Sahiplendirmek Zorunda Kaldım Çok Pişmanım

Verdiginiz kisinin bahceli evi varmış sizin kedinizde evde durmayi seven bir kedi degil belliki bence birakin orada mutlu mesut yasasin.

ben kedimi sahiplendiğimde ailemle yaşıyordum mecburen sedefle ilgilenmek zorundaydım 2 haftalıktı 2-3 aylık olana kadar bakıp sokağa geri bırakacaktım ama bırakamadım çok sevdim onu. annem de kedi sevmezdi asla evde istemiyordu ikna ettim evlenene kadar birkaç ay idare etti o birkaç ay sonunda sedefe(kedime) aşık oldu şu an kendisi de evinde bir tane kedi bakıyor. bizim ev müstakildi sedef de sürekli kaçardı babamın, annemin dikkatsizliği yüzünden dikkat etseler de birkaç saniyede kaçıyordu yani. hatta babam ben yokken dışarı çıkarıp diğer kedilerin yanına götürmeye çalışıyordu tepkisini merak ettiği için.ben evde yokken aklım hep onda kalırdı dışarı çıktığımda kaçmaması için kedimi odama kapatarak çözüm bulmuştum eve geldiğimde kapıyı açıp bolca oynayıp mutlu ediyordum onu. yani size benzer bir durum da ben yaşadım ama kedimden vazgeçmedim anladığım kadarıyla 3 ay babanızla yaşayıp ondan sonra tek yaşayacaksınız. birkaç ay zorlanacaksınız ama ondan sonra rahatsınız önemli olan eve gittiğinizde kedinizle ilgilenip enerjisini atıp mutlu etmek

Bu saydığınız süreçler malesef bir kedi için çok yıpratıcı. Verdiğiniz sahibinde kalmasını doğru buluyorum. Yaşadığınız şeylere de çok üzüldüm.

Bende kedi sahiplenicem dediğimde ailem çok karşı çıktı. Dışardaki kedileri besle diyordular. Evin önünde çok fazla kedim vardı ama ben evde benle yaşayan bi kedim olsun istiyordum. Kapıda baktığım büyüttüğüm yavru kedilerden birini eve almaya ikna ettim. Fakat kedim 6 aylıktı ve dışarıya alışıktı. O yüzden asla eve adapte olmadı. Canı her istediğinde dışarı çıktı. İç-dış parazitni aşılarını hiç aksatmadım şuana kdr ciddi hastalıklar geçirmedi şükür. Ama 2 kere farklı zamanlarda bacaklarını kırdı. O süreçleri yazsam kitap olur her günüm ağlamakla geçti. Maddi manevi tükenmiştim sürekli kendimi suçluyordum. Dışarıya alışık bi kediyi eve almıştım ve evde mutsuz olduğu için dışarı çıkmasına izin veriyordum. Eve alıştırmak istesem evdekilerin dikkatsizliği yüzünden hemen dışarı kaçabiliyordu. Her şeyden bezmiştim başına yine bişey gelecek korkusuyla yaşıyorum hala. O zamanlar keşke evinin bahçesi güvenli biri olsa kedimi sevse ona iyi baksa diye düşünmeye başlamıştım. Şuan kedim 3 yaşında. Kısır erkek bir kedi. Ve ben 3 yıldır çalışmıyorum arkadaşlar. Çünkü evden ne zmn uzun süre uzak kalsam kedimi arabamı ezdi birimi dövdü yine düşüp biyerini mi kırdı yada açmı kaldı korkusu yaşıyorum. Yazları bazen alıp başını gidiyor 24 saat gelmediği oluyor merdivenlerde çocuk gibi ağlıyorum. Yaşadığım yer dağlık gece kondu dolu. Tüm her yeri bağırarak aradığım anlar çok. Benim sizden tek iyi yanım ailem kedime 1 senede alıştı ve artık onlarda kedimi önemsiyor. Şuan kedim hala hem evde hem sokakta yaşıyor. Sokağa aşık özgür ruhlu bir kedi. Onu evde tutmak sadece işkence olur. Kedinizin yeni sahibi dışarıyı yasaklamasın bence bırakın koşsun ağaçtan ağaca. Güvenlikli tasmalar var biyere takılırsa otomatik açılıyor. O tasmalardan birtane yaptırın üzerine de numara yazdırın. Tasmasıyla gezsin dolaşsın gelsin. Bir kere dışarının tadını aldı evde durmaz yada hep ağlar dışarı çıkmak için :((

ssedef28 kedimi ne kadar oynatsamda sürekli sıkılıyordu neden bilmiyorum aslında anlık bir karardı hata yaptım geri almak istiyorum ama babama güvenemiyorum yazın akşama kadar kapının ağzında oturuyordum bütün yazım öyle geçti pencerelere sineklik taktırmak ta yok. kedimi diğer balkona çıkarıp kedi bu atlamaz diyip beni uzakta tutup zorla izletiyordu psikolojikmen çöktüm kedimle bir gün oynamasam kendimi suçlu hissediyordum sürekli nefesini kontrol ediyordum hasta olmasından korkuyordum evde tek birakmaktan ,kaybetmekten nasıl sahiplendirdim bende anlam veremiyorum... sanırım çok baglanmakta iyi değil tek amacım beni hayatta tutan kedimmis meğer

Geri alicam umarım geri verirler kedimi çünkü sürekli aklım onda bir gün kötü haber almaktan korkuyorum bu suclulukla yasiyamam belkide bir süre sonra fotoğraf da atmiyacaklar ilerde arkadaş düşünüyorum yurtdisinda işleri yola koyduktan sonra bu kaygılı sevmeyi de bırakmam lazım kedimi birakamadigimdan bir sürü fırsatı tatili geri çevirdim halbuki annem evdeydi bakardı çok sagolun cevap verdiğiniz için benim gibi olanlar varmış tek ben böyleyim saniyordum

Dışarı çıkıp oynayabilmesi çok güzel, bazı kediler vardır onlar için ev hapsi zulümdür ancak dışarısı kedi için her zaman risk demektir. Benim kedilerimin içinde de evden çıkmadığında fenalık geçirenler var, evimiz bahçeli ve caddeye uzak, ara yerde, yalnız biz kedilerimizi kontrollü bırakıyoruz, biraz oynadıklarında eve alıyoruz. Köpek gelir, sokağa araba hızlı girebilir, biz fark etmeden zehirli bir şey yerler, gördüğümüzde çok geç olur. O kişi kediyi eve almamış ki sokağa almış, bir de hiç girmek istemiyor diyor, hayvanı salarsan girmez tabi. Bizim kedilerimiz o kadar alıştı ki rutine, ne zaman geri döneceklerini çok iyi bilirler. Kahvaltıdan önce aç olarak bırakırız, gözümüz kulağımız üstlerinde olur, hazır olana kadar dururlar, kendileri de kahvaltı yapmak için gelir, tekrar çıkarmayız. Asla akşama doğru veya sabah çok erken saatte bırakmıyoruz. Çocuklar okula giderken çıkarıyoruz, o zaman çocuğunu okula götüren anneler köpek gelirse kovuyor. Alan kişi size kediye dışarıda bakacağını söylemeliydi, öyle olunca sizin geri alma hakkınız doğar. Sorumsuz sorumsuz salmış dışarı, insan utanır ya. Gidip sokağındaki kediye mama verseydin o zaman, ne diye gittin başkasının kedisini aldın.

Yalnız durumu idare edemeyecekseniz, o kedi evde sıkıntıdan bas bas bağıracaksa, yaşadığınız farklı bir zorlukta yine vermeyi düşünecekseniz de hayvanı hiç rahatından mahrum etmeyin lütfen. Çok iyi düşünün, şuan babanızla 3 ay yaşayacaksa babanızla da konuşun, sözünü alın, öyle geri alın kediyi. Benim babam da öyleydi, bilerek telleri kesiyordu çıksınlar diye, çok savaştım, şimdi asla çıkarmaya kalkışmaz. O kedi eve dönünce bir uyum sorunu da yaşayacak, dışarıdan gelecek, oraya alışmış durumda. Her kedi öyle olmuyor, sokaktan sahiplendiğim yaşı büyük kediler var, onları hiç çıkarmayız çıkmak istemezler çünkü ama sizinki evden çıkmak için delirirse ailenizin hazırlıklı olması gerekli.

