Merhaba erkek 2.5 yaşınd scottish kedim var 2.kediyi düşünüyorum aslında, ama kedim çok alerjik bir kedi ve daha önce hiç başka kediyle böyle denk gelmedi, kuzenimin kedisi bizde 1 hafta kaldı dişiydi hiç yan yana getirmedik. Şimdi bi ilan gördüm sokağa atılmış bir kedi, o da erkek kısırlaştırılmış veterinerde şuanda yarın gidip göreceğim almayı düşünüyorum konuştum da ilanı kapatmışlar zaten bana güvenerek gidip masraflarını her şeyi ödeyeceğim onda sıkıntı yok ama kedimle anlaşamamalarından çok korkuyorum . Kedim olduğunu söyledim bu kedi çok uslu dediler. 2 erkek kedi aynı ortamda nasıl olur lütfen yorum bekliyorum sizce kendi kedimi psikolojik olarak çok etkiler miyim? Yarın tekrar konuşucam ama deneyimleyenler varsa fikir sahibi olmak istiyorum, eğer çok zor olursa belki masrafları karşılayıp başka yuva da bakabiliriz. 2 erkek kedi yetişkin sizce nasıl olur
İlk başta aralarında sıkıntı olabilir çünkü biri yaşadığı alana yeni birini alıyor diğeri ise alanını değiştiriyor kokuya alıştırabilirsiniz ayrı odalarda tutup evet psikoloji açısından etkiler çünkü stres yapar ortaya kedi otu döküp ikisini kaynaştırabilirsiniz en azından deneyin anlaşamadığı anda sahiplendirirsiniz
Yine her şeyi iki kedinin karakteri belirler ama ikisinin de stres olmaması ve birbirini hemen kucaklaması çok ama çok düşük bir olasılık.
Kediler zaten sandığımız kadar sosyal canlılar değiller yani çabuk kaynaşamıyorlar.
Kendi kediniz,bölgesine farklı bir “erkek” kedi girdiği için tereddütlü yaklaşabilir.
Kısır da olsalar bölgecilik devam ediyor maalesef.
Fakat yine de zamana yayarak alıştırabilirsiniz.Gerek koku değişimleri gerek birlikte oynayabilecekleri oyunlarla vs.
Merhabalar.
Bu konularda yüzde yüz doğru diye bir şey yoktur, her kedi kendi şahsına münhasırdır ancak yine de istatistiksel ve kedilerin davranışları açısından bakarsak işinizin hiç kolay olmayacağını söylemeliyim. Bir kere dezavantajlarınız şunlar:
Bilgiçlik taslayıp ahkâm kesiyor gibi olmak ve sizi umutsuzluğa sürüklemek için yazmıyorum bunları, kendi evlilik sürecimde eşimin kedisiyle kendi kedilerimi bir arada yaşamaya alıştırma sürecinde inanılmaz zorluklar yaşayıp çözüm için çok okuyup araştırmış ama maalesef en sonunda kendi kedilerimden birini anneme vermek zorunda kalmış biri olarak tecrübelerimi aktarmak istiyorum sadece. Yavruyken birlikte yaşamış erkek kedilerin bile büyüdüklerinde artık anlaşamamaya başladıklarını çok yerde okudum. Hâl böyleyken iki yetişkin erkek kedinin çok iyi geçinebilmeleri düşük ihtimal. Benim eşimin kedisi erkek, benim kedilerimden biri dişi, diğeri erkekti. Eşimin kedisiyle benim erkek kedim asla anlaşamadı. Anlaşamamaları kabul edilebilir seviyede olsaydı yine de kendi kedimden vazgeçmezdim ama eşimin kedisi benim kedimin üzerinde inanılmaz bir baskı kurdu. Kedimi evde bir deliğe tıktı resmen, oradan çıkıp ne mama yemesine ne de tuvalete girmesine izin verdi. Kafasını yuvasından çıkardığı an gidip saldırıyordu. Sonunda kedimin stres seviyesi o kadar yükseldi ki hiç uyanmadan çok uzun saatler uyumaya ve bölgesel tüy dökmeye başladı. Kedim zaten Scottish (Kaju, profil görselimdeki kedi), zaten hassas ve hastalığa yatkın bir kedi. Eşimin kedisiyse 9 kiloluk bir tekir. Benim kedim kendini korumayı ve baskı kurmayı da mizacından dolayı beceremedi, sonunda kendi kedimi anneme verdim. Asıl şaşırtıcı olanı da bu noktada gözlemlemeye başladık. Annemin de kendi iki kedisi var ve ikisi de dişi. Benim kedim oraya gittikten sonra, eşimin kedisinin ona gösterdiği zorbalığın aynısını annemin kedilerine göstermeye başladı. O sinik karakteri bir anda agresif ve kendi dediğini yaptıran bir karaktere dönüştü. Neyse ki Kaju annemin kedilerini artık o kadar vahim derecede zorbalamıyor da orada kalmaya devam edebiliyor. Yoksa son çare, tek kedi olarak yaşayabileceği birine sahiplendirmek zorunda kalacaktık ama çok şükür ki o noktaya gelmedi, ben de anneme her gittiğimde oğlumla uzun uzun hasret giderebiliyorum.
Neyse, konuyu çok dağıttım ama yazdığınızı okuyunca ve kendi geçtiğim yollar aklıma gelince kendimi tutamadım. Özetle, erkek kediler arasında dişi kediler arasında olmayan bir alan hâkimiyeti savaşı oluyormuş. Sürekli kendi alanlarını belirlemek, bu alandan diğer erkek kedileri uzak tutmak için savaşıyorlarmış. Bunun kaynağı da soylarını sürdürme içgüdüleriymiş. Kalabalık hâlde yaşayan kedileri düşünün. Gruptaki her erkek kedinin amacı gruptaki dişilerle çiftleşip sonraki nesle gen aktarımı yapmak. Gruptaki bütün erkek kedilerin aynı amaçta olduklarını düşününce olay resmen dişi kapma ve ortamdaki diğer erkek kedileri etkisiz hâle getirme savaşına dönüşüyor. Evdeki kedilerimiz kısır dahi olsalar bu güdüyle hareket etmeye devam ediyorlar. Eğer evdeki iki kediden biri diğer erkeğin hâkimiyetini kabul edebilirse iyi anlaşabiliyorlar, ki bu yüksek bir ihtimal değil ama tamamen kedilerin mizaçlarına ve genetik miraslarından ne derece sıyrılabildiklerine göre değişiyor.
Bu yazdıklarımla size kesinlikle ama kesinlikle "Diğer kediyi almaktan vazgeçin, onları asla birbirlerine alıştıramazsınız." mesajı vermek istemedim. Hatta umarım siz şanslısınızdır ve düşük ihtimali başarırsınız. Sadece size tavsiyem, anlaşamamaları durumunda uygulayabileceğiniz bir B planınız cebinizde hazır bulunsun ki çaresizliğe düşmeyin.
Bol patili günler dilerim. :)
Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız.
Uzmanlardan ve diğer üyelerden faydalı cevaplar almak için:
Yeni Soru Sor
gönderiliyor...