Kanserli Kedinin Uyutulmasi

benzer süreci deneyimledim, öğrenci hâlimle sokakta kalçasını sürükleyen avuç kadar bir can buldum, acıdım aldım. aylarca uğraştım, bir sorunu bitti diğeri başladı. uyutmayı düşündüm çünkü maddi manevi tükenmiştim, veteriner kabul etmedi, indirim de yapmıyorlar, yardımcı da olmuyorlar, uyutalım dedim, klinik onu da reddetti. arkadaşımla düşünüp karar verdik, bir patisi ampüte edildi ve sahiplendirme ilanı açtık. çok iyi bir kadın sahiplendi neyse derken bir sene sonra kansızlık gibi bir şeyden öldü.. demem o ki bazı durumda tıp yetersizdir, insanlar bile belli hastalıklarda tedavi edilemiyor. kendinize çok yüklenmeyin, iyileşemeyeceği kesinse acı çekmesinin hiçbir anlamı yok.

Uyutmayın, ne olur. Yaş mama bile yiyormuş, o savaşmak istiyor. Kanser olan insanları daha fazla acı çekmesin diye uyutuyor muyuz? Bir şey vicdanınızı rahatsız ediyorsa o yanlıştır. Allah'ın verdiği canı Allah'tan başkası alamaz. Ve her ne sebeple olursa olsun, uyutmak cinayettir.

Bazı ülkelerde tedavisi olmayan hastalıklarda yutma refleksini kaybeden insanların tüp ile beslenmesi yasakmış çünkü boş yere ölümleri gecikiyor ve acı çekiyorlar. İnsanlar için bile böyle uygulamalar varken insani açıdan bakınca bence kedinin daha fazla acı çekmemesi için uyutulması en doğrusu. İslamiyette de bu var, hayvanın acısına son verilmesi için en hızlı yöntemi kullanarak hayatına son verilebileceği belirtiliyor. Allah canını verdi, o alır derken, sen uyutsan bile canını alan Allah, sadece sen vesile olmuş oluyorsun. Bunca zaman yaşıyorsa aslında vadesi dolmadığı içindir, vadesi dolmadığı için Allah sizi vesile yaptı siz baktınız, şimdiyse vakti gelmiş. Mama yiyor olması savaşmak istediği anlamına gelmiyor, bunu hayatta kalma içgüdüsü ile yapıyor hayvan, karnı acıktıysa dayanamayıp yiyor. İyileşebilecek bir şey olsa evet tabi ki sonuna kadar gidilebilir ama bugün olmazsa bir iki hafta sonra ölecek hale gelmiş. Hayvanın acısı belli ki katlanılamaz boyutta. Daha önce böyle bir acı içinde kaldınız mı bilmiyorum ama o an sadece bayılıp acıdan kurtulmak istiyorsunuz. Eğer ki acı dindirilemiyorsa, öleceğiniz kesinse bir an önce ölmeyi bile kabul edersiniz. Ölüm haksız yere ve beklenmedik zamanda olmadığı sürece o kadar kötü bir şey değil ki, özellikle de acı çeken bir hayvan söz konusuysa. Hayvanın sadece acıları dinecek. Eğer ki ölümü yok olmak olarak görmüyorsanız günahsız bir kedi için hiç de kötü bir şey değil, yeter ki acılar içinde ölmesin. Günlerce süründüğünde bin beter olacak. Acısı git gide artacak, canlıyken iç organları iflas etmeye başlayacak. Zaten sona gelmiş yavrum, Allah daha fazla çektirmesin. En son fip nedenli vefat eden kedim acılar içinde kaldığında, veteriner uyutma yapmadıklarını söyledi, Allah'a o kadar çok dua ettim ki çabuk ölmesi için, ağlayıp yalvarmaktan kendimi kaybettim, oğlum o gün sabah başlayan şiddetli acıyla öğlene vefat etti ve ben acısı dindiği için şükür ettim. Yavrunuzun gözünüzün önünde acıdan sürünmesi Allah yaşatmasın kimseye ölümden bin beter. Bazıları kedim hastaydı aniden öldü diyor, heralde kalp krizi geçirdi diyorlar, hayır aslında hayvanın ağzı yok ki ölecek kadar kötüyüm desim, bir kenarda sessiz sedasız acı içinde bekliyor, sonu gelince belki bağırmaya başlıyor. Öyle işkence çekerek ölmeyi bence o masum hayvanlar asla hak etmiyorlar.

Ahh ahh bu konu bu başlık beni çok derinden yaraladı. Bunu bu ikilemi sadece yaşayan bilir. Canımdan çok sevdiğim oğlum dediğim kedim 8yaşında iken kansere yakalandı, tam 2.5 ay yaşadı her yolu denedim ama yaşaması imkansız olan ve hızla çoğalan bir türdü. 2.5 ay şırıngayla besledim kendi isteğiyle hiç bir şey yemedi. 5.5 kilodu 1.5 kglere kadar düştü. Son günlerinde saatlerce günlerce dua ettim canı çok ağrıyordu Allahım ne olur al, beni ikilemde bırakma diye yalvardım hep. Bir sabah melek olmuştu. Ülkemizde ya da genel olarak insanlar bile kanser sürecinde çok zorlanırken, hayvanlar için henüz tedavisi çok gelişmiş değilken inanın ne desem bilmiyorum çok çok zor bir karar ben veremedim açıkçası o kararı ama verenede hiç bir şey diyemem çünkü yaşadığımı bilirim

katılmıyorum, yaş mama yiyor çünkü aç, acı çektiği gerçeğini değiştirmiyor. ayrıca eminim çoğu kişiye seçenek sunulsa ölümü seçer. o tedavisi imkânsız hastalardan bahsediyorum, ne yazık ki ülkede ölmek bile yasak. ayrıca vicdanınızı rahatsız edebilir, bu yanlış olduğu anlamına gelmez, iyi bir olduğunuz anlamına gelir ama bazen gücümüz kalmaz. en nihayetinde kedi, evet seviyoruz, güzel canlılar ama kedi yani, elinizden geleni yapınca yorulursunuz ve kenara çekilmek istersiniz. zaten kurtuluş olsa hekimin de uyutmayı önereceğini sanmıyorum. dediğim gibi, tıp güzel ama yeterince iyi değil, insanlar bile bu hastalıkla baş edemiyor, tıp yetersiz kalıyor ve çoğu zaman ölüyorlar, kendinize yüklenmeyin.

Sabah gittim pansiyonda kumda yatıyordu yavrum, yanağındaki çukur yarasına bile kum girmişti. Veteriner iyice enfeksiyonun yayıldığını karaciğerleri bittiği için çok sarılık olduğunu yolun sonuna geldiğimizi iyileşmeyeceğini söyledi. Ömrünü 6 ay uzatmışız sadece, acıları dindi.

Artık kuş kadar kaldı acıyla kumun üstüne yatıyormuş kanseri sürekli artıyor. O çok savaştı ama lanet olası kanseri çok inatçı. Ayrıca kanser insanlar tedavi görüyor ama bunun tedavisi vardı da ekstra ben mi yaptırmadım bir maaşımı tedavisine harcadım ama artık veteriner böyle yönlendiriyor :(

Kemoterapiden hiç bahsetmemişsiniz, farklı bir şey mi uygulandı patisevvet'te görmüştüm linkini atıyorum. Başka videoları da var kemoterapi ile ilgili. Uygulamadıysanız görüş almak için götürebilirsiniz.
https://youtu.be/EQy0TdoXGAM?si=bId28pCPjmS89a4e

Kanser diyorum ama yavrumun derdi kötü huylu tümörlerdi 2-3 vet gördü kemoterapiyi söylemediler

neden uyutuyorsunuz? bırakın eceliyle kaderinde varsa hayatını kaybeder zaten. yaş mama yiyorsa yaş mama yesin. insanlar kedilerini böyle görmeye dayanamadıkları için yani aslında kendileri için kedileri uyutmak istiyorlar çoğunlukla. kimse kedisini acı çekerken görmek istemez anlıyorum ama başka türlü bir çıkış var mı onlar zorlanmalı başka veteriner başka tedavi. ve kendi kendine iyileşen çok kedi gördüm. aslında çoğu insan kedilere yardım ediyorum sanırken aslında kötülük yapıyor. bunlara çok şahit oldum evet

hayvanlar öteki dünyada konuştuklarında bakalım ne diyecekler değil mi? beni bana sormadan en sevdiklerim uyuttu diyebilirler mesela. bırakın ecelini Allah alsın. ve evet böyle bir durumda daha önce bulundum. doğrusu budur benim bakış açım bu.

insanlar her konuya kendi bakış açılarından bakıyorlar sadece. hayvanlar kısırlaştırılıyor niye çünkü kızgınlıkta sürekli bağırıyor işiyorlar e insanlara iş çıkıyor. kısırlaşsın en iyisi deniyor. bilim ne diyor kısırlaşırsa daha uzun yaşarmış. e biraz araştırın bakalım tersini söyleyen veterinerler de var. hangisi doğru? insanlar o kadar eminler ki kendi düşündüklerinin yüzde yüz doğru olduklarına acaba öyle olmayabilir mi diye bir soru bile sormuyorlar. hayvan acı çekiyor ama ne kadar çekiyor bunu kimse bilemez aynı Hz İsa'nın aslında çarmıha gerilmediği ama hristiyanlara öyle gösterildiği gibi. insanlar aslında bir çok şeyden bihaber. o yüzden bazen kendi haline bırakmak akışına bırakmak gerek. üstelik ağzı dili olmayan bir canlının yaşamı hakkında bir karar verecek iken.

Tabi az acı çektiği için gidip kendisini kumuna atıyordur... O dile geldiğinde insan da cevap olarak uyutmasaydım bir haftaya zaten daha da acı çekip ölecektin, uyutmasaydım iyileşecek miydin demez mi? Siz gerçeklere gözünüzü mü kapatıyorsunuz anlamıyorum, karaciğeri bitmiş kedinin, karaciğer nakli mi yapacaklar? İnsanlara iş çıkıyor diye mi kısırlaştırıyoruz yoksa hayvan kızgınlıkta evde duramıyor, bağırmaktan kendisinden geçiyor, sokağa gitse ölecek diye mi? Bakın ben geçmişte sokaktan sahiplendiğim 2 erkek kedimi annem sizin gibi aman günah bırak hayatını yaşasın diyor diye kısırlaştırmadım, hayvanlar sürekli kafamıza kadar işedi ses çıkarmadık, her gün yorgan yıkadığımız zamanlar oldu, saniye başı koku bıraka bıraka gezdikleri için evde kokudan durulmuyordu ama hayvan bağırmaktan fenalık geçiriyor, gözüne bakıp kriz geçiriyor resmen, sokağa bırakıyorsun, yolun ortasında bacakları yaralanmış halde öylece yerde yatarken buldum. Kısır hayvan sokakta o kadar rezil olmaz, erkek kedilerle o derece kavgaya girmez kolay kolay. Bilim kısırlaştırma yaşam süresini uzatır diyorsa öyledir, veterinerlerin bir yerlerinden sallaması bir şey ifade etmiyor. Bilime aykırı konuşamazlar. Siz kendi düşündüklerinin yüzde yüz emin olduklarını düşündüklerini söylerken aynayı neden kendinize tutmuyorsunuz? O kedi onun sorumluluğu altındaydı ve kendi doğrularına göre kararı kendisi verdi, sizin sorumluluğunuzda bir kedi olursa siz kendi kendisine ölmesini bekleyin. Bir çocuğunuz olduğunda Allah korusun diyelim ki ameliyata girerse operasyonda %70 vefat edebilir ama %30 kurtulma şansı var, ameliyat olmazsa 2 yıl yaşayacak ömrü var deseler, Allah'ın verdiği canı Allah alır, ameliyatta ölme riski büyük, en iyisi yaşadığı yere kadar gitsin mi diyeceksiniz? Bazen insanların da sorumluluğundaki kişiler için kendi doğrularını düşünerek karar verdikleri zamanlar vardır.

Ben bilimin isigindan sasmam akil suzgecinden gecirir uzman goruslerini dinlerim ki din adamlarinin fetvalarini da dinledim. Bir umudu olsa acisi dinse ben onun icin dunyalari verip tedavi ettirirdim hic boyle olsun ister miydim. Ben onun hic bilmedigi bir insanim sadece sokakta can vermesine razi gelmedigim icin butun imkanlarimi sunmaya calistim ama olmadi heryerine kanser sicramisken eceli gelene kadar can cekisnesini istemedim