Arkadaşlar herkese merhabalar, 2.5 ay önce çok hevesli bir şekilde kedi sahiplendim, kedim 1.5 yaşında british tekir kırması erkek, tatlı mı tatlı, kısırlaştırılmamış bir kedi. Eve getirdiğim ilk gün hiç seslenmeden, bizi ve evi tanıması için zaman verdik, sevmedik, mamalarını koyduk, zaman tanıdık ilk haftadan sonra yavaş yavaş başladık, 2. gün evde öyle bir yer olduğunu bile bilmediğim çok ufak bir delikten tezgah altına girmiş 8 saat sonunda bulabildik, çıkarttığımız zaman çok ama çok pis durumdaydı mecbur kaldık ve yıkadık onun dışında hiçbir kötü anımız olmadı, ilk günden beri mama yemesi su içmesi her şey çok iyi hatta geldiği ilk günler ayaklarımızın üstüne yatarak uyudu, ama tek problem bize hiç alışamamış olması, eski sahibinin anlattıklarına göre beraber uyumayı seven, topları çok seven, sevilmeyi kucağı çok seven bir kedi fakat ilk günden beri sevmeye yeltendiğim an kaçıyor yada bir kaç saniye izin verip kaçıyor, çeşit çeşit top aldım suratlarına bile bakmadı bazen elime mama koyup çağırıyorum bir gün geliyor bir gün gelmiyor günü gününe tutmayan bir kedi, ilk günler taranmayı seven bir kediydi artık nefret ediyor sebebini anlamıyorum, evden çalışıyorum, gün boyu neredeyse bir yada iki defa yattığı yere gelip kafasını okşayıp devam ediyorum onun dışında alan tanıyıp hiç yanına gitmiyorum ona rağmen acıkmadığı sürece yanımıza gelmiyor, nadiren gelse de biraz izleyip geri yatağına geçiyor, saldırgan bir kedi değil bir defa bile tısladığını tırnak geçirdiğini görmedim, çok uysal bir kedi, birkaç gün iyi oluyoruz, gözlerini temizlediğimde, taradığımda tekrardan uzaklaşıp bir gün hiç pas vermiyor, mesala 1 haftadır çok iyiydik sonunda alıştı diye çok seviniyorduk, evi süpürüp temizledik korktu tekrar uzaklaştı ve 5 gündür hiç yüz vermiyor sebebini de anlamıyoruz. Geldiği gün ile 2.5 ay sonunda hiçbir fark yok tabiki böyle kabullendik çok seviyoruz çok tatlı bir kedi nasıl mutluysa öyle olsun ama bizi sevmesini mutlu olmasını istiyoruz neler yapabiliriz?
öncelikle dediğim şeyi lütfen hayvan sahiplendiren, hayvanseverler yanlış anlamasın. bende birçok kedi sahiplendirdim. lakin bazen bazı hayvanseverler, sahiplendirmek için kediyi yanlış tanıtıyorlar. (size nane beyi sahiplendiren kişinin yalan söylediğini söylemiyorum, bir ihtimal.) açıkçası bu benim ilk kedimde başıma geldi. kedimi, 9 aylık diye biliyordum. çok sevgi dolusu olduğu söylenmişti. lakin sahiplendiğimde veterinere götürdüğümde veteriner bana “bu kedi 9 aylıksa diplomamı bırakırım. 6 yaş üstü, yaşlı bir kedi.” demişti. ayrıca kedim, kendini sevdiren bir kedi asla değildi. travmaları vardı. onun travmalarını zamanla, yavaşça aştık. beni bir gün bile tırmıklamadı, ısırmadı veya tıslamadı. çok uslu bir kediydi. yıllar boyu benimleydi lakin bir kere bile kucağımda yatmadı. onun karakteri buydu. o da gelir ayaklarımın altında yatar, okuldan geldikten sonra kucağıma gelir yoğurma hareketi yapar giderdi. daha fazla temas etmezdi. koltuğuna oturur, saatlerce orada vakit geçirirdi. demek istediğim o ki: kediniz, size yanlış tanıtılmış olabilir. belki de baştan beri böyle bir kediydi. ve bazı kediler çok sevgi doluyken bazıları ise sevilmek istediğinde geliyor. sonuçta bunlar da bizler gibi canlı, hepsi birbirinden farklı. her şeyden önemli olan sağlığı. ayrıca travması da olabilir, aklınızda bulunsun bu. bunu aşmak, zaman alıyor. korkusunu aşamazsınız, o ayrı. mesela küçük kedim 3 aylıkken bize geldi. sokakta diğer kediler tarafından dışlanmış, köpek saldırısına uğramış ve de aç kalmıştı. (250 gramdı geldiğinde.) hala gök gürültüsünden korkar. biz bir odaya direkt girdiğimizde tüylerini hemen kabartır kaçar. dediğim gibi korkuları aşmak çok zor. ama zamanla azalıyor. sadece sevgi, sevgi her şeyi çözer. tüyleri kadar güzel ömrü olsun nane bey’in! :)
