Sahiplendirmek Zorunda Kaldım Çok Pişmanım

lwb kedim kısır dişi aşıları tam kendini savunabilir mi diğer kedilerden bilmiyorum site içerisinde başka kedilerde varmış aslında veda edebilsem aklım onda olmasa iki taraf için de mantıklı olan bu belkide ama iste bilemiyorum bir gün başına bir şey gelirse ben ondan korkuyorum kedimide ondan oraya sürüklemek de istemiyorum 2 ay oldu unutabilirmiyim bilmiyorum pişmanlık da duymak istemiyorum çok zor bir karar sagolun istihare namazi kiliyorum umarım dogru bir karar verebilirim sagolun yorumunuz icin annemde sizinle aynı fikirde

Asla sizi yargılamak için yazmıyorum bu satırları,babam ve ailesi pek hayvan sevmezlerdi en azından benim gibi sevmezlerdi yani severlerdi zarar vermezlerdi ama yine de benim gibi değildi babannem de bana hep hu kız kedici ya derdi neyse ben kendi kedimi sahiplenmeye çalıştığımda babam ne gerek var ya kedi istemem evde istemiyorum bir de bu mu eksik diye sürat aşıp bissuru laf söylemişti bana bize, sonra kedim de ilk eve geldiğimizde zorlandı uyumadı uyutmadı sonra çok şükür o da alıştı babama da kendini sevdirdi kedim şimdi babamı işe gönderiyor ve işten gelişini karşılıyor babam da seviyor eğer kediyi babamdan koruyamam diyeceksiniz geri almayın lütfen ama yok sabrederiz sonra birlikte yalnız kalacağız rahat edeceğiz derseniz ve kendinize güveniyorsanız yeniden alın inşallah geri verirler 🤲

Kedinizi birkaç günlüğüne eve getirin. Davranışlarını gözden geçirin. Mutluysa devam edin dışarı çıkmak gitmek istiyorsa tekrar oraya dönsün. Ya da kendinize güzel bir ortam yeni bir ev almayı falan bekleyin. Bu şekilde içiniz daha rahat olacaktır. Ayrıca bahçeli evlerde çok güvenli değil dün birtanesini çatıdan kurtardım (itfaiye eri gibiyim) sorumsuz insanlar çok çatıya kapı bile yaptırmıyorlar. Ayrıca sürü halinde gezen köpekler görmezden gelinsede kediler için büyük tehlike. Bahçe duvarı ve tel çit kedilerin girip köpeklerin giremeyeceği şekilde olmalı. Umarım sahiplendirme yaptığınız kişi "birşey olmazcı" tayfadan değildir.

kedibabasi66 biraz rahat gibi sahiplendirdigim kişi hatta kendisi de diyor evde olursa benimde içim rahat diye o zaman niye dışarı çıkardın ki başta öte yandanda aşılarını mamasını en iyi yapiyo ama bilemiyorum dışarıda daha mutlu diyor evde kapida bağırıyor diyor güvenilir diyor hatta diğer bakan kişiler de kedilerini dışarıya bırakıyor diyor bir şey olmaz diyor oynayıp geri eve geliyor zaten diyor ya bir gün gelmezse ? Ben mi abartıyorum bilmiyorum arabalar da çok yavaş diyor bir şey olmaz merak etme falan tam bir ikilemdeyim...

