Büyük Kedim 2. Kedimi Hala Kabul Etmiyor

Merhaba, 2. yavrumu eve aldığımda büyük kızım 4 yaşındaydı. Geçici yuva olarak almıştım ama kimse çıkmayınca ve alışınca bırakamadım. Yuvalamak için aldığım küçük kızım da 3 aylıktı. Karamsar olmayın sakın. Benimkilerin alışması 6-7 ay sürmüştü ama bu sürede tamam kabullendi artık yalnız bile kalırlar dediğim net süre. Yoksa evde birileri varken ikisi de özgür olarak daha önce süreç tamamlandı ama büyük kızım tıslayıp sataşıyordu ya da vet gidip geldikten sonra alıştırma sürecine sil baştan yapıyordum. Suzionline bununla ilgili yazısı var ona bakabilirsiniz. Vet gözetiminde büyük olan belki sakinleştirici alabilir. Prize takılan sakinleştiriciyi de kullandım. Farklı odada adım adım süreci ilerlettim. Mamaları da birine odada kapının önünde diğerine de kapının arkasında verdim amaç kokuları karışsın alışsın. Bu kokudan zarar gelmediğini anlasın vs. Başta bazen müdahale ettim ama süre geçince müdahaleyi azalttım büyük olanın reaksiyonu azalmıştı küçük olan da kendini savunmayı öğrensin diye tabii yine gözetimim altında yaptım. İkisi birlikte oyun oynatmaya çalıştığımda büyük kızım küçüğe sataşırsa direkt oyunu sonlandırdım. Aslında çok müdahale de iyi değil ama küçüğe kıyamıyorsunuz o yüzden kavga başladığında ilgilerini başka şeye çekmeye çalıştım vs. Ama kedilerin birinde kendi tüylerinin yolma ya da çok yalanma gibi psikolojik farklılıklar olursa mutlaka vet desteği alınmalı. Benim büyük kızım da şükür öyle olmadı açıkçası benim kızım alıştıysa bence alışamayacak kedi çok azdır. Zorlandık ama sonu güzel oldu iyi ki de ikinci kızımı çıkmaza düşüp bırakmayı düşünmemişim. Şu an çok sıkı fıkı değiller. Beraber de uyumazlar ama beraber camdan dışarıyı izliyorlar. Tıslama çok çok az o da küçük olan büyüğün mamasına yaklaştığında. Minik oyunlar oynuyorlar. Birbirlerine saygı duyuyorlar. Mamalarını yan yana yiyorlar. Burun buruna selamlaşıyorlar. Her kedinin karakteri farklı bu da büyük kızım biraz yalnızlığı sevdiği için ya da ben onu 40 günlükken bulmuştum başka kedi görmediği bilmediği için oluyor. Umarım sizimkiler de alışır. 2 kedi her zaman 1 kediden iyidir lafını çok duydum gerçekten doğruymuş. Tüyleri kadar ömrü olsun yavrularınızın... 😇

Olumlu davranışı da bol bol ödüllendirdim. Malt vs tüpte olan vitamin ya da ödülleri yan yana vermeye çalıştım. Büyük kızıma normalde nasıl ilgileniyorsam hep aynı devam ettim azalma ya da eksiklik hissetmesin diye. Zamanla reaksiyon azaldı ama bazen vet gidip geldiğimizde yine karşılıklı tıslama olabiliyor yine yan yana ödül vs verip süre geçince sönüyor aynı rutine devam. Bir de küçüğün saklanacak yerleri varsa onlar kalsın kendini savunurken benim küçük kızım kaçıyor sonra büyük kızımın ilgisi geçiyor ardından küçük kızım çıkıp sataşıyor oyuna döndüğü zamanlar da oluyor. Ama süreç istiyor ve adım adım olması bence çok kıymetli. Eğer sıkıntı çıktıysa tekrar sil baştan yine adım adım yapabilirsiniz. Hemen değil de ben bu süreci hep uzun tutma taraftarıyım.

Ya benim büyük kedim keşke video koyulabilsede koyabilsem böyle sanki çıldırmış gibi tıslıyor hatta geçen gün çok korktum kalp krizi falan geçirmesin diye nefessiz kaldı resmen üst üste tıslarken o günden beri yan yana getirmiyorum bu süreçte gerçekten çok yoruldum ümidim kalmadı galiba hep ayrı odalarda kalıcaklar karşılaşma anlarında ikisinden birine birşey olucak diye çok korkuyorum küçük olan onunla oynamak istiyor yanına yaklaşmaya çalışınca hatta göz göze geldiklerinde bile büyük kedim çıldırıyor hiç tahammülü yok çok üzülüyorum

Vet destek alabilirsiniz biz sakinleştirici kullanmıştık. Bir de prize takılanlardan kullandık. İlk süreçte uzaktan görünce çok stres olduğu için aşama aşama karşılaştırdım ve karşılanca ya da vet gidip geldiğimizde tekrar kavgalar artınca sil baştan süreci yeniledim. Küçük olanı kucağımda odadan çıkardım o arada büyük kızımı gezinsin koklasın diye odaya koydum. Diğeri de bu arada salonda evin diğer bölümlerini gezdi. Ardından tekrar odadan çıkarken küçük kızımı kaldığı odaya koydum. Birbirlerini görmediler ama farklılık olduğunu bildiler. Hatta odayı gezerken bile tıslıyordu. Battaniyelerini değiştirdim. Küçüğün kullandığını salona getirdim. Büyük kızımın kullandığını da odaya koydum. Sizinkilerin de aşıları vs tamdır diye düşünüyorum. Benimkilerin tamdı. Çünkü aşıları tam değilse herhangi bir bulaşa yol açsın istemem. Kokuya alışsınlar diye yaptım ve bunu sürekli yaptım. Büyük kızımı sevip elimi küçük kızıma koklattım. Sonra küçüğü sevip büyük kızımı sevdim vs. Kapının altından oyun oynatıyordum küçük patisini çıkardığında büyük kızımın yanında oluyordum ve tepki verdiğinde oyunu uzatmıyordum çünkü bana da kızıyordu. Zamanla azaldı. Bu arada direkt yüz yüze hiç getirmemeye çalıştım. Bence direkt karşılaştırmak bu süreçte tetikleyebilir. Uzun ve zor bir yol oldu bizimki de. Hatta sürekli baştan başlatmak beni üzdü yalan değil olmayacak diye düşündüm. Fakat sizin yavrunuz çok endişe verici tepki veriyorsa vet genel bir muayene olması hem onun yararı için iyi olabilir hem de sizin için rahatlar.