Kedi Sahibi Olmanın Psikolojik Yönüyle Başa Çıkma?

arwein
arwein

12410 Puan

Arkadaşlar, öncelikle kedimle 2. Ayımızı yeni doldurduk. Daha önce hiç kedi bakmadım, bir canın sorumluluğunu almadım yani. 1,5 yaşlarında (sokaktan aldığım için tam bilmiyorum) erkek kısır bildiğimiz tekir bir kedi. Çok şükür ihtiyaçlarını giderebilecek gücüm var. Ancak ona bi şey olacak, acaba bakamıyor muyum paniğimi bir türlü üstümden atamadım. 1-2 hafta önce kabızlık ve kusma yaşadık veterinere götürdüm3 gün önce iğne iç parazit probiyotik derken toparladık. Artık günde 1 defa sağlıklı kaka görüyorum kumda ama bu sefer de ben sıyırdım kafayı diyebilirim. Resmen işteyken işe odaklanamıyorum eve gidince kumda kaka görecek miyim? Ya tekrar hasta olursa, veterinerler çok pahalı ya param yetmezse derken eve gideceğim saati zor ediyorum. Sizler bu süreçleri nasıl atlattınız?

14 CEVAP

Lunathecatt
Lunathecatt

11931

Geçecek merak etmeyin üzerne çok düşmeyin ve bu kadar düşünüp dert etmeyin kediniz hissedecektir. Daha çok yeni 2 aydır birliktesiniz biz 8 ayımızı bitirdik eskisi kadar değil temel şeylere dikkat edin her şey yoluna girecektir sağlıklı olduğu her dönemde ilerisi için para ayırmaya çalışın

arwein
arwein

12410

Nasıl baktığımı çevremdeki kedi sahiplerine ve veterinerlere anlattığım da biz bu kadar üzerine düşmüyoruz diyorlar siz düşünün. Önceden garipserdim böyle hayvan düşkünü insanları ben onlardan beter oldum anlayacağınız 😭 hasta olunca sinirleniyorum bi de nerde yanlış yaptım diye

Lunathecatt
Lunathecatt

11931

Hayvanların dili olmadığı için ben bi tık daha fazla düşünüp endişeleniyorum ki vicdan sahibi her insan aynıdır bence o sebeple sizi çok iyi anlıyorum ama siz kendinizi telkin edin mutlaka o da etkilenmesin tütleri kadar sağlıklı ömürleri olsun inşallah

arwein
arwein

12410

Ya ben kabız olsam derim ki kroniktir geçer sabrederim ama hayvan söz konusu olunca böyle olmuyor mesels. Hatta geçen konuştuk ben yaşasaydım daha mhrsde dahiliyeye sıra bulamamıştım köfteyi koşa koşa veterinere götürdük 😂 kendi yediğimi içtiğimi sağlığımı bu kadar takip etmiyorum artık olay şeye döndğ kusura bakmayın ben kahve içmeye gelemem kedim biraz rahatsız da kaka yaptı mı bakmam takip etmem lazım

aslihan_e
aslihan_e

136485

Taksit yapan yer bulursunuz, ben de en son kötü bir şey çıkarsa ne yaparım diye panik oldum ama sonra taksitli ödersem sorun olmaz diye düşünüp rahatladım. Zaten insan kedisi hastalanır da elinde parası olmaz diye harcama yapmaya korkuyor. Kendi istediklerimizden mümkün olduğunca vazgeçiyoruz. Çok istediğim bir şeye param yetse bile kedilerim için elimde birikim olması gerektiği için almıyorum. Hele öyle borca son model telefon alayım, araba alayım, borç yüzünden elimde para kalmıyor vs. kedi sahiplerinin asla yapmaması gerekli.

arwein
arwein

12410

Zaten herkes dedi çocuğun olsa mis gibi bakarmışsın diye 😂 ben de diyorum o zaten benim çocuğum tek farkı büyüyüp kendi kendine bakabilme özelliği yok 😂 kum eşelemekten keyif alır hale geldim resmen kabızlık probleminden sonra kaka görünce halay çekiyoruz evde. Allah biliyor ya en başlarda dedim yapamıcam yok yani ama atlattık o zor süreçleri

arwein
arwein

12410

Ailemizin bir üyesi oldu o bizim artık ama insandan farklı bir canlı gelince eve şaştık kaldık biraz. Tecrübelendikçe azalacak bu stres diye düşünüyorum çünkü bazen beni çok zorluyor psikolojik olarak. Bu başlığı hem tecrübelerden faydalanmak hem de sahiplenmeyi düşünen arkadaşlar varsa bu kısmı da mutlaka ele alsın diye açtım

arwein
arwein

12410

Aslıhan gerçekten son 2 aydır kendi keyfime ne harcama yapmışım diye bakıyorum 0, köfteye aldıklarıma masraflarıma bakıyorum ohooo hiç problem değil onun canı sağ olsun bu beni hiç üzmez ama yine de o yetememe korkusu ona da napalım kahrolsun bu sistem yani

aslihan_e
aslihan_e

136485

Çocuğun olduğunda da aynısı oluyor, arkadaşım kendime hiçbir şey almıyorum hep onlara harcıyorum diyor. Veterinere gittiğinizde ancak orada sizin gibi düşünen insanlar görüyorsunuz, herkes endişe içinde oluyor. Kendinize "Acaba bakamıyor muyum" diye soruyorsanız zaten en iyi şekilde bakıyorsunuz demektir, kedisini böyle düşünen insanlardan kimse daha iyi bakamaz zaten kedilere.