Ülkemizde hayvanlara verilen değer ortada olduğu için bu konuda çoğu psikolog da aynı kafa yapısında tabi ki. Bazı ülkelerde evcil hayvanlarını kaybeden insanlar özel terapi alırlar ve bu konu bir travma olarak kabul edilip ona göre önem verilir. Psikoloğunuzun aman bir kediden ne olacak gibi laflarına kulak asmayın. Bunu sizi anlamayan insanlarla da boş yere paylaşmayın, sizi ancak bu platformdaki bazı insanlar gibi evcil hayvanını aileden biri gibi görenler anlar. Sizin yaşadığınız üzüntü normal ancak eğer ki kedi için yeni evinin daha iyi olduğuna karar verirseniz de mecburen biraz unutmaya çalışmalısınız. Unutmak derken silmek, yok saymak değil, sadece daha az düşünmekten bahsediyorum. Aklınıza her geldiğinde düşünmemeliyim deyip geçiştirin, farklı bir şey düşünmeye çalışın. Ben vefat eden kedilerimin acısını böyle atlatıyorum yoksa hayatıma devam edemezdim. Siz de bunu kendi iyiliğiniz için yapmalısınız. Cennet29'un dediği çok doğru, bazı kediler tercih yapabilseler evde hapis kalmaktansa dışarıda olup mutlu ama tehlikeli o hayatı seçebilirler. Kedimin biri kısa süre çıkarmazsak bizi ısırır, her yere zarar verir, en son üstümüze işer. Benim için sorun değil ama hayvanın psikolojik olarak bunaldığı ortada oluyor. Yeni sahibiyle konuşup net bir tutum sergileseniz iyi olur. Mesela günlük en fazla bir saat çıkarsın, o da günün sakin saatinde, gözü de üstünde olsun, arada seslensin, süre dolunca alsın bir daha çıkarmasın. Çevredeki insanların kedileri de dışarıda diyor ama geçmişte komşularımızın kedilerine hiçbir şey olmazken benim sokakta beslediğim kedilerin çoğunu köpek öldürdü. O yüzden öyle saldım dışarı, istediğinde dönsün kafasında olmamalı. Kabul etmiyorsa kediyi geri almayı düşünürsünüz. Yalnız pencereye sineklik bile taktırmayan babayla olmaz. Benim babam yıllar önce beni evden kovdu kedilerle birlikte, o zaman gidecek yerim yoktu, gitsem kedileri götüremezdim, babamla mücade edip kedilerimi de eve aldım, çıkabilecekleri her yeri kapattırdım da. Geri almazsanız haftada bir görüntü istememelisiniz. Bu, karşı tarafı bunalttığı için bir süre sonra doğal olarak iletişimi tamamen kesmek istemesi haklı bir davranış olur. Siz en iyisi bir kağıt alıp, kedinizi almanızın sizin ve kediniz için olumlu-olumsuz sonuçlarını iki ayrı bölüm halinde yazın. Birkaç gün hatta birkaç hafta düşünün, hangi taraf ağır basarsa ona göre karar verin. Böyle bir durumda bizim sizin yerinize karar verip al veya alma dememiz uygun olmaz. İki tarafın da iyi ve kötü yanları var ve sahibi olarak doğru kararı alma sorumluluğunu sizin almanız gerekiyor. Tıpkı çocuğu ameliyata girmesi gereken bir anne gibi, faydaları için riski göze alabilir misiniz yoksa risk yüzünden faydalardan vaz mı geçmelisiniz buna siz karar vereceksiniz. Kedinizin orada ölüm riski var ama mutlu, ilgilenen biri de var, bir sokak kedisi kadar risk altında veya kimsesiz değil. Sizdeyken güvende olacak ama mutsuz olabilir, bir süre sonra depresyonda gibi hayattan bıkabilir veya tam tersi evden çıkmamaya alışıp sorun etmeyebilir. Hangi ihtimal aklınıza yatkın geliyorsa ve sonuçlarını kabul edecekseniz onu seçin.

Çok haklısınız... diyecek bir şey bulamıyorum liste yapmaya başlıyorum duygularımı pek katmamaya çalışarak en mantıklı kararı vermek istiyorum bir kaç gün ya da bir kac hafta daha detaylı ve her sonucu düşünerek karar vereceğim.

ssedef28 kedimi ne kadar oynatsamda sürekli sıkılıyordu neden bilmiyorum aslında anlık bir karardı hata yaptım geri almak istiyorum ama babama güvenemiyorum yazın akşama kadar kapının ağzında oturuyordum bütün yazım öyle geçti pencerelere sineklik taktırmak ta yok. kedimi diğer balkona çıkarıp kedi bu atlamaz diyip beni uzakta tutup zorla izletiyordu psikolojikmen çöktüm kedimle bir gün oynamasam kendimi suçlu hissediyordum sürekli nefesini kontrol ediyordum hasta olmasından korkuyordum evde tek birakmaktan ,kaybetmekten nasıl sahiplendirdim bende anlam veremiyorum... sanırım çok baglanmakta iyi değil tek amacım beni hayatta tutan kedimmis meğer

Ahudr yani o kısım da takıldım zaten kedimin bahcede ağaçlara tirmandigini kuşları kovaladığıni çok mutlu olduğunu söyledi evleri site içerisinde ama ne kadar güvenilir ki
günde 1 saat hatta bazen 2 saat oynatıyordum giriş kapısına heveslenmeye başlamıştı sürekli balkona girip çıkıyordu miyavliyordu nerede yanlış yapıyorum bilmiyorum ki.. tasma takıp dışarıyı gezdirebilirim belki onu denemedim dışarıdan hastalık bulaşır diye.

