Arkadaşlar bobrek hastasi Persian kedim bugün 4 cü ay siringa ile besliyorum .
İlk zamanlar bu şekilde yiyordu . Şu anda ağzından yemegi çıkartıyor, kusuyor , her gece yemek isteyerek miyavliyor , yemek verdikcede kusuyor . Gözümün önünde gün ve gün eriyor .
7 tane ayrı veteriner - 50 farkli mama - hicbirsey çözüm olmadi , olmayacak .
Onun hergece miyavlamasi , gözümün önünde eriyip gitmesi dayanamıyorum. Mutlaka ağrısı da çok var fakat insanlarda olduğu gibi bir ağrı kesici vb birsey yok .
Bazen diyorum veterinere götürüp bu acıya artik son mu versem - Yada diyorum ne olacaksa yanımda olsun evinde daha mutlu acı çeksede ama gün ve gün bu durumu izlemek ve çaresiz olmak beni çok yıpratıyor.
Sizce kedimi otenazi yaptirmalimiyim. Artık 18 yasinda , gözlerime bakıyor, yemek istiyor , verdikce kusuyor, yiyemiyor, ayakları artık daha güçsüz. Henuz 7 ay once 5.5 kiloluk olan şu anda 3.2 kiloda kemikleri elime geliyor .
Ne yapacağım nasıl neye karar vereceğim bilemiyorum. Otenazi yaptirirsam suçlu hissederim , ondan ayrılmak istemiyorum son kez vedalaşmak ve ölüsünü elime almak istemiyorum . Diğer yandan gün be gün evde gözümün önünde ölümünü beklemek acı çekmesini izlemek . Ne yapacağımı ben
kedi
Aynı şeyi şu an biz de yaşıyoruz. 16 yaşındaki tekir kedim artık tedavi ve iyileşme umudu yok. Ailem 2 aydır şırınga ile besliyor yerinden kalkamıyor, hareket edemiyor, görme kaybı ve bir çok şey de gelişti. Veteriner bize bir seçenek olarak sundu ama içimiz el vermedi. Doğru mu yapıyoruz yanlış mı ikileminden kurtulamıyor insan. Elimizde eriyişini izliyoruz resmen... Umarım acı çekmiyorlardır tek dileğim bu.
yazdıklarınızı okurken kahroldum. düşüncesi bile çok kötü. ben bile dışarıdan biri olarak bu kadar etkileniyorsam sizi düşünemiyorum bile.
çok ama çok zor bir karar olmalı, inanın kendimi sizin yerinize koyup düşündüm maddi manevi çok yıpratıcı bir süreç hele ki bu canları evlat gibi severken daha da dayanılmaz. bence siz elinizden geleni yapmışsınız onun için, kim bilir ne ağrısı sızısı var da söyleyemiyor. her gün bu acılara dayanmak, yemek yiyememesi falan onunla bir şekilde vedalaşmanız lazım.
gerçekten çok üzgünüm ama bunu onun için yapmalısınız hani bir oluru olsa bir veteriner hekim dese ki bu süreçler geçici, iyileşecek dese biliyorum yine de dayanılır ama göz göre göre bu yavrunun acı çekmesine izin vermek ne kadar doğru.
kesinlikle bir destek alın, yas süreci sizi ele geçirmesin. dilediğiniz gibi vedalaşın. kendinizi yıpratmayın o çok mutluydu, siz ona çok iyi baktınız ama artık acılarından kurtulması için gitmesi gerekiyor. müsait bir yeriniz varsa onu toprağa defnedebilirsiniz. ayrıca bence sizi mutlaka bir yerlerde bekliyor olacak... sabır ve kolaylıklar diliyorum her anlamda.
Çok zor bir durum, çok duygusal karar vererek acı çekmesine göz yummak ta olmaz. Acı çekmesine son vermek elbette daha insaflı olabilir . İstesekte istemesekte zamanı gelince ölecekler. Zor bir karar ama ben ötenazi yaptırmayı tercih edebilirdim acı çekip ölmesini beklemek çok zor olurdu. Ama iyileşme ihtimali varsa muhakkak ilgilenmeye devam edin . Allah yardımcınız olsun
bu sorunun cevabı yok😔 ben olsam yanımda tutardım son nefesini verene kadar ama size bir şey öneremem inanın
Çok zor bir durum. Hem siz hem kediniz için. Allah’ım doğru kararı vermenize yardımcı olsun inşallah.
Sadece söyleyebileceğim şey kedinizin bu süreçte olabildiğince acı çekmemesi için veterinerinizden güçlü ağrı kesici isteyin.
Okurken bile boğazım düğümlendi. Şuan sizin için bulunacağım öneriyi kendi kedimde karar vermek zorunda kalırsam ne yaparım bilmiyorum.
Kedinin bile bile acı çektiğini görmek, eskisi gibi düzelemiyeceğini bilmek hem kedi için hem sizin için en acı verici durum olduğunu farkındayım. şahsen ötenazi durumu şuan sizin için en mantıklı olan gibi duruyor. ötanaziyi hayatını son verdirmek gibi düşünmekten ziyada . bir geçiş gibi düşünmek gerekiyor.
Acı çektiği bir evreden acısız bir evreye geçişi gibi.
Çok üzüldüm çok zor bir karar ama bu şekilde daha çok çekiyor sanki. 5 buçuk kilodan 3 kilogramlara düşmüş. Daha da kötüleyecektir psikolojikman o zamanları görmek yaşamakta sizi daha çok etkileyecek. Sizin yerinize kendimi koyuyorum en kötü haliyle acı çekerken hatırlamak istemezdim.. Bu şekilde bir kaç ay daha yaşasa hem daha kötüleyecek hemde daha çok acı çekecek. Ötenazide acı hissetmiyorlar en azından uykuya dalıyor belki bu şekilde düşünmek bir nevi teselli olur. Bu canları sahiplenirken birgün bizden ayrılacaklarını her zaman biliyoruz ama zamanını bilmiyoruz ne yazık ki. O nedenle fikrimi sorarsanız ötanazi yaptırmalısınız. Bırakın oda cennette sizin kefaretçiniz olsun 🙏🏻 Bir dua da var internette bulmuştum. Çok sevdiğimiz evcil hayvanlarımız vefat ettiğinde bizi öteki tarafta beklemeleri bize refakat etmