Dertler Tasalar

Tabii ki kötü evlat değilsiniz, aileniz anlayış göstermek ve dikkat etmek zorunda. Başta evet aile evine ilk gittiğinizde alışma dönemi geçirmiş olabilirsiniz, unutuyor da olabilirler kedinin evde olmasına alışana kadar ama bir sürü badire atlatmışsınız. Şimdi ise kendi evinizdesiniz, orası sizin kendi alanınız, aile evi de değil, ve gelip kalıyorsalar kendi sınırlarınızı çizdiğiniz için size gönül koymamaları gerekiyor.
Ben de tek kalıyorum, ama annemler bir sokak ötemde oturuyor ve haftada en az iki kere ben evde olmasam da annem eve geliyor, kedimle ilgili biz de çok sorun yaşadık, öyle yıpranmıştık ki artık su ve mama kabının yerini değiştirmesine bile bağırıp çağırır hale gelmiştim. Bir seneden fazla oldu kedim geleli ve annem yeni anladı bir şeyleri, ki hala bazen ufak hatalar yapıyor.
Ya bir de şöyle bir durum var, insanlar belli bir yaştan sonra sabit fikirli oluyorlar maalesef. Eğer aileniz normalde de böyle şeyleri çok önemseyen insanlar değilse, daha önce hayvan beslemedilerse konuyu özümseyip sizi anlamaları epey zor olacak, kendimden biliyorum. Ama imkansız değil, fikrimi soracak olursanız biliyorum zor ama sabırlı olmaya çalışın, bir süre siz ailenizi ziyarete gitmeyi deneyin, konuşmaktan ve hatta tartışmaktan çekinmeyin -çünkü bu sizin alanınız- ve @SevimliCadi'nin dediği gibi ailenizin kedinizi benimsemesini bekleyin.
Ve lütfen kendinizden şüphe etmeyin, aşırı davranmıyorsunuz, kedinize göre hayatınızı şekillendirmeniz çok normal, o sizin evladınız ve çok şanslı 💖 aileyle edilen kavgalar böyle konularda oldukça geçer gider merak etmeyin, siz sınırınızı koruduğunuz sürece boşa kavga, tartışma yaşamamış olacaksınız

böyle şeyler yaşayan bir sürü kişi var. kediler bize emanet tabiki onlara bir şey olmaması için etrafımızdaki kişilerin de dikkatli olması şart. kedinin yuttuğu küçük bir ip bile onun yaşamına mal olabilir. çamaşır suyu keza kedilere çok zararlı. kediler patilerini sürekli yalar çamaşır suyu da yalamış oluyor dolaylı olarak.. kedinizin bunları yaşamak zorunda kaldığı için çok üzüldüm. ama sizin gibi bir sahibi olduğu için çok şanslı :)

İçinizi ferah tutun siz doğru olanı yapıyorsunuz çünkü kedilerimiz bizim sorumluluğumuzda olan canlar. Onları korumak zorundayız. Ben de ailemden ayrı yaşıyorum bir kedim var 2-3 haftalık annemin yanına giderken kedimle gidiyorum tabi ki bizde de durumlar aynı. 4. Kattayız hop oturup hop kalktım bütün yaz sineklikler var ama kedim balkon kapısını açabiliyor annem bir kaç defa kaçırdı balkona allahtan bir tehlike yaşamadık hemen görüp içeri aldım. En sonunda kavga bağırış dilimde tüy bite bite tel kapılara kilit taktım. Bir süre sonra alıştılar ufak tefek dikkatsizlikler yapıyorlar ama ben sürekli uyara uyara evdeki herkesi de alıştırmış oldum. Ama dediğiniz gibi uykumu bile tilki uykusu gibi uyuyordum hop oturup hop kalkıyordum. Bazen tartışmalar oluyor siz kötülük olarak yapmıyorsunuz bir canı düşündüğünüz için yapıyorsunuz. Eminim aileniz de bu duruma gittikçe alışıp daha dikkatli olacaktır

Anlattıklarınız biraz da süreçle alakalı... Başlarda böyle olması normal ama bir süre sonra değişime ayak uydurmalı, kendilerine çekidüzen vermeliler. Evde kedi varsa ona göre yaşamaya adapte olmaları gerekiyor. En basitinden evde yürürken bastıkları yere bakmalılar ki kedinin kuyruğuna, patisine, vs. basmasınlar, kediye çarpmasınlar gibi...

Aileniz kedinizi pek önemsiyormuş gibi gelmiyor bana. Unutkanlığa neden olacak bir sağlık sorunları yoksa bu kadar yaşanmışlıktan sonra ortalıkta ip, lastik vs. bırakmamaya dikkat etmeyi öğrenmiş olmaları gerekiyor. Sizinle olan kavgalarına odaklanmaktan ziyade neden bu kadar unutkan olduklarını irdelemeliler bence. Siz kötü evlat değilsiniz; eğer size bu durumdan dolayı kötü evlat yakıştırmasını yapıyorlarsa anne ve babanız kedinizle yarışıyor, kedinizi kıskanıyor olabilir. Kedinize gösterdiğiniz ilgi ve alakayı kendilerine gösterilmesini bekliyor olabilirler. Bence bunun temelinde de kedinizi halen ailenizin bir parçası olarak görmemeleri yatıyor. Kedinizi sevdiklerini söylemeleri pek bir anlam ifade etmiyor. Bunu eylemleriyle göstermeliler.

Arkadaşlar burada yazdıklarımın çok daha fazlası var. babam bir kere bile kedimin başını okşamış değil. Evde kedi var gibi asla yaşamıyor, tek düzenli yaptığı şey banyodan ya da tuvaletten çıkarken kapıyı kapatmak başka da dikkat ettiği bir şey yok. Annem babamı sürekli uyarıyor ama kendisi de defalarca kez istemediğim, kedim için tehlike yaratacak şeyleri yaptı. 1 yıldır farklı şehirdeyiz güya ama bu süreçte dört kez geldiler ya diken üstündeyim. Her defasında alabiliyorsam işten ya ücretli ya da ücretsiz izin aldım. Bugün mecburen işe gitmek durumundayım ve kedimi bir odaya kilitledim, oda salon epey geniş, oyuncaklarını da koydum. Ama biliyorsunuz kediler kapalı kapılara katlanamıyorlar. Annem zaten küstü annesine gitti, gidip de bütün akrabalarına kedi için 24 saat benimle kavga ediyor, o yüzden oraya gitmek istemiyorum demiştir çoktan. Bir tek babam var evde, o da annem olmadığı için birkaç güne gider herhalde. Ha size bahsetmediğim bir şey daha var bu kadar yazmışken onu da söyleyeyim. Ben iki buçuk yıldır kız kardeşimle konuşmuyorum, onunla da kedimle onlarla kaldığımızda onları sürekli şöyle yapmayın, böyle yapmayın dediğim için tartışmıştık ve tartışma sırasında bana "bıktık senden, kendi evimizde bile rahatça davranamıyoruz, al kedini de git" demişti ve bunun üzerine o günden sonra hiç konuşmadık, ben konuşmayı da düşünmüyorum, o da düşünmüyordur. @SevimliCadi ben çocukken yani 5-6 yaşlarındayken evde iki kuşumuz vardı, sonra 11 yaşımda sokaktan bir yavru kedi bulup eve getirmiştim, yalvarmıştım bizimle kalsın diye ama annem kabul etmedi, o dönem banyoda bir süre tavşan besledim, bir de kaplumbağam vardı. Şu an evimde bir kedim var ama sokakta düzenli baktığım pek çok can da var. Annem hayvanları seviyor aslında o yüzden çocukluğumdan beri hayvanlarla haşır neşirim. Ama onu sevgi anlayışıyla benimki aynı değil, ya da benim bu kadar sevmiş olmamı kabullenemiyor, sizin dediğiniz gibi kıskanıyordur bilmiyorum zaten ikide bir de sen kedin kadar değer vermiyorsun bize diyor.

Zumrutt00 çok teşekkür ederim, ben kendimi ona adadım her şeyimi ona göre şekillendiriyorum, ona göre yaşıyorum çevremdekiler bu durumumu sürekli eleştiriyor ne yazık ki :(

İçiniz rahat olsun doğru yapıyorsunuz

aile işleri ilginç ve karışık oluyor her zaman, iki kedimiz var 4 yıl önce ilk kedimizi eve getirdiğimizde annem çok sinirlenmişti ama sonra sevmeye başladı, herşeye dikkat eder oldu, kedi ile ilgili yanlış bir şey olsa beni bile uyarır oldu, geçenlerde kedimiz apartmanda kaybolmuştu annem çok üzülmüştü bulduk eve getirdik kadın ağladı yani. 3 yıl öncede ikinci kedimizi eve aldık annem çıldırdı tabi :) smokin kedimize deli gözlü diyordu hiç sevmiyordu sonra zamanla onuda sevdi, smokin çarli bazen annemle yatar veya annem çekyatda otururken bir yerine yaslanmış uyursa annem hiç kıpırdamaz, bazı gün kediler annemin kaldığı salona gitmese sorar nerde bu kediler diye, kedileri ilk getirdiğimiz haftalar haricinde sorun yaşamadık nefret aşka dönüştü. annem yaşlıdır ilk kedimizle tanıştığında 74 yaşındaydı, bu yaştan sonra kedi sevmez diye düşünüyorduk ama neyse ki öyle olmadı.

kedi kadar değer görmemek ile ilgisi yok ama koca koca insanların bunu anlamaması ya da anlamazlıktan gelmesi ilginç.

Ben de kedilerimi evladım gibi görürüm, ona göre davranırım. Ailemin de kedileri benim evladım gibi görmesini, öyle hareket etmesini beklerim. Anne babam için kedilerim zamanla komşu çocuğu statüsünden torun statüsüne geçti neyse ki :D

Çocuğunuz olsaydı ona da böyle mi davranacaklardı, düşünmeniz lazım... Ortalıkta ip bırakmayın, çocuk yutar deseydiniz; al çocuğunu da git mi diyeceklerdi size mesela... Aynı şekilde davranırlarsa sorun sizin gösterdiğiniz ilgiyi kıskanmaları veya aynı ilgiyi kendilerinin de görmeyi hak ettiklerini düşünmeleri olabilir. Ama yok çocuk olsa başka davranırlardı, torunları sonuçta diyebiliyorsanız sorun kedinizi sizin sevdiğiniz şekilde sevmemelerinden kaynaklanıyor gibi. İki durumda da kolaylıklar diliyorum size.

Sadece içimi dökmek istedim, belki benim gibi birileri vardır, içime su serpilir

Bu esnada kedim yuttuğu ipler dolayısıyla 2 yıla yakındır kabızlık problemi çekiyor. Bağırsakları hasar görmüş

sitedizayn annenizin çabuk alışması ve uyum sağlaması çok iyi olmuş. Annenize ömür katarlar umarım :)