Son olarak içinize sinmiyorsa da illa sahiplendirmek zorunda asla değilsiniz,
Başka bir yuva bulursunuz olur biter.
Dediğim gibi o da bir can ve şu an acı bir gerçek var ki siz onun ileriki hayatını,kaderini belirliyorsunuz..
Çok dikkatli davranın,mutsuz olacağı yerlere vermeyin.

Ben kendimi sahiplendiğimde çok daha rahat çalışıyordum sonra iş değiştirdim daha yoğun çalışmaya başladım süreç de kediyi özellikle ilk aşamada etkiledi.

Benimki depresyona girdi demişlerdi hatta, tüyleri dökülmüş yaraları çıkmıştı yalnız kalmasına bağlamıştık biraz. Daha sonra alıştı. Yoğundan kasıt ne bilmiyorum ben evde olduğum süreyi verimli geçiriyorum evde yokken de kendisi genelde uyuyor. Şu an düzen oturdu bir sıkıntı yok. Elbette müsait biri için daha iyi olur ama alternatif sokakta kalmasıysa her türlü evde olması daha iyi. İnsan Türkiye'de bugün yoğun yarın boş, sonra yine yoğun olabiliyor. Çok da bilemiyorsunuz.

Konuşun zaten konuşmalısınız.
En başında her şeyi konuşun ki sonrasında pişman olmayın.
Bir can sahiplendiriyorsunuz sonuçta bu bir oyuncak,heves veya keyfi bir iş değil.
Aklınıza gelen,merak ettiğiniz her şeyi sorma hakkınız var.
Çalışma saatlerini sorun,evi müsait mi sorun.
Ve mutlaka takip şartıyla sahiplendirin.