Siz yetişkinliğe geçiş aşamasında almışsınız, bazı kediler yavruyken daha çok size bağlı olur, sizinle yatar, oynar, yetişkinliğe geçmeye başladığında ise biraz kucaklasanız hemen naz yapar çırpınır kaçar. Kendi kedilerimden biliyorum. Bazıları aman kediyi sıkmayın, rahat bırakın, istemezse kucaklamayın diyor. Bu sonradan sahiplenilmiş bir kedi için geçerli değil. Kendiniz büyütseniz tamam sıkmayın derim ama size karşı yabani bir kediyle temastan uzak kalmak onun yabaniliğini arttırır. O kediyi sık sık kucaklayıp bir iki dakika, ne kadar izin verirse sevip başını kaşıyıp bırakmanız gerekli. Top sevmiyorsa yerde kalın bir ip sürüklemeyi deneyin, genelde kediler ona hayır demezler. Bizim kediler de daha küçükken top seviyordu, çeşit çeşit aldım ben de ama şuan hiçbiri yüzüne bakmaz. Mama verince ele gelmiyorsa balık ya da tavuk ciğeri gibi çok sevdiği bir şeyler deneyin, illa ki gelir. Diyelim ki gözüne bakım yaptınız, öyle zaman vereyim falan diye uzaklaşmayın. Kediler 5 dakika içinde bile sevgiyle yaklaşırsanız sizi affedebilir. Ben yeni sahiplendiğim kedimin kulağına ilaç döküyorum, nefret ediyor, saldırdı bile bana ama hemen birkaç dakika sonra seviyorum, başını kaşıyorum, sevgiyle konuşuyorum, kediler için ses tonu da çok önemli, bir anda affediyor. Annem o yüzden "Sana hiç kin gütmüyorlar, bana küsünce tamamen uzaklaşıyorlar" der, "Ben gönüllerini almayı biliyorum." derim.
davranışları size alışamamış olmasından değil de, sahibinin değişmiş olmasından kaynaklanıyor gibi geldi bana. Somnium un da dediği gibi travmaları da olabilir ve her kedi bizler gibi farklı karakterdedir bunu unutmayın sakın. ucunda tuyler olan ipli cubuk oyuncaklarla oynamayı genelde severler ve bu size alışması için iyi bir yöntem olabilir bunu da deneyin. yanınıza her geldiğinde ödüllendirirseniz bir adım daha atmış olabilirsiniz. ayrıca ben sizlerin enerjisinin de etkili olduğunu düşünüyorum, her odaya girdiğinde acaba ne yapacak diye endişeli bekliyorsanız ya da telaş duyuyorsanız bu da kediyi geri itiyor olabilir...
ona saklanabileceği ama saklandığında orada olduğunu bilebileceğiniz bir yer ayarlarsanız, bu bir kutu olabilir evde arama sorunu da kalmaz sevgiyle yaklaşmaktan vazgeçmeyin
Özellikle gece yatmadan önce sevin kediyi, en çok o zaman insancıl oluyorlar. Gece yatmadan sevip mama ile ödüllendirebilirsiniz. Mamasını önüne hep dolu koymayın, yoksa bunu göreviniz gibi görmeye başlar. Az az sık besleyin. Size biraz muhtaç kalsın, mama için yaranmışlık yapar onlar. Mama vermeden hemen önce konuşun, güzel sözler söyleyin, mama ister miymiş benim oğlum falan. İyice heyecanlandırın, bir size miyavlasın, sürtünsün o heyecanla, sonra mama verin. Anneleri onlara yemek taşıyınca bayağı miyavlıyor mesela, iletişim kuruyorlar. Kediyi beslemek ona sevginizi göstermeniz demek ama sürekli tok bir kediye verilen mama pek umurunda olmaz.
