Merhabalar. Evde 2 yaşında erkek kısır bir kedim vardı. Kendisi tekir olmasına rağmen çok sakindir asla koşma ısırma tırmalama gibi huyları yoktur. 1 ay önce ikinci kediyi sahiplendik şu an 3 aylık tekir bir dişi. Bu yavrumuz bize daha alışamadı bizden korkuyor kaçıyor sürekli saklanıyor. Ne yapabilirim kendime nasıl alıştırabilirim yardım edebilir misiniz?
Benim ufaklık geldiğinde iki hafta boyunca uyumak için kanepenin altına girdi, pek insan sevmediğinden kendini de elletmiyordu bende artık buna alışmasın diye her kanepenin altına girdikçe onu çıkarıp yanıma koydum. Uykulu olduğundan kanepenin altına girmek yerine biraz uzaklaşıp öyle uyuyordu. Mamasını verirken hep yanıma çağırıyorum o da sürtünmeyi ihmal etmiyordu. Birlikte ne kadar çok zaman geçirebilirseniz ne kadar çok oynarsanız o kadar iyi. Bizim ki bir süredir ayaklarımda yatıyor sonra benden rahatsız olup gidiyordu dün ilk defa bütün gece birlikte uyuduk ama hala karakterini belli ediyor çocuğun içinde var yani çok insan sevmiyor temas sevmiyor. Olabildiğince zorlamadan yavaş yavaş yaklaşın ona bir yerden sonra dediğim gibi canı ne istiyorsa onları yapıyorlar hiç bir şeye zorlayamayız
Her şeyiyle siz ilgilenirseniz çabuk alışır. Mamasını kumunu siz değiştirin siz oyun oynatın o zaman sizi daha çabuk benimser zaten yavruymuş zorlanmazsınız. Benim kedimde yavruyken sahiplenmemize rağmen kendini sevdirmez kucağımıza almamıza izin vermez canı isterse yanımızda uyur temastan hoşlanmaz bazı kediler farklı olabiliyor.
Kedimi sahiplendiğimde bu videoyu izlemiştim inşallah size de faydası olur
Kendi haline bırakmalısın üstüne gittikçe daha çok korkar zamanla alışıcaktır
kendisi alışma sürecinde. :) ayrıca her kedinin huyu farklı oluyor. yetişkin kedim, bize bir ayda anca alışmıştı. ilk dört gün koltuk arkasında kaldı. hiç çağırmadık onu, ellemedik ve dokunmadık. mamasını koyuyorduk, kumunu temizliyorduk o kadar. sonrasında kendiliğinden bize yanaştı. ilk önce ellerimizi kokladı, sonra yataklarımızın kenarına gelip bize baktı, sonrasında da yataklarımıza çıkmaya başladı. lakin içindeki o korku hep devam etti. mesela hiç göbeğini açmadı. daha önce sokakta kalıp, şiddet gören bir kediydi sahiplendiğimiz. ama biz bu travmalarını aşmaya çalıştık. ki sadece bana alışmıştı ilk bir ay. bana kendini sevdiriyordu, benden kaçmıyordu ama aynı zamanda odamdan çıkmak istemiyordu. babama alışması uzun sürmüştü çünkü, gün içersinde evde olmadığı için. hatta odamdan çıkmamak için yatağıma işiyordu, kumunu odama getirdiğimde işemeyi bıraktı. onu daha önce sahiplenen kişi, tek bir odada tutmuş. bu yüzden de kendini güvende hissetmiyordu. sonra yavaş yavaş travmasını yendik. zaman işi biraz aslında. zamana bırakın, kendi hâlinde takılsın. yavaş yavaş gelir yanınıza.
her şeyiyle ben ilgileniyorum evet ama 1 ay oldu hep kaçıyor anlamış değilim sürekli koltuk altında ya da diğer kedimin yanında. Sahibi olarak diğer kedimi görüyor bence :D
çok teşekkür ederim :)
Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız.
Uzmanlardan ve diğer üyelerden faydalı cevaplar almak için:
Yeni Soru Sor
gönderiliyor...