Dün anlatmıştım minik bi yavrumuz olmuştu.Veteriner ensesinden tutup göğsüne yasladı öyle sustu durdu bize de öyle yapın dedi.Ama ben asla tutamıyorum,saldırıyor minik.(45 günlük tahminen) Kutudan bi süre çıkarmayın dedi,tam olsrak veterinerle aynı şeyleri yapıyorum ama hala saldırıyor.Gazoz kapağı sesi çıkarıyor :D Ve içten içten gır gır saldıracak gibi ses yapıyor.Korkuyorum evcilleşmezse diye:( Yapabileceğim bir şeyler var mıdır acaba?Sakin sakin de konuşuyorum onunla sürekli,ama pek bi gelişme yok
Bebeğin yaşadığı travmatik bir durum yüzünden bu kadar agresif olduğunu düşünüyorum. Bu durumu farklı şekilde yaşamış kedi sahibi olarak direk şunu yapın bunu yapın demenin doğru olduğunu düşünmüyorum. Sevgi, sabır, ilgi ve zaman gerçekten herşeyin ilacı. Hep severek(fiziksel olarak değil hareketler kalbimizle sevdiğimizi göstererek) ilgilenerek sabraderek zamana bırakarak geçeceğini düşünüyorum. Belki bir ayda belki bir yilda bilemiyorum ama tamamen bitmeden de geçecektir. Bu süreçte bana yardımcı olan şeyler aynı odada uyumak,o etraftayken ani hareketler yapmaktan ve yüksek seslerden kaçınmak, herhangi bir olumsuz davranışında yüksek sesle kızarak değil yumuşak sesle uyarmak,elden yavaş yavaş en rahatsız etmeyecek şekilde ödül maması gibi hoşuna gidecek şeyler vermek,o istemeden mümkün olduğunca ona dokunmamak şuan aklıma gelen şeyler. Belki size de yardımı olur diye yazıyorum. Umarım durum yakın zamanda düşebilir
Evet ilgi şefkat gerekiyor gerçekten böyle durumlarda. Kediler için sakinleştirici müzik adı altında birçok müzik dinletmiştim o dönemde ama faydası olmamıştı. Şuan şükürler olsun atlattık bu durumu ama yinede piyanoyu deneyeceğim, teşekkür ederim öneriniz için:)
Korkuyor belli ki,aynı odada uyuyoruz ama dün gece uyumadı.Sabır ve şefkat gerekiyor sanırım.Piyanonun sesi de sakinleşmesine yardımcı oluyor bu arada:)
Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız.
Uzmanlardan ve diğer üyelerden faydalı cevaplar almak için:
Yeni Soru Sor
gönderiliyor...