Cevaplarınız için teşekkür ederim, kelime sınırı olduğu için yazamadım, ben 3. sahibiyim ilk sahibinden şiddet görmüş, 2. sahibi gerçekten çok güzel bakmış, Naneyi almaya gittiğim de hemen fark ediliyordu, Naneyi fazla korkutmak istemememin asıl sebebi o, önerdiğiniz şeyleri hemen hemen her gün yapıyorum. Güzel bir rutin oluşturduk beyefendiyle, oltası ve ipleri ile her akşam oyunlarını oynarız, kendi aramızda koltuk oyunları yada halı altı oyunları gibi oyunlar bile oluştu, maması sabah akşam gramına göre veririm ve mamasını çok seviyor, yaş mama günleri, ödül maması günleri, krakerleri çubukları vs. tamamen oturttuk Naneyle sürekli kısık bir tonla konuşurum, severken tararken mama verirken neredeyse susmam yani, bazen kucağıma yavaşça alıp öpüp yavaşça yere bırakırım kaçmaz miyavlar yavaşça uzaklaşır, korkar gibi olursa ödül krakeri veririm, taradığımda tarağının üstüne kraker koyup yanına bırakırım yada bakım yaptığımda da aynı şekilde. evde gizlenme noktaları var ama tırnak kesme ve süpürge sesi dışında saklanmaz, salonda koltuğunda karşımda uyur, göz teması eskiye göre çok daha iyi ama genel olarak göz teması kurmaz. Balkonu çok seviyor, kaçma huyu olmayan uysal bir kedi balkona çıkar biraz vakit geçirip geri içeriye girer, anladığım kadarıyla biraz da olsa alıştı güven bağları oluşmaya başladı ama dediğiniz gibi travma geçirmiş bir kedi. Benim de tahminim bir önceki sahibinin anlattığı Nane için, bir yıla yakın bir zamanın geçmesi gerekiyor. Beyefendinin keyfi yerinde, sağlıklı asıl önemli olan o.
davranışları size alışamamış olmasından değil de, sahibinin değişmiş olmasından kaynaklanıyor gibi geldi bana. Somnium un da dediği gibi travmaları da olabilir ve her kedi bizler gibi farklı karakterdedir bunu unutmayın sakın. ucunda tuyler olan ipli cubuk oyuncaklarla oynamayı genelde severler ve bu size alışması için iyi bir yöntem olabilir bunu da deneyin. yanınıza her geldiğinde ödüllendirirseniz bir adım daha atmış olabilirsiniz. ayrıca ben sizlerin enerjisinin de etkili olduğunu düşünüyorum, her odaya girdiğinde acaba ne yapacak diye endişeli bekliyorsanız ya da telaş duyuyorsanız bu da kediyi geri itiyor olabilir...
ona saklanabileceği ama saklandığında orada olduğunu bilebileceğiniz bir yer ayarlarsanız, bu bir kutu olabilir evde arama sorunu da kalmaz sevgiyle yaklaşmaktan vazgeçmeyin
O zaman gerçekten rahatsız oluyor. Hiç mırlamıyor mu?
Her dokunduğumda yada sevdiğimde kuyruğunu sert bir şekilde sallaması ve yere vurmasının anlamı nedir peki
Hiç mırlamıyor,elimi yalıyor, devam edersem ısırıyor gibi yapıyor hemen bırakıyorum.
Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız.
Uzmanlardan ve diğer üyelerden faydalı cevaplar almak için:
Yeni Soru Sor
gönderiliyor...