Cennet29 işte bundan korkuyorum hep sürekli dışarıyı isterse diye ama benim kedim evde büyudu bu zamana kadar disariyi hic bilmiyordu bu kadar israrla istemesi kafami karistiyor hani bir umut unutturabilirmiyim diye sizin gibi bende biraz kaygılı biriyim maalesef çok bağlı biriyim dengeyi sagliyamadim okulu aksattigim oldu erasmusa gidemedim uzaktan is bulmaya çalışıyorum suan kedimle daha çok vakit geçirmek için yurtdisinda çünkü evdede bıraksam içim pek rahat degil sorun benim belkide kedi değil yanlış anlaşılmak istemem sadece bazen diyorum ben ab vatandaşıyım en basit italyaya bile gitmedim niye kedimi birakamadigim için gerci görmesem de olur da iste hani bütün imkanlar benim elimde ama işte umarım doğru anlatabilmisimdir sadece dengeyi sağlayamadiğımi farkediyorum halbuki petsitterlar var ama yok ondada içim rahat etmiyor kedime bu kadar bağlı olmakta iyi değil sanırım

Mslna01babam da sever dedim de pek öyle olmadı hep kedinin yeri dışarı der verirler diye düşünüyorum tam kararı verebilsem doğru karar vermek istiyorum allahım ne kadar zor bir ikilemdeyim

Cennet29 cok sağolun mesajınız için yeni sahibine alışmış mutlu görünüyordu fotoğrafta göbüsunü açmıştı hatta normalde hep benim ayak ucumda yatardı ordada yatağın ucundaydi demekki güveniyor diye düşünüyorum gecen aşı zamanı gelmişti sürekli götürdüğüm veterinere götürmüş her hafta mesaj atıyorum bu da unutmamı zorlaştırıyor haliyle sık boğaz etmek de istemiyorum ayda bir atsam belki daha iyi olur nereye kadar mesaj atabilirimki bir gün engellerse haber alamazsam diye de korkuyorum kedimi ziyaret etmeyi düşündüm ama dayanamam diye gidemedim bu satırları yazarken de hüngür hüngür ağlıyorum şu an bütün dünyayı gezsem de boş kedim olmadıktan sonra annem abartma diyor ben annemi kaybettim hani toparlan artık diyor haklı olaraktan en son psikoloğa gittim o da insanlar daha kötü şeyler yaşıyor hani abartma alt üstü kedi ilerde bir tane daha alırsın bu mu derdin gibisinden diye gecistirdi tabi ki insanla hayvanı bir tutmuyorum ama o benim her şeyimdi ona hakkettiği hayatı sunamadim sözümu tutamadım umarım diğer tarafta birlikte oluruz... hayatıma nasıl onsuz devam edicem bilmiyorum hâlâ oyuncaklarıni mama kaplarini kaldıramadım mahallemdeki sokak kedilerini besliyorum ama kedi gördükçe daha çok acı çekiyorum belkide bu kaygılı halimi enerjimi kedimde hissediyordu karma asi yaptirmistim yan etki yaptı o kadar korktum ki kaybedicem diye nasil vardigimi hatırlamıyorum veteriner bile hani ben kediye değil sana bir şey olacak diye korktum dedi belki ilerde tekrar başka psikoloğa giderim bilmiyorum en yakın arkadaşım bile benimle dalga geçti iyi ki varsınız anlaşılmak bir nebze de olsa iyi hissettiriyor diğer mesaj atanlarada teşekkür ediyorum

Seni anlıyorum merak etme,peki kedin mutluymuş peki yanına alınca mutlu olacak ve savaşabilecek misin bu gücün var mı peki?

Mesaj kutunu kontrol eder misin @cattty01

Size msj attm bakar mısınız