Öncelikle biraz uzun olucak ama beni daha iyi anlamanız için yazmak zorundayım. Merhaba. 19 yaşındayım, kendimi bildim bileli annemle babama hep köpek sahiplenmemiz için yalvarırdım ama asla izin vermediler zaman geçtikce kedileride köpekler kadar sevdim. Hatta köpek sahiplenmeyi unuttum, Kedi sahiplenmeyi her şeyden çok istedim, defalarca denedim 19 yıllık hayatımın yarısı kedi bakım videolari izlemekle geçti. Birkaç kez yavru kedi sahiplenme şansım oldu ama benmi şanssizim bilmiyorum ama Birinde ben yokken Kediye babam işte bakiyordu bir adamiyla eve gonderirken araba kaza yapmiş kedi kaybolmuştu. Diğer birinde kedi Yatağa kaka yapti diye annem yüzünden terasa koymuştuk, Bahçe kapisi açilinca dişari çikabiliyordu bi kere çikti ve geri gelmedi. ( Bu kedileri hep sokakta buldum). Neyse işte asla uzun sure olmadi. Birindede kedi hastaydı ve öldü. Şimdi kedi sahiplenme şansim oldu. Ve inanmayacaksiniz gece gündüz en iyi mamalari kum markalarini araştirdim hala bakiyorum. Ama Çok garip bir şekilde kediden sıkıldığımı yıprandığımı hissediyorum. İçten içe sanki onu geri vermek istiyorum. Bunun nedeni ne olabilir. Yoksa ben kendimdemi bir alışma sürecindeyim ve ya eski travmalarim yuzundenmi ? Ve ayrıca sınav ayındayim bunun streside kediden soğumama neden ola bilirmi?, Ayrıca evde kedinin yemeğini veren ve kumunu temizleyen birtek benim. İçten içe ailemin onu istemediğini duşunmemde buna neden olabilirmi? Kedi çok sakin hiçbirşey Yapmiyor. Ve bazen Sanki bir eşyaya baktiğimi hissediyorum. Oysaki ona en pahalı mama ve kumlardan aldim sürekli onu duşunup ayni zamanda nasıl ondan sıkılıyorum? Lütfen yardimci olun bu duygularım gelecekte geçermi ? Ben kendimdemi kediye alişma surecindeyim?
Bence senin sorumluluk duygun görev bilincin var o yüzden bakımlarını yapabiliyorsun ama baktığın bir çocuk duyguları var ve ilgi sevgi isteyecek senden dediğin gibi eşyaya bakar gibi olmuyor bu maalesef hiç sahiplenme sokaktakileri doyur yeter
Bence senin sorumluluk duygun görev bilincin var o yüzden bakımlarını yapabiliyorsun ama baktığın bir çocuk duyguları var ve ilgi sevgi isteyecek senden dediğin gibi eşyaya bakar gibi olmuyor bu maalesef hiç sahiplenme sokaktakileri doyur yeter
@sakito kendimi bildim bileli köpek ve kedi beslemek benim en büyük isteğimdir. Ve kediyi sahiplendim artık, geri veremem. Ve evet aklimdan geri vermek geçti ama bunun sebebi sürekli onu duşunmem yuzunden ruhsal olarak yıpranmış olmamdı. Aklimdan geçmesine rağmen bunu asla evde dile getirmedim. Ve zaten bunu yapamayacağiminda farkindayim çünkü geri verirsem çok pişman olacağimi biliyorum. Sadece Kedinin sağlığını ve evdekilerin konforunu duşunmekten kendimi kaybettim. Ve kediyle zaman geçirmek yerine tüm zamanimi onun sağlikli ola bilmesi için internetde araştırmalar yaparak geçirdim. Hatta bildiğim şeyleri bile tekrar izledim. Ve ayrıca Sınav yuzundende çok stresliydim her şey bir anda üzerime geldi. Annemler eğer sinavlari geçemezsen kediyi geri veririz dediler. Böyle bir baskı altında siz olsanız Yıpranmazmısınız?
Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız.
Uzmanlardan ve diğer üyelerden faydalı cevaplar almak için:
Yeni Soru Sor
gönderiliyor...