Kedinizin başına bişey gelebilir evet. Tıpkı bizimde başımıza geleceği gibi. Başına bişey gelmesi de sizin suçunuz olmaz yaşadığı ailesi aşılarına dikkat ediyorsa mamasına özen gösteriyorsa ztn seviyolar demektir onlarda onun iyiliğini düşünürler. Yani hayatımızı yada hayatları bu kadar kontrol altında tutamayız. Kedilere sorsak evde uzun hayat mı ? Dışarıda özgür kısa bi hayat mı? Belkide dışarıyı seçerler. Yeni sahibi kediniz çok stres olmuyosa evde tutmaya devam edebilir ama eğer kedi sürekli ağlayıp kendini ve diğerlerini yıpratırsa kontrollü şekilde dışarı çıkarılabilir. Mesela yaş mamayı çok seviyosa yaş mama verirken bi ses öğretsinler örneğin kaşığı tabağa vurmak gibi. Kediniz bu sese alışır ve eve çağırmak istediklerinde camdan bu sesi çıkarırlar ve kedi koşarak eve gelir yaş mama yemek için. Böylelikle tüm günü değilde günün belli kısmını dışarda geçirmesine izin vermiş olurlar. Buda onun için daha güvenli olur.

Birde kedilerin dışarıyı istemesi için sokakta 1 dk geçirmeleri bile yeterli. Sokakta özgürlük var agaçlar, çimenler, kuşlar, güneş. Yani sokak geçmişi olması gerekmiyo sokağı sevmesi için.

Bir çok fırsatı tepmiş olmanıza da üzülmeyin hayat bazen böyledir hepsinde bi hayır olabilir böyle yaşanması gerekiyordu ve yaşandı. Pskolojik olarak yıpranmış olduğunuzu görüyorum ve sizi çok iyi anlıyorum. Tüm bu yaşadıklarınıza da çok üzüldüm. Ama eğer yeni sahibinde mutluysa lütfen kedinin hayatını değiştirmeyin. Onlar yer değiştirmekten hoşlanmazlar. Evde mama kabının tuvaletinin yerini bile değişince mutsuz olan hayvanlar bunlar. Yani babanız ztn kediyi sevmiyor yazdıklarınıza göre kedi asıl babanızın yanında güvende değil. Sizinleyken başına bişey gelme ihtimali çok dahs yüksek. Gidip kedinizi görün öpün koklayın, ağlayın onunla sohbet edin. Seni daha mutlu olman için bıraktım burada yeni ailenle güzel bir ömrün olsun hoşçakal diyin. Bazen geride bırakmak veda etmek insana iyi hissettirir. Sonra derin bi nefes alın ve hayatınıza devam edin. 🌼 İlerde hayatınız yoluna girince sokaktan muhtaç bi kedi kurtarıp ona aile olabilirsiniz. Yaralarınızı sarar ve size neşe getirir. Size tavsiyem konular üzerine çok düşünmeyin bizde dünyaya bir kere geldik ve bu kdr kahrolup hayatı kendimize zehir etmemeliyiz. Bizde bu dünyada geçiciyiz 😊 Tüm bunları aşamazsanız pskolojik yardım almanızı öneririm. O zaman kendinizi daha hafif hisseder yolunuza daha kolay bakabilirsiniz.

Merhaba, tamamen kendimi sizin yerinize koyup bu yorumu yapıyorum sizi yargılamak için değil asla. Ben olsam kedimi kesinlikle veremezdim yani ne yapar ne eder yanımda tutardım çünkü kedilerimsiz ne yaparım bilemiyorum. Sizde elinizden geleni yapmışsınız filede yaptırmışsınız keşke pes etmeseydiniz yeni sahibinde de pek güvende görünmüyor dışarda başına bir şey gelebilir. Kedinizin de sürekli ev değiştirmesi strese sokar onu fakat ben olsam alırdım geri, aklınızda hep onda kalmış anladığım kadarıyla. Kaçmasından ve babanızdan şüphe duyuyorsanız evde olmadığınız vakitlerde odanız var ise oraya koyarsınız. Yani çözümler elbet bulunur siz yeter ki isteyin 😊 karar sizin elbette

Hem yanlış anlamayın ama bir kere vazgecen yine vazgecebilir bence o yuzden suan alıştığı hayata devam etmesi daha dogru bence.

milaylaylom kedim için mantıklı olanı yapmak istiyorum strese girecektir muhtemelen yurtdışına gidersem 2 kere ev değiştirmiş olacak bencillik mi yapıyorum bilmiyorum yurtdisinda evde daha çok tek kalacak ben ise gidicem studio daire maalesef balkonda olmayacak...
Yeni sahibide bana sürekli evde birileri olduğunu söyledi, benim kedim daha önce hiç dışarıya çıkmamıştı bir kere çıktı sürekli dışarıyı istiyormuş nasıl unutturabilirim bu arada tavsiyeniz var mı? odamda tutmayı planlıyorum çoğu zaman umarım dışarıyı unutur..

ailenizden ayrı eve çıkacaksanız kedinizi geri almamak için hiçbi sebebiniz yok gibi görünüyor. çoğu insanın kedisi zaten çalıştıkları için gün boyu evde yalnız kalıyor eğer imkanınız olursa gerçekten sorumluluğunu alacaksanız başkasına vermeyecekseniz ikinci bir kedi sahiplenirsiniz kediniz yalnız kalmaz. ben de kedimle bir gün oynamayınca kendimi kötü hissediyorum kendim oynayamadığım zamanlarda kendi kendine oynaması için farklı oyuncaklar alıyorum. o gün çok yorgunsunuz hiçbir şeyle uğraşmak istemiyosunuz çok basit alın bi lazer oturduğunuz yattığınız yerden lazerle oynatın

aslihan_e sahiplendirirken pencerede sineklik var mı güvenliğini saglayabilirmisiniz diye sormuştum evet demişlerdi böyle yapacaklarını bilemedim şuan da evde tutmaya çalışıyormuş ama kedim her kapı açıldığında aradan kaçiyormus ama geri geliyormuş nasıl bir rahatlık bilemedim babama konuşmayı düşündüm ama sonra vazgeçtim çünkü kabullenmez. kediye bakamadıklarîni geri getireceklerini söyleyeceğim

Ev bile tutmayı düşündüm ama bu babamla daha büyük sorun yaşamak demek ve kedi için de zor olur 3 kere ev değiştirmiş olacak odamda tutmayı planlıyorum aslında kuduz titre olmasaydı daha kolay olurdu bazıları otobüsle gidiyormuş ama çok uzun birde instagramda arabayla yurtdisina götüren biri buldum güvenilir mi ki bilmiyorum bir yandanda 1 aydır kedimi evde tutmaya çalışıyorlar ama hala kedim dışarıyı istiyor ya hiç unutmazsa diyorum.. ya geri aldığımda mutsuz olursa yurtdisindada kaçma girişiminde bulunur mu bilmiyorum çok zor bir karar ben de kedimi evin önünde küçükken kurtarmıştım aslında full ev kedisiydi nasıl böyle hemen alıştı bilmiyorum çektiğim zorluklar zaten anlatsam bitmez en son babam pencereye koydu bir kerede evin ustunde çatıya koydu yaşadığım korku hala aklımda sanırım kedimi babamdan korumak istedim sahiplendirerek çok saçma bir karardı bütün yaz ara holde oturarak geçti bütün pencereler açık kabus gibiydi tuvalete giderken bile stres oluyordum ve bütün bu
olanları ailem görüyordu ben pencereyi yarım kapatıyor babam geri açıyordu

Birde Yurtdisina gideceğimden haberi var ama kedimin de benle gideceğinden haberi yok Birde ona o kadar para mı verdin diye kavga çıkacak aldığım mamalara bile karışıyordu illa gidip açık mama alıp yedirmeye çalışıyordu anlayamıyorum neden bu kadar sorun ki kedi benim bütün masrafları ben karşılıyorum bunu buraya yazıyorum içimi dökmeye çünkü babama bunu diyecek cesaretim yok cunku ne yapacağı belli olmuyor alir sinirle kediyi de atar balkondan asagi kediye değer vermem neden bu kadar sorun ki hiç anlam veremiyorum bütün kavgalarımız hep kedi..

kedi kısırsa, bir kaç aşısı varsa, eve girip çıkıyorsa, yaşadığı yer güvenliyse insani duygularınıza kapılıp kediyi alıştığı yerden etmeyin derim.
tekrar geri aldığınızda babanızla stres altında yaşıcağına kediniz böylesi daha iyi. kediler enerji hayvanıdır, neyin ne olduğunu bilirler, sizle beraber strese girerler. yurtdışına çıkarsanız bu da uzun bir süreç, en son ankaradan sonuçların dönmesi 3-6 ay arası sürüyor diye duymuştum.
kendi düzeninizi sağladığınızda, kimsenin söz hakkı olmadığında yeni yardıma muhtaç bir can sahiplenirsiniz. şuan konu olan kedi sizden çıkmış artık malesef.