Annem Kedi Sahiplenmek İstemiyo Yardım :((

Evinizden bir kişi bile mesafeli ise bu duruma lütfen önce örnek olmaya çalışarak ailenizi ikna etmeye çalışın konuşarak anlatarak bunu başaramazsınız ben 31 yaşındayım ailem eşim bunlar hayvan severler ama mesafeliler ben tam bir senedir konuşmadan ama örnek olarak onlarla çok mesafe katettim bence sizde onu deneyin sakın tam emin olmadan eve almayın o kediyi bugün tamam derler yarın bir bahane ile sokağa bırakmak isteyebilirler çünkü o yüzden güven kontrole mani değildir sizde örnek olun ama kontrollü

İç ve dış parazit tedavileri zamanında yapıldığı sürece sizin ve evdekilerin sağlığı için endişe etmenin yersiz olduğunu anlatabilmek için, veteriner hekimlerin bilgilendirme videolarını annemizin ve evdekilerin izlemesini sağlayabilirsiniz.Bu uzun bir süreç olacağı için dışarıda bile besleseniz küçük yavrunun iç ve dış parazit tedavilerini yaptırın hattâ bir hekimden yardım alarak kendiniz devam ettirin.Kedi bakımında sorumluluk aldığınızı gören ebeveynleriniz sizin ciddiyetinizi farkeder ve yumuşarlar.Umarım siz de ailecek kedili bir evde yaşamanın tadına varırsınız ❤️

Konuyu anlayış biçiminden yaşının küçük olduğunu düşünüyorum o yüzden bir abla olarak konuşacağım seninle sahiplenme o yavruyu canım tüyü en küçük sorun olacaktır size ileride daha da fazla şeyleri daha çok sorun edecektir annen kendi ekonomik özgürlüğüne kavuşup kendi evinde çıkıncaya kadar sabret yoksa yavruya da eziyet olur bakabilirsen bahçende bakmaya devam et en iyisi bu olacaktır onun için

Ben 13 yaşındayım ve tek başıma ailemin katkısı olmadan kendi harçlıklarımla burs paramla kedi besliyorum. Sokaktakileride besliyorum. Benim annemde en başta öyleydi ama daha sonra onun yanında kedime oyun oynattım ne kadar şirin olduğunu anlarda kalbi yumuşar diye kedimi kucağıma aldım daha sonra onun kucağına verdim ve alıştı. Onun yanında kedilerle ilgili videolar açtım. Şuan kedim2yaşımda ve annem onu benden daha çok seviyor:)

Al getir sen oda sevecektir 😺

Malesef bu yaşımda cok tatsız tecrübeler yaşadım o yüzden ailen can atarak istemediği sürece kediyi sahiplenme. Evde büyüsün biraz kuru mama yemeye başlayınca bahcede ona güzel bi kulübe yapın ve bahcede besle sev koş oyna hem dışarıyı evden daha cok sever hatta şmdi bile dışarı cıkarıp oynatabilirsin. Aile istemiyosa eğer kedinin hee yaptığı göze batacak kedi bu kusacakta biyere kakasınıda yapacak koltuğa perdeye tırnaklarını geçirecek. Bi hasta olduğu zaman sadece 3- 5 milyar masrafı olacak. Ailen asla bunları karşılamaz. Kızgınlığa girdiği zaman kısırlaştırılması gerekecek oda oldukca pahalı. İş sadece kediyi beslemekten ibaret değil ben 1 senedir veteriner maması kullanıyorum cünkü kedim rahatsz ve kullanmak zorumdayım ve hiçte ucuz değil. O yüzden hiç bişey senin hayal ettiğin kdr basit ve kolay değil ailende bu sorumluluğu istemiyor bu ekonomide haklılarda

Kedinin de fotoğrafına baktım ona değerli yakutum yazmışsın 🤭❤️ çok çok tatlısın ona cok iyi baktığına eminim. Ama kedi büyüdüğü zaman dertleride büyüyo o yüzden ailen de sürekli seni azarlar ve üzülebilirsin hem hayvanda strese girer . O yüzden benim önerim büyüyünce ona bahçede bakmaya devam etmen.

Öncelikle anneniz yeteri kadar bilgiye sahip değil bence.
Çok katı görüşlüyse maalesef ne deseniz bir bahane yine bulur ama anlayışlı ise oturup konuşabilirsiniz.
Kediler elbette tüy dökecek ki biz insanlar da döküyoruz bunu sıfıra indirmenin yolu yok.
Ancak azaltmanın yolları tabiki var bununda kapısını araladığımızda yine konu masraflara çıkıyor.
Evde bir kediye yuva olmak ve ömürlük bakmak günümüz şartlarında artık oldukça masraflı.
Yani öncelikle bu masrafları göz önünde bulundurmak gerekiyor.
Çünkü evde bakılan bir kedinin sağlıklı olabilmesi için,kaliteli beslenmesi,çeşitli vitaminler kullanılması,aşılarının düzenli yaptırılması lazım.
Mesela annenizin dediği tüyünden hastalık geçer düşüncesi kedinizin aşıları tam olmadığı zamanlarda geçerli.
Aşıları tam olduğu takdirde asla hastalık bulaşma imkanı yok öncelikle bunu anlatmayı deneyin.
Tüy dökümünü dediğim gibi azaltma yolları var ki kaliteli bir mama zaten tüy dökümünü en aza indirgiyor,gerekirse takviyeler de var.
İşte tüm bunları saydığımızda gerekli bütçeyi ayırabilir miyiz diye önce onları sormalısınız kendinize.
Sonuçta henüz yaşınız 13,
Ve kedinizin masraflarını aileniz üstlenmiş olacak.
Haliyle en ufak şeyler göze batabilir ve sonucunda yine sizin canınız sıkılmış olur.
Ayrıca dediğimiz gibi kediler de her canlı gibi tüy döküyor hele ki mevsim geçişleri kaçınılmaz bir gerçek.
Eğer annenizin kedi kılına karşı ciddi bir takıntısı varsa ve tüm bunları anlatsanız dahi hayır istemem diyorsa kesinlikle sahiplenmeyin derim.
Maalesef çok fazla örneklerini görüyoruz çünkü ve bu kedi çok değil bir sene sonra büyüyecek.
Bu defa da zaten büyüdü artık sal dışarı gezinsin demeye başlayacaklar.
Ama çocukluğunu evde geçirmiş,sokak yüzü görmemiş bir kediyi de o yaşında sokağa bıraktığınızda bu defa adapte olmakta fazlasıyla zorlanacak.
En ufak örneğiyle,beslenme konusunda bile sıkıntı yaşayacak.

Bu yüzden dediğim gibi ömürlük düşünmüyorsanız,aileniz her detayı konuşmanıza rağmen istemiyorsa şimdilik balkonda ve ardından da bahçede bakın.
Zaten o zamanla çevreyi tanıyıp açılacak.
Sizi de asla terketmeyecektir,zamanı gelince kısırlaştırırsanız da daimi kediniz olur :)
Çünkü gerçekten evde bakmak ile dışarıda bakmak arasında dağlar kadar fark var.
Özellikle masraf konusunu kendinizde oturup düşünün,ailem bu masraflara yeter mi diye sorun.

Bence anneler şöyle düşünüyor, bakmayacak bana kalacak açıkçası annem hiç hayvansever bir insan değildi ben hergun kediler hakkında konuştum +her sokakta sevdiğim kediyi çekip kendisine gönderim dayanamadı ve lokiyi sahiplendik ilk geldiğinde annem mesafeliydi salon ve mutfak yasaktı ancak şimdi her yere girme izni var ve sakatlıklarıni gülerek izliyoruz bu arada masrafı gerçekten çok fazla iyice düşünülmesi gereken bir konu ama benim annem bu hale geldiyse herkes gelir

Bence anneler şöyle düşünüyor, bakmayacak bana kalacak açıkçası annem hiç hayvansever bir insan değildi ben hergun kediler hakkında konuştum +her sokakta sevdiğim kediyi çekip kendisine gönderim dayanamadı ve lokiyi sahiplendik ilk geldiğinde annem mesafeliydi salon ve mutfak yasaktı ancak şimdi her yere girme izni var ve sakatlıklarıni gülerek izliyoruz bu arada masrafı gerçekten çok fazla iyice düşünülmesi gereken bir konu ama benim annem bu hale geldiyse herkes gelir

Hayır anneme sorduğumda pis diyo ama ben 5 yaşındayken bir kuşa bakmıştık. Köpekler ve kedilere çok ön yargılı. (Annemin arkadaşının kedisi var yemeğinden tüy çıkmış herhalde ondan ön yargılı annem) yoksa kediler çok temiz hayvanlar. Neyse ben geçen kedinin biberonunu dolduruyorum tabii kedide yanımdaydı annemde bana kızdı "mutfağa neden getiriyorsun? Kıl döker tuvaletini yapar git götür şunu" dedi ama şimdi pek kızmıyo alıştı herhalde umarım annemde kediyi sever :D