da hiç alıştırmamak lazım.

Evde gönlünü hoş tutmaya çalışın dışarı gitmek istediğinse oyun oynatıp dikkatini dağıtın. Zamanla unutur umarım 🙂

bence de hiç dışarı bırakmayın Allahtan ki kısırmış :) küçük fareler ile oynamaya bayılıyorlar onları deneyebilirsiniz ya da stresini azaltıcı takviye önerileri isteyebilirsiniz hekiminizden