Merhaba, bir problemim var ve diğer kedi sahiplerinin beni anlayacağını düşünüyorum. Şimdi durum şu ki benim kedim kucağa alınmaya ya da mıncık mıncık sevilmeye pek alışkın bir kedi değil. Yetişkin bir kediydi sahiplendiğimde ve geldiğinde de çekingen bir kediydi, şiddet görmüştü ve bu yüzden fazlasıyla dikkat ediyorum özel alanına saygı duymaya. Ayrıca sahiplendiğim ilk kedi.
Yıllardır dostum olan iki yakın arkadaşım var ve kedimi çok sevdiklerini, asla bilerek incitmeyeceklerini biliyorum, ikisi de zamanında kedi beslemiş ve hala besleyen insanlar, benden daha tecrübeli olduklarını varsayıyorum. Son bir haftadır da onlarla ve kedimle aynı evi paylaşıyorduk. Bu süreçte kedim kızgınlığa girdi ve bu dönemde o sevdirmek istemedikçe özellikle yaklaşmıyorum çünkü sevdikçe daha fena oluyor, hatta şeffaf akıntısı geliyor (normalmiş), oldukça da fazla miyavlıyor. Fakat arkadaşlarım baya mıncıklıyorlar, kucağa alıp seviyorlar ve o sırada miyavladığını duydukça içim gidiyor, rahatsız oluyor diye düşünüyorum ama sorun olmadığını, normal olduğunu, canının yanmadığını düşünüyorlar.
Bilmiyorum bence canının yanması şart değil ama bu konuda ne tepki vereceğimi bilemedim açıkçası ve bir noktada acaba ben mi fazla takıyorum, fazla pinpirikli davranıyorum diye düşündüm. Kedime bebeğim gibi muamele ettiğimi birçok kişiden duydum ama peluş oyuncak gibi muamele etmektense bu şekil kafayı kırmayı tercih ederim açıkçası.
Bu konuda insanlara nasıl sınır çizebilirim kimseyi kırmadan, özellikle yakın çevreme? Yanlış anlaşılmak da istemiyorum. Ya da fazla mı telaş yapıyorum, bu konuda fikriniz varsa okumak isterim.
İnanın haklısınız kımse ne kedı ne canlı sevmeyı bılmıyor zaten yurtdısı gıbı örnek yurtdısından vermek ıstemıyorum ama orda evcıl hayvanlara önce saygı var dırek elıne alamazsın dokunamazsın. Burda bırakın saygıyı bırde pelus hayvan gıbı sıkıyorlar hayvanı aynı durumdan bende muzdarıbım.
Bence ufak caplı uyarılarınızı karsı taraf anlamalı sız degıl lutfen bu kadar ınce olmayın derım bu canlarla bızım ömrumuz ve bırlıktelıgımız gecıyor asla sızın gıbı bakamaz o kedıye cok ıyı empati kurması gerek var kendı canlarını öyle sevmesı gerek bu devırde herkes evladına oyuncuk alır gıbı kedı köpek alıyor hersey bunla baslıyor. Hersey gönlünuzce olsun takılmayın bence.
Bakin ben kedi asigi bir kadınım tam 31 yaşındayım kedi sahiplenmek için 1 senedir prof oldum nerdeyse araştırma yaparken çünkü bir can ve herseye hazırlıyorum kendini ailemi eşimi hazırlıyorum eğitiyorum herseye karşı sizin konunuzuq gelecek olursa dayımın scootishfold kedisi var 4 çocukla büyüdü evde ama çekingen bir kedi ben ziyarete gittim bu kadar kedi sevmeme rağmen kediye iki yaklaşmaya çalıştım elimden mama verdim baktım kedi istemiyor bıraktım hemen kucağa almayı bırak sadece uzaktan bakmaktan bahsediyorum bunun için bile taciz etmedim kediyi istemiyorsa strese sokmaya gerek yok diye bence hassasiyetiniz gayet doğal
Bende çok umursardim bu durumu bence hoş bir şey değil kedi de belli eder zaten rahatsız olduğunu
Ve dediğiniz gibi yurtdışından örnek dediniz ya, bu cidden toplumumuzda var maalesef tıpkı çocukların alanına saygı duyulmadığı gibi evcil hayvanlarda da bu problem yaşanır. Hani her şeyi kişisel algılıyoruz "ama ben seviyorum" diyor çok duygusal yaklaşıyoruz. Hemen bir alınganlık, ben yabancı mıyım tribi yani fazla duygusal. Ayrıca olay kediye bebek gibi davranmaksa, kediyi bebek tutar gibi sırt üstü kucağa almak, koltukaltından kaldırıp vücudunun altına destek koymamak asıl bebek yerine koymak oluyor. Neyse yani bunları toparlayıp söyleyeceğim arkadaşlarıma bakalım ne olacak
Ben kedim rahatsız olsada olmasada kendi gidip kendini sevdirmediği sürece elleyemezler. Cocuklar gelincede asla elini süremez. Bebekkende asla elletmedim kimseye kendim bile kucaklamadım asla. Kedim kucaktanda nefret eder fazla ellenmekten de. Ztn yetişkin kedi genelde uyuyo. Bide yavru kedi gibi oyun oynamasını bekliyolar bu niye sürekli yatıyo diyolar. SİZENE hayvan size mi soracak napcağını bu insanlara gercekten tahammül edemiyorum o burunları üzerlerine vazife olmayan her şeyin içinde. Ona duyduğum sevgiyi bile kıskanıyolar ilgimi ona yedirdiğim şeyleri hatta ona aldığım mama kaselerini bile ay bunlar kedinin mi. He kedinin az yiyinde gidin kendinize kase alın fesatlar 😁 bi kedi kadar bile sevgi görmedikleri için hayvanıma sataşıyolar
Sanırım tepki koymaya karşımdakilerin durumuna göre ayarlayarak devam edeceğim iyice düşündüm de. Hani kızgınlıktan miyavladığını düşünüyorlar anlıyorum ama normalde bu derece değildi, kesinlikle rahatsız oluyor. Canı yanmasa bile stres oluyor
@mahmutdogan çok teşekkür ederim. Yani o kadar normalleşmiş durumda ki ben artık kendimden şüphe etmeye başlamıştım ama etmeyeceğim artık çünkü dediğiniz gibi rahatsız olduğunu hissettiysem kesinlikle vardı bir şey.
Çok yakın dostlarım olduğu için kırarım, yanlış anlarlar diye korkuyordum ama açıkça tepki koymak gerekiyor, anlayacaklarını umuyorum. Hani dışardan çok yakınım olmasa anlatmaya bile enerji harcamaz direk ortamdan çıkarır ya da çıkardım ama böyle olunca daha zor oluyor tepkilerimi ayarlamak.
Ve gerçekten evcil hayvanını önemseyen bilinçli olmaya çalışan insanlara "bebekmiş gibi davranıyorsun" denmesi çok sinir bozucu ya. Evet abi bebek gibi davranıyorum, he ben doğurdum yani ne var oyuncak gibi mi davranayım anlamıyorum ki. İnsana öyle bir muamele yapıyorlar ki üçüncü bir kişi o diyaloğu dinlese hayvan sahibi için kafayı yemiş der herhalde ama durum hiç öyle değil, doğru olan bu. Hani birkaç kişiden duyduğum için çok doldum bu konuda.
Cevaplarınız için teşekkürler içim rahatladı anlaşıldığımı ve aşırı tepki vermediğimi hissettim cidden
Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız.
Uzmanlardan ve diğer üyelerden faydalı cevaplar almak için:
Yeni Soru Sor
gönderiliyor...