23 Şubat günü büyük kedim Sütlaç'ı böbrek rahatsızlığı nedeniyle kaybettim. Acım dinmiyor. Evde yokluğu çok zor... Kendi üzüntümün yanı sıra evde bir kedim daha var. Sütlaç'ın kızı... Kendi depresyonumdan abartıyor muyum bilmiyorum ama bana yalnız kalmış, sıkılıyor gibi görünüyor kaç gündür. Yemesi, genel sağlık durumu normal ama pek yanımıza gelmiyor :((
Ona arkadaş olması için bir kedi sahiplenmeyi düşündüm ama şu an bu fikir bana psikolojik olarak biraz ağır geliyor hem istiyorum hem Sütlaç'ın yerine başka kedi koyamam gibi geliyor. Kedim yeni kediyle anlaşabilir mi, uyum sağlar mı, ona iyi gelir mi bunu da bilmiyorum. Bu konuda bana öneri verebilecek arkadaşların fikirlerini bekliyorum.
başınız sağ olsun çok üzüldüm 🙏🏻 Sütlaç’ın yerini elbette tutmaz ama sokakta sıcak yuvaya muhtaç o kadar kedi var ki eğer aklınızda ve kalbinizde bu fikir netleşirse çok güzel bir şey yaparsınız. eve yeni gelecek kediyi tabii ki onun yerine koyamazsınız ama ,,başka’’ bir evlat olarak görmeye çalışırsanız sizin için daha iyi olacaktır. evdeki mevcut kediyle anlaşması da zaman gerektiren bir durum, bunun haricinde ayrı tutmanız gereken dönemlerde de tüm tahlillerini/muayenelerini yaptırmanız gerekecek sonuçta bir bulaş riski olabilir. yuva ilanlarında şöyle bir gezin kendinizi nasıl hissediyorsunuz onu düşünün. sorumluluk almaya hazır mısınız, yuvaya muhtaç kedileri gördüğünüzde evet yapabilirim diyor musunuz? sizin de ne hissettiğiniz çok önemli, tekrar başınız sağ olsun 💐
Öncelikle kediniz dişi olduğu için anlaşma şansını arttırmak için ikinci kedi mutlaka erkek olmalı. İkinci kediyi İnci'ye yoldaş olarak düşünmek yerine yeni bir çocuk evlat edinmek gibi düşünün, kardeşiyle fazla anlaşamasa bile sizin evladınız olacak. Siz kendiniz de istiyorsanız alın, sadece İnci için alacaksanız almayın çünkü birkaç ay sonra anlaşmazlarsa yeni kediyi gönderme ihtimaliniz olmamalı. İnci annesiyle yaşadığı için ikinci bir kediye alışıktır ve yıllarca tek yaşayıp ikinci kediyle karşılaşan bir kedi kadar stres olmayabilir. Yaşını bilmiyorum ama yetişkinse yetişkin bir kediyle iyi anlaşabilir. Erkek olsaydı yanına yavru daha iyi olur derdim. Bazı yetişkin dişiler yavrulara pek sıcak bakmayabiliyorlar. Başkasının yavrusunun burada işi yok diyebiliyorlar ama istisnalar olabilir. Dişi kedim son sahiplendiğim yaşlı erkek kedime hemen alışmıştı, direkt sarılmaya falan başladılar. Tek kedinin evde yalnız mama yemesi ile iki veya daha fazla kedinin mama yemesi bir olmuyor. Kedilerim çok sayıdayken mamaya saldırırdı hepsi, şimdi yalvarıp yediriyorum. Dişi kedim mamasını biraz yiyip diğer kedilerimi çağırıyor, onlara veriyor mamayı. Hadi kendi yavrusuna yapar ama sahiplendiğim yaşlı erkeğe de aynısını yapıyor. Yeni gelen kedi başlangıç için kısır olmazsa daha iyi olur. Kısır olmayan kediler dişilere karşı daha sıcak kanlı olabiliyor. Anlaştıktan sonra kısırlaştırınca önceden bir sevgisi olduğu için sorun olmuyor. Tabi aşırı kızgın bir şey de sahiplenmeyin, sorun alacağınız kişiye. Huyları çok etkiler, kimisi sapık gibi erkek dişi demeden kedilerin ensesine yapışır kimisi de hiç koku bile