Merhaba kedim 5.5 yaşında iki gün sonra kisirlasma operasyonu geçirecek.Daha önce saldırganlığı ile alakalı bir soru sormuştum kısırlaştırma önerildi. Evde kalamiyorum son saldırısından beri çünkü çok korkuyorum beni ozlediginden mi elimle çiftlesme cabasindan mi emin değilim eve ne zaman ugrasam dibimden ayrilmiyor koluma saldırıyor ben kalkıp yanından gidince önüme atlayıp acı acı miyavliyor geriliyor. Merak ettiğim şey şu kedim kisirlastiktan sonra daha saldırgan olma ihtimali var mı yoksa daha uysal mi olacak deneyimlerinizi paylaşabilir misiniz gerçekten ihtiyacım var. Kedimi çok seviyorum onu asla bırakmak başkasına vermek istemiyorum çünkü bir başkası ona benim gibi bakıp tahammül etmez biliyorum ama beş altı ay sonra evleniyorum ev değiştirme durumum olacak yanımda goturucem yine strese girecek bunun için şimdiden araştırma yapmaya başladım önerilerinizi deneyimlerinizi paylaşırsanız çok sevinirim
O yaşa kadar kısırlaştırmamak zaten hayvanın psikolojisini mahvetmiştir. Bundan sonra hormonal bir problem mi yaşıyor yoksa ayrıca psikolojik sorunları mı var ancak bekleyerek görürsünüz. Öyle hemen sonuç alamazsınız. Hormonların düzene girmesi bir yıl sürebiliyor. Kısır kediler daha az kavga eder derler ama benim gördüğüm dışarıda full gaz devam ediyorlar kavgaya. Ama kedimin biri arada beni kötü şekilde ısırırdı, yanağımı falan kapardı aniden, elimle çenesini açmadan bıraktıramazdım, onu yapmaz oldu mesela. Bir de kardeşine aniden saldırırdı onu da yapmıyor çok şükür. Yine de az da olsa bir rahatlama gelecektir. Operasyon döneminde bazıları psikolojik olarak çok etkileniyor o yüzden saldırganlıkları artabiliyor. O dönem çok iyi ilgilenmelisiniz. Veterinerde uzun süreler bırakmayın. Öyle tekrar getir götür olacak şekilde yaptırmayın. Depo antibiyotik yapılsın, bir daha veterinere gidilmeyecek şekilde olsun. İlla ki yetiştirme şeklinizde bir problem var ki kedi bu duruma geldi. Belki fazla fiziksel temas kurdunuz, çok müsaade ettiniz sizinle oynamasına, belki liderliği ona bıraktınız bir şekilde sorun olmuş olmalı. Size saldırırsa kaçmamanız gerek. Kendinizi bir yastıkla falan savunun. Hemen arkasına şevkat gösterin, ne seviyorsa onu verin. Mamayı önünde bırakmayın, ödül olarak kullanın. Size muhtaç hissetsin.
Yetiştirirken çok fazla tolerans gösterdim evet ama hiç kıyamadım hiçbirseye zorlamadim nasıl istiyorsa öyle yaşadı kendini sevdirmek istedi geldi sevdik istemediği taktirde dokunmadik. Belki hatam elimle oynamasına çok izin verdim bebekken. Bir de babama da düşkündü o vefat etti geçen sene ondan sonra bir süre depresyona girdi kendini gizledi zaten ama çok şükür düzeldi bir iki ay sürdü o bunalımı. En düşkün olduğu kişi benim benden sonra kardeşim. Kardeşimle arası şu an daha iyi onu darlamiyor ben korkudan evde kalamadigim için arada gidip görüyorum işte. Psikolojik olarak su an tüm hayvanlardan korkuyorum kaçıyorum belki abartiyorum diye düşünebilirsiniz ama inanın normal bir saldırı değildi kardeşime dikiş atıldı beni o ve nişanlım kurtardı damarlarimi patlatmış dişlerini öyle sapladı şu an damarlarım çekiliyor elimi hareket ettirdigim zaman kan revan içinde bıraktı bizi. Ama kendime hicbir şekilde şiddet psikolojik baskı uygulamadık dediğiniz gibi aksine çok rahattı her istediği oldu maması suyu hep önünde vs.sinir cizmedim belki orda hata yaptım. Sonuç olarak asla vazgeçemem kedimden o benim canımın bir parçası artık ben büyüttüm senelerimiz birlikte geçti umarım bir an önce eski gunlerimize döneriz
Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız.
Uzmanlardan ve diğer üyelerden faydalı cevaplar almak için:
Yeni Soru Sor
gönderiliyor...