Bugün dışarıdaydım eve dönerken bir âna şahit oldum.Bir sokak kedisi bir apartmanın bahçesine girmiş balkondan yaşlı bir kadın hızlı bir şekilde kedinin üzerine bildiğiniz kova fırlattı.Aşağıdan kadına bağırdım napıyorsun sen diye ve aldığım cevap "bahçeye pisliyor başkasının kedisi" oldu.Kova mı atman lazım vs derken annemin müdahalesinden dolayı daha fazla söz dalaşına giremedim fakat orada çok büyük huzursuzluk çıkartacaktım. 1. olarak başkasının kedisi olduğu yalanını atıyor sen başka birinin kedisine zarar verebilir misin besbelli sokak kedisi. 2. olarak kedinin o an bahçeye pislemiş olduğunu sanmıyorum çünkü kadın ilk seferde yalan sıkınca buna inanasım gelmiyor ama eğer öyleyse bile tamam kabul kimse kendi apartman bahçesinin kirlenmesini istemez fakat koskoca bir kova fırlatmak nedir hem de kafasına doğru.Alırsın küçük bir şey kediden hafif uzak bir yere atarsın kedinin kaçmasını sağlarsın eğer amacın kaçırmaksa bunu zarar vermeden de yapabilirsin bu insan artığının amacının sadece kediyi kaçırmak olmadığı belli oluyor burdan.Bir de yaşlı ve kapalı ya yaşından utan yaşından utanmıyorsan dindarlığından(sözde) utan.Şuan bu yazdıklarımın hepsini o an söyleyecektim ama dediğim gibi annemin zorlamasıyla uzaklaşmak zorunda kaldım.Biz böyle duyarsız,acımasız,cahil insanlardan ne zaman arınacağız
Merhamet her kalbe misafir olmuyor maalesef. Görmediğimiz, bilmediğimiz neler var ki siz en basitine şahit olmuşsunuz.
Hindistan'da bir sokak köpeğine GoPro kamera takılmıştı ve gün boyunca yaşadığı her şey kayıt altına alınmıştı, o küçücük bedenlerinde ne acılar taşıyorlarmış meğer her türlü videoyu izlerim ilk defa o videoda kapattım ben gözlerimi dayanmadı kalbim. Türkiye'de bile her ay binlerce,milyonlarca hayvana şiddet/tecavuz/oldurme vakaları kayıda geçiyor,
ya kayıtlara geçmeyenler. Köylerde bacakları tir tir titreyerek ağır yükler altında ezilen, taşıyamadığı için sopalarla dövülen bir kere başı okşanmamış eşekler, inekler, atlar?
Mümkün değil biliyorum, ancak her canlının refah ve huzur içerisinde sürebileceği bir yaşam diliyorum. Bunun tek çözümü eğitim. Toplumsal şiddetin sebebi eğitimsizlik, en büyük mağduru da hayvanlardır.
Belki de iyilerin mükafatlandırıldığı, kötülerin cezalandırıldığı sistem sadece bizim ütopyamızdır. Belki de gerçekte böyle bir şey yoktur her şey yapanın yanına kâr kalıyordur ve normali budur.
Bunlara o kadar çok kafa yoruyorum ki. Muhtemelen de sırf bu yüzden hep bizim karşımıza çıkıyordur bizi acılar içinde kıvrandıran bu tarz olaylar.
Hafta sonu toplam üç kez balkona çıktım. Bunların birinde iki kadını evlerine aldıkları bir yavru kediyi bizim sokağımıza bırakırken yakaladım, birinde de 10 yaşlarında bir kız çocuğunu kedileri sevmek için yanına çağırıp yanına geldiklerinde elindeki içi dolu poşetle kafalarına vururken. Üçüncü çıkışım da çamaşır asmak içindi zaten. Sırf bu yüzden iyilerin bu kötülüklerle yüzleştirilerek cezalandırıldığını düşünür oldum ilahi bir güç tarafından. Eskiden iyiler mazlumları kurtarsın diye oluyor sanırdım ama olmuyor, kötülük artık o kadar baskın ki kurtaramıyoruz. Ben o yavruyu bırakan kadını da o kız çocuğunu da uyardım ve o anlık yaptıklarını yapmaktan vazgeçtiler, peki ya sonra? Bizim kaderimiz bunları düşüne düşüne akıl sağlığımızdan olmak, yediğimiz her lokmanın da aldığımız her nefesin de zehir olması hissinde boğulmak. Tanrı varsa bizi de bu mazlum canları da korusun diyeceğim de olsa bütün bunlara seyirci kalmazdı zaten. Hadi bizim yaşadıklarımız sınav diyelim de bu dilsiz bebekler neyin sınavını veriyor olabilirler ki?
Nefret ediyorum bu tiplerden. Böylelerinin işleri nasıl rast gidiyor nasıl başlarına bela gelmeden nefes alıyorlar hayret ediyorum. Umarım aynı muamelelere maruz kalıp acı içinde geberip giderler.
Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız.
Uzmanlardan ve diğer üyelerden faydalı cevaplar almak için:
Yeni Soru Sor
gönderiliyor...