Bunu Yapmayın...

Peki sahiplenmeyelim ama sahibi istemiyorsa kedi sokağa mı atılsın? Söylediğiniz şey çok öznel bir durum. Tabi ki kimse kediyi keyfine başkasına vermemeli ama birilerinin hatasının bedelini kedi ödememeli. Ayrıca birisi kediye iyi bakamıyorsa başkasına sahiplendirmeli. Baştan alması onun hatası ama devamında kedi zarar görmeye başlar. Yaşını doldurmuş kedi sahiplenmeyin demeniz yanlış. Yeterli ilgiyle başkasına alışmayacak kedi görmedim. Uygun şekilde yaklaşılmıyordur kediye. Yıllardır orta, yaşlı, yavru demeden kedi sahipleniyorum. En yabanisi bile bana yakınlaşıyor. Bu belki 1 yıl sürer belki daha fazla ama sonunda kedi alışır, eğer ki doğru hareket ederseniz. Diyelim ki kedinin yapısı biraz soğuk ya da bir şekilde size alışmadı, kedi size yakın olmak zorunda da değil. Mamasını sorunsuz yiyorsa, psikolojik sorun yaşamıyorsa siz sahiplendiğiniz o kediye ömür boyu bakmak zorundasınız. Psikolojik sorun yaşıyorsa da yine sizin hatanız olur çünkü kediler köpekler kadar sahiplerine uzun süreli bağlı kalmazlar. Belirli bir süre geçince eski sahiplerinin yanlarında olmamasını kabullenmeye başlarlar.

"yaşını doldurmuş ve üstü kedileri sahiplenmeyin" dediğiniz için eleştirilmeniz çok normal. Çünkü böyle bir şey demeniz yanlış ya saçma. Siz sorun yaşadınız diye herkes yaşıyor diye bir şey yok insanlarıda yanlış yönlendirmeyin bi zahmet. Ayrıca herkes aldığı bi canı ömür boyu bakmak zorunda ama varsayalım ki bişeyler ters gitti bir kişi kedisine iyi bakamadı veya bakmadı daha iyi bakan kişiye verebilir. Burda önemli olan hayvanın iyiliği ve sevilmediği kişiyle kalmasının bi anlamı yok. @aslıhan_e ye tamamen katılıyorum.

Oğlumuzu sahibi olacak kişi depremde sokağa atmış,sahibinden,evinden , alışkanlıklarından olmak ve deprem ve sokak ortamı mahvetmisti psikolojisini eve geldik tam bir ay bazanin altında yaşadı mama su kabuni bazanin altına itiyorduk kumuna gece herkes yatınca gidiyordu,en ufak seste çıldırıyordu,zaman zaman ümidimi kestigim oldu mantar oldu ağır atlattı klinikte kaldı iyic yıprandı ama sabırla,sevgiyle zamanla Allah'ın izniyle şuan tepemizde geziyor,evin reisi oldu masaAllah kuzum , hulâsa si her mahluk sevgi ,ilgi ile mutlaka size dost olur ,argumaninizin alt yapisi yok

Hepiniz haklisiniz ama arkadaşın da haklılık payı var belki içinde bulundugu durumun gerginligi ile biraz yanlış ifade etmiş olabilir düşüncesini fakat bence çokta kızmamak lazım evde oksijen bağlayacak derecede nefes alamayan ama yine de kedilerine kıyıp kimseye sahiplendirmeyi düsünmeyen insanlarda var Yani kimse çok cok zorda kalmadıkça illaki canı gibi sevdiğj dostunu bırakmak istemez ama dediginiz gibi kedilerde çokta uyum sorunu olmaz onlar sevgiyi herkesten iyi hisseden canlilar sevildigi her noktada gayet mutlu mesut yasarlar.O yuzden arkadasim ne yasadin bilmiyoruz ama buraya paylasim yaptigin icin demekki biraz da olsa konusmaya ihtiyacin var buradaki arkadaslarin coguda evcil bakimi konusunda gayet deneyimli sıkıntını paylasirsan sana yardimcı olabilirler her türlü :)

(Ya sahiplenmeyin,yahut da sizin olan bir canı sahiplendirmeyin ) bunu hepimiz söylüyoruz ,ama şuursuz insan sayısı fazlaca olduğu için bebeken alınıp yaşına girince sokağa atılan kedi köpek dolu ortalık,bizde o canlari sahiplenmek / sahiplendirme zorundayız

Hayat kadınlığı yapanlar da doğurabiliyor değil mi? Diyelim ki böyle biri doğurdu, özellikle kız çocuğunun kadının yanında kalması uygun olur mu? Ne diyeceksiniz, aklı erdiyse başka aile onu evlat edinmesin, o yaştaki çocuk nasıl yeni aileye alışacak mı? Bana insanlardan örnek veriyorsunuz. Devlet, çocuğuna iyi bakmayanların çocuğunu elinden alabiliyor mu? Alıyor. Sizin dediğinizi anlıyorum, elbette kimse kedisini başkasına vermemeli ama oldu ki vermek istiyor ısrarla, atmış kediyi, kimse bakmasın mı yaşı büyük diye? Böyle hayvanlarla ilgili bir platformda yazdıklarınız insanlarda yanlış algı oluşturabilir. Zaten yetişkin kedileri sahiplenmeye ön yargıyla yaklaşan büyük bir kesim var, siz onların bu korkusunu arttırabilirsiniz. Yavru isteyen kesim yüzünden sahiplendirilemeyip sokağa düşmüş çok fazla kedi var. En son sahiplendireceğim sokak kedisi yavrusu için birisi bana diyor ki "Yavruyu 20 günlükken ver, kokuma alışsın, ben biberonla beslerim." Biraz büyürse alışması zor olurmuş. Annesi emziriyorken, hayvanın sağlığıyla oynamak kimin haddine yani. Herkes 1 aylık istiyor, aman büyümesin hemen alsınlar. İnsanlar bu denli yavru hayvan takıntısındayken onları desteklemeniz yanlış. 1 yaşındaki kedinin de 15 yaşındaki kedinin de sahiplenmeye ihtiyacı olabilir. Polemiğe girmek istemiyorsunuz ama sözüm size değil tüm önyargılı insanlara. Size cevap yazma aracılığıyla insanları uyarmaya çalışıyoruz.

Sen konuyu çok farklı anladın be ablam! Ya da bir dakika anlamak istediğin için eleştirmeye fırsat kollar haldeyken kendini burada bulmusta olabilirsin d'imi? Bunu mu anladın benim yazdığım çırpınışlardan? Neyse tamam abla senin dediğin olsun. Ayrıca lütfen polemiğe girmeyi düşünmeyin, uzatmayın. İnandıklarını bir başlık altında yazabilirsin. Ben ya sahiplenmeyin, ya da yavrunuzu her ne olursa olsun sahiplendirmeyin dedim. Şimdi sen neler anlattın? Kim rahminden düşürdüğünü zorda kalıp birine sahiplendirebilir ki, kedisini de sahiplendirmek zorunda kalsın? Daha basit sorayım; hangi ebeveyn evladini (biyolojik çocuğunu) komşum ben bakamıyorum al sen büyüt diyebilir ki? Dur biraz daha net anlatayım; ya da neyse Sağol, sağol, sağol... Öpt kib bye.