miuzed
miuzed

726

arwein bende aynı senin gibiyim bizde henüz 2 aydır beraberiz acaba mutlu mu bir şeyi var mı doydu mu şunu alayım sevinir şunu yapalım mutlu olur diye düşünüyorum her gün kum kabında kaka görmek kadar beni mutlu eden bir şey yok heralde şu an 😂😂 ama bu süreç geçecektir diye düşünüyorum

Snsgzm
Snsgzm

2678

Ben de sizle aynı duyguları yaşıyorum, bu kaygı sizi araştırmaya, öğrenmeye ve sağlıklı büyütmek için ne gerekiyorsa almaya itiyor. Bir sonraki evrede kaygınız "acaba bakamıyor muyum?" yerine "iyi bakayım derken hırpalıyor muyum? Vitamin vermek ne kadar doğru? Ya böbreğini karaciğerini yoruyorsam?" gibi yeni kostümlerle hayatınıza tekrar giriş yapıyor :) Ben tüy dökümü engellemeye çalışmaktan vazgeçtim, döksün. Vitaminli macunu da bugüne kadar neredeyse aksatmadan verdim fakat artık daha rahat davranacağım. Sağlık için kullandığım tüm takviyelere ödül maması muamelesi yapma kararı verdim 😅 Arada bir, dönüşümlü verme kararı aldım. Gelişim evresi boyunca herşeyi dozunda kullandı zaten. Veterineri de zararı yok ama gerek de yok, mamaları iyi dedi. Kendimi böyle rahatlattım biraz. İlk kedimiz bizim de, evde kimse onun gibi bakılmıyor bu arada. Kendi karaciğerimi ve böbreğimi hayatımda 1 kez düşünmemişken hanımefendinin tırnağı bile mesele bizim için😂 hepsi sağlıklı, uzun ömürlü olsun. Dozunda rahatlayalım ki onlarnda rahat olsun diye düşünüyorum artık.

Miloloy
Miloloy

728

Korkmayın bende 1 aylıkken ishal olduğunda panikle veteriner arayıp ağlamıştım veteriner yaş mamadan olabilir su içsin bol bol kendiliğinden geçmezse direkt getirin dedi, gerçekten de geçti, zamanla kediniz ihtiyaçlarına göre sizinle iletişim kuracak zamanla aranızdaki bağ güçlendikçe belli edecek zaten ama yine de veterinerle kedi bakımını bilenlerle iletişim halinde olmak kaygıyı azaltıyor ben öyle rahatlayabilmiştim :')

mei
mei

5031

Ben de sizin gibiyim 2. yıldan bildiriyorum maalesef geçmedi. Sürekli kalbim pır pır kaygılı kaygılı takılıyorum. Kendisi çer çöp ne bulursa yemeye çalışan bir kedi olduğu için sağolsun her gün yüreğim ağzımda geziyorum. Öğrenci olduğum için maddi manevi ayrı zorlanıyorum zaten. Bazen kalbimin bir köşesinde hafif bir ağırlıkmış gibi geliyor. Yine de onu canımdan çok seviyorum. 2 yıl önce psikolojik olarak o kadar kötü bir dönemden geçiyordum ki. Şıpıdıktan önce ben ve Şıpıdıktan sonraki ben var diyebilirim. Aile ilişkilerimin düzeleceğini, her gün kahkaha atabileceğimi, annemin ona baktıkça huzur bulup mutlu mutlu gülümseyeceğini bilmiyordum. Demem o ki o dönem kullandığım antidepresanlardan çok o iyi geldi bana. Sadece bana değil aileme de çok iyi geldi. Neyse konuyu çok değiştirdim sanırım. Aslında zamanla biraz bazı şeyleri o kadar takmamaya başlıyorsunuz ama o zaman da acaba ya hata yapıyorsam düşünceleri üşüşüyor tepenize. Bu endişeleriniz sizi daha iyi bir gözlemci yapacaktır diye düşünüyorum. Zamanla kedinizin gözünden, miyavlamasından ne istediğini anlayacaksınız. O da sizi anlayacak tabi. Bazı farklılıkları görecek kadar dikkatli olmak ve ufak tefek acabalarımız da olmalı bence de. Snsgzm nin de dediği gibi bu sizi ona daha iyi bakmaya itiyor. Tüyü kadar ömrü olsun minnoşun 🫶🏻

Coconutbey
Coconutbey

16012

Bu kadar stres kendinize zarar her şey olacağına varır siz üzerinize düşeni yapın mamasını taze suyunu temiz tuvaletını aşılarını ihmal etmeyin gerisi çözülür bir şekilde sakin olun

Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız.

Üye Ol Giriş Yap