Kedim Ve Can Sıkıntısı.

merhaba, arkadaşlar. kedim 8.5 aylık kısır ve dişi. geçen ay mantar teşhisi konmuştu, en arka dişleri biraz zor çıktığı için ve havaların değişimi yüzünden mantar olduğunu söylemişti hekimimiz. çünkü wbc değerleri normaldi. mantarını bir şekilde atlattık, tüyleri yeniden çıktı. ama başka bir sorunumuz, birkaç haftadır bizimle: kedimin can sıkıntısı. kedim 2,5-3 aylıktan itibaren benimle beraber. üniversitem açılana dek günde en az 3 saat oynardım onunla. ama hem zor bir bölümü okumam nedeniyle hem de okula git-gel mesafesi uzun olması sebebiyle günde 30 dakika-1 saat arası oynayabiliyorum. ona çeşitli oyuncaklar aldım bu süreçte. ama ya hepsini kaybetti ya da yüzlerine bakmadı. ki genelde benimle oynamaya alışık olduğu için asla kendisi kendi kendine oynamıyor. toplar alıyorum, projem üstünde çalışırken masama bırakıyor. onu atıyorum, geri getiriyor. ve kıyamayıp onunla oynamaya başlıyorum. ama yeterli gelmiyor ona, doğal olarak. ve bu yüzden de miyavlamaya başlıyor, yanına gittiğim an duruyor ve oturuyor. onunla ilgilenmemi çok istiyor, keşke ben de onunla daha çok ilgilenebilsem ama en zor mühendisliklerden birini okuyorum. ve ne yazık ki hem çok projem oluyor hem de çok fazla sınava giriyorum. öğrenci evindeyim, babam ayda birkaç kez uğruyor. kedimle ben tekim, onunla ilgilenecek biri de olmuyor benden başka. gerçekten çok üzülüyorum, mutsuz mu diye. ama elimden geldiğince ilgilenmeye çalışıyorum. evim zaten pek büyük sayılmaz ama onun için sevdiği birkaç alan yarattım. 3 oda var, o üç odanın önüne de cam yastık koydum. tırmalama tahtası seti var, istediği zaman ağaca tırmanır gibi tırmanıyor. otomatik oyuncakları var, tabii kaybedene kadar. iştahı gayet yerinde, sağlığı da. beni çok sevdiğini biliyorum, uyuyacağım zaman bebek gibi gelip kucağımda uyuyor. ama onu mutlu edebiliyor muyum, bunu düşünmekten kahroluyorum. şu an yine projem var, bunları yazarken kedim masamda uyuyor. ama kötü hissediyorum, sanki yeterince ilgilenemiyormuşum gibi.