Çok üzgünüm... 4 aydır böbrek hastalığı ile savaştığımız 11 yaşındaki kedimi bu sabah kaybettim. Yarın cenazesi olacak. Şu an ev çok boş geliyor ama bir sorunumuz daha var. Evde kedilerim anne kızdı. Kızı bize emanet kaldı, şu an yokluğunu hissettimi hissetmedi mi anlayamıyorum bu da beni kahrediyor. Böyle bir durum yaşayan oldu mu? Evde iki ve daha fazla kedisi olanlar, birini kaybedenler diğer canım için neler yapabilirim, kediler yas tutar mı? Stres depresyon yaşayıp onun da hastalanmasını istemiyorum :(((((
Böbrek hastası olan kedimi mi? 11 yaşında dişi Van kedisiydi. Öncesinde kuru mama ağırlıklı besliyordum. İsim vermek serbest mi bilmiyorum burada ama pro plan kullanıyorduk. Yaş mama çok seviyordu. Haftada 1 2 kere 1 paketi ikisine bölüştürerek veriyordum. Su çok sevdiği bir şeydi. Çeşme suyu da içiyordu ancak böbrek taşı araştırması yaptığım süreçte kuru mamaların ve çeşme suyunun buna yol açabileceğini öğrendim. 4 klinik değiştirdik hastalık sürecinde. Teşhisin konulması 2 ay sürdü, böbrek değerleri iyi olduğu için ultrasona göre görmedi diğer klinikler, değiştire değiştire ultrason yapalım diyen klinik bulduk. Taş o zaman göründü ve renal mamaya geçiş yaptık. Ancak veteriner 11 yaşında olmasının nedenine bağladı taş oluşumunu. Tavsiye olarak şunu önerebilirim okuyacak olanlara eğer kediniz 4 5 yaşlarındaysa hiçbir sorunu olmasa bile böbrek ve karaciğerlerine baktırın ultrasonla. Cheak up gibi düşünün. O yaşlarda kristal şeklinde oluşabiliyormuş ve zamanla taşa çeviriyormuş. Kristalken önlem almak kolay renal mamalar bunu eritebiliyor. 10 yaş üzeri kedimiz olduğu için veteriner yaklaşımı ne kadar önemli onu da görmüş olduk maalesef yaşlı deyip yaşadığı gün kar gözüyle bakılıyor.... Çok canım yandı çok üzgünüm, onun son günlerde çektiği acılar için daha çok üzgünüm. Bu tür hastalıklar sinsi ilerliyor o yüzden dikkatli olmakta fayda var. Benim ilk kedimdi, bilemedim. Başıma daha önce gelmediğinden... Keşke daha genç yaşında bir ultrason yapsak belki daha uzun yaşayabilir onun için daha çok şey yapabilirdim... Olmadı maalesef kaybettik
başınız sağolsun. benim kedimde de kristalleşme var ve en son bize bilerek yanlış idrar testi yapıldı ve böbrekler sorunlu dendi. böbreklerine baktıracağız ama idrar phı kalsiyum oksalat kristallerine işaret ediyor. iki senedir bu süreç içerisindeyiz ve çiş yapmada hiç zorlanmadığı ve ciddi seviyede görülmediği için sonda takılmadı veya ameliyat düşünülmedi. ayrıca maalesef ki kalsiyum oksalat taşlarına hiçbir mama iyi gelmiyor. böbrek sorunlarında da kuru mamadan kurtulmak lazım. biz de uzun süredir bu süreçteyiz ve size şunu söyleyebilirim, kendinize yüklenmeyin, insan sağlığında bile bazen gözden kaçanlar veya tıbbın yetersiz kaldığı yerler oluyor. ultrasonla bakıp da anlayabilecek pek iyi hekim bulmak da zor. biz de bir aydır beslenme düzenini değiştirdik çünkü benim kedim sizinkinin aksine su da içmiyor. bir de bu durumda ne kadar su içerse içsin yetersiz çünkü kedinin kilosu başına 45-50ml su içmesi gerekiyor, bunu tek başına su içerek karşılaması çok çok zor. ayrıca musluk suyu da kötü etkiliyor maalesef, içme suyu olmalı:( çok üzüldüm kediniz için ama eminim iyi bir yaşam sürmüştür
merak etmeyin kediler ölümü bizim gibi anlamlandıramaz. tabii eksikliğini hissedebilir fakat yas tutma pek bizdeki gibi olmaz. siz iyi besleyin, oyun oynatın ve başka stres etkeni yaşamamasına dikkat edin, sorun olmayacaktır. bir de kedinizi nasıl besliyordunuz paylaşabilir misiniz, fikir olması için
Teselliniz için teşekkür ederim. Açıkçası 4 ay sürdü bizim sürecimiz. Son 1 aydır şırıngayla besliyorduk. Hiçbir şey yemedi hepsini reddetti. Şırıngadan tükürdü hatta o kadar geliştirdi ki son zamanlarda kendini midesi bulanıyor gibi yapıyordu yememek için, ilaçlarını yutmuş gibi yapıp sağa sola tükürüyordu. Son 2 gün sarardı sarılık dediler ve şırıngadaki suyu bile içince kustu içmedi. Gitmek istedi ve gitti... Onun acıları dindi benimki başladı. Böyle bir süreç
Başınız sağ olsun. Kedinizin vefat ettiğini duymak gerçekten çok üzücü. Evcil hayvanlar hayatımızda çok özel bir yere sahip ve onları kaybetmek derin bir boşluk yaratabiliyor. Bu zor zamanınızda hissettiklerinizi anlıyorum. Onunla geçirdiğiniz güzel anıları hatırlamak belki biraz olsun teselli verebilir.
Yas süreci zordur ama yalnız değilsiniz. ❤️
Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız.
Uzmanlardan ve diğer üyelerden faydalı cevaplar almak için:
Yeni Soru Sor