bırakmaz sakindir. Şöyle 6 aylık civarı bir erkek sahiplenebilirsiniz. Ne yavru ne aşırı kızgınlışmış, koku bırakmaya alışkın olmayan. Şöyle diğer kedileri hiç sorun etmeyen yetişkin ağır başlı bir erkek de olur. Benim rahmetli oğlum gördüğü her kediye sarılırdı başıyla. Öyle kediler var. O iyi huylu olursa kızınız da daha çabuk uyum sağlar. Yaşlı kedim kısır değil, kısır kedimin dişi olduğunu biliyor ve ona hayran davranıyor ama yaşlı olduğu için abartısı yok tabi ki. Komşunun kısır erkek kedisi ise kızımı çok kötü dövdü, elinden zor aldım. Kediyi sahipleneceğiniz kişiye kedinin diğer kedilere tavrını sorabilirsiniz. Kediniz evet başka kedi yüzünden stres olabilir ama tek başına kaldığı için de üzülebilir ve yaşama sevincini kaybedebilir. Ben bunu kedimde yaşadım. Kedim kardeşinin arkasına sürekli ağlaya ağlaya, uykusunda bile ağlayıp 1 yıl içinde kardeşinin yanına gitti. Genelde yeni kedi isteyenler yavru düşünüyor, yavru olabilir ama sizin kedinizi bilemiyorum. Benim kedim çok anaç olduğu için kabul eder mesela, bazıları evlat bile ediniyor yavruyu biliyorsunuzdur ama sizinki daha önce yavru kedilerle karşılaşmadıysa riskli. Yavrular da büyük kedilerden korkup saldırıya geçebiliyorlar. Benim yavrularım yaşlı kedim ilk geldiğinde olay çıkarmıştı. Hâlâ da nefret eder sağ kalan oğlum dedesinden. Başta korkması buna neden oldu. Yavrunun huyunu kestirmeniz zor olabilir.
kediler de birbirleriyle farklı iletişim kurarlar ama alışmaları için size bir link atabilirim. ben tavsiye ederim, ben de istiyordum fakat bütçe ve şu anki kedime daha iyi bir hayat sağlama düşüncesiyle vazgeçtim. psikolojik olaraksa biraz daha bekleyebilirsiniz çünkü diğer kedi sütlaç olmayacak, o şöyleydi o kucağıma gelirdi vs diye düşünüp kendinizi yıpratabilirsiniz. bir iki hafta daha gözlemleyin kedinizi ve kendinizi, bu fikre alışın, düşünün, kafanızda tartın. sahiplenilecek bir sürü kedi var, engelli bir can kurtarmayı da düşünebilirsiniz, normal canlardan pek farkı yok, bi dönem besleme şansım oldu:) kediniz için üzüldüm ama hayatın gerçeği:/ attığım linki inceleyebilirsiniz, size fikir verebilir. yeni gelen kedi sütlaç olmayacak, o yüzden hemen aynı samimiyeti göremeyebilirsiniz, üzülmeyin:
https://www.jacksongalaxy.com/blogs/news/the-dos-and-donts-of-introducing-cats
aynı evde birden fazla kedi beslemediğim için psikolojilerini bilmiyorum ama sizin için chatgpt’ye sordum. yanıtı şu şekilde:
Evet, kalan kedi büyük ihtimalle kayıp psikolojisi yaşar. Kediler sosyal canlılar ve evde birlikte yaşadıkları diğer kedilere alışırlar. Kedi arkadaşını kaybettiğinde şu belirtileri gösterebilir:
İştahsızlık veya daha az yemek yeme
Daha fazla veya daha az miyavlama (Ölen kediyi arar gibi)
Saklanma veya içine kapanma
Ölen kedinin yattığı yerleri koklama veya orada bekleme
Daha az oyun oynama ve genel olarak durgunluk
Bu süreç bazı kedilerde birkaç hafta içinde geçerken, bazılarında daha uzun sürebilir. Ona sevdiği şeyleri sunarak, ilgi göstererek ve rutinini bozmadan yardımcı olabilirsin. Eğer belirtiler uzun sürerse veya iştahsızlık tehlikeli seviyeye gelirse, bir veterinerle konuşmak iyi olur.
İştahsızlık şu an yok. Evet, ilk gece battaniyesini çok kokladı, o haline içim parçalandı. Miyavlama da yok ama genel bir durgunluğu var sanki. Gerçi evdeki herkes 2 haftadır çok keyifsiz ama çok teşekkür ederim bunları daha iyi gözlemlemeye çalışacağım
Başınız sağolsun gerçekten çok zor bir durum. Yeni bir kedi sahiplenseniz bile tabikii vefat eden kedinizin yerini doldurmayacaktır çünkü onun yeri ayrı :( ama sokaktaki bir cana sıcak yuva olursanız içiniz bir nebze olsun rahat eder ve vefat eden kediniz de başka bir cana sıcak yuva olmanızı isterdi öyle bir yazı okumuştum yani sizin içiniz nasıl rahat edecekse nasıl mutlu olacaksanız o şekilde yapın ☺️🐾
yokluğu hisseder ama bizim gibi anlamlandıramaz, zamanla da unutur. bu süreçte bol bol oyun oynatın. kediler bizim gibi yas tutamaz, ölümü anlamazlar. yeni kediye nasıl davranacağı ise biraz şans. bu arada ben illa karşı cins olmalılar diye düşünmüyorum, o şekilde de anlaşamayan veya hemcins olup çok iyi anlaşan da var. bahsettiğim linkteki adımları izlerseniz kediniz için daha kolay olur. isterseniz bir iki hafta daha bekleyip bu fikre iyice alışın, kedinizi de gözlemleyin, o şekilde karar verirsiniz
Karşı cinsle anlaşan kediler çok ama anlaşamama ihtimali daha fazla. Benim dişi kedim başka dişi kedi gelince boğmaya kalkışmıştı. Erkek kediye öyle bir şey asla yapmaz. En fazla bir tırnak atar. Erkeklere karşı tavırları genelde aynı olmuyor. Dişi kediler sokakta kendi bahçelerine yabancı dişi geldiğinde kovalıyorlar. Aynı evde doğup büyüse öyle sorun olmuyor ama dişiler genelde yabancı dişileri pek sevmiyorlar. Aynı anda 16 kediye birden baktığım dönemler olduğu için biliyorum. Evet anlaşabilir ama aynı cinsle anlaşamama ihtimali daha fazladır. Yas tutmamaya ise kesinlikle katılmıyorum birçok kedisini kaybeden biri olarak. Kedilerim her zaman kardeşleri arkasına ağlayıp günlerce yemeden içmeden kesildikleri oldu. Birçok kedimde bunu gördüm. Dayılarının arkasına da çok üzüldüler, baba gibiydi çünkü. Yani ilgisi sevgisi büyüktü onlara karşı. Ölümü bilemeyebilir tam olarak ama yokluğun yasını tutabiliyorlar.
1 haftadır ücretsiz sahiplendirme ilanları ile uyuyup uyanıyorum aslında. Evdeki kızım olmasa belki bu kadar düşünmezdim. Şu an onun kayıp psikolojisini anlayamadığım için karar vermekte zorlanıyorum. Ayrı tutma imkanım var oda, alan, eşya vs evimiz buna uygun. En büyük korkum inci sütlaçın yokluğunu hissediyor mu, yeni bir kediye nasıl davranır? Alışma süreci 3 4 ay sonra bile olsa ne hisseder. En büyük korkum da stres yaşayıp onun başına da bir şey gelmesi :(((
Bunu kabullenme çalışıyorum ben de. Sokakta baktıklarım vardı onlarda bile sütlaçı arıyorum daha doğrusu adını anmadığım 1 an bile yok. 3 aylıkken sahiplenmiştim 11 yaşında vefat etti. 11 senelik bir dostluğun yerini elbette dolduramaz ama istemeden bunu yaptığımı fark ettim. İlanlarda bile ona benzerlere içim gidiyor :(
Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız.
Uzmanlardan ve diğer üyelerden faydalı cevaplar almak için:
Yeni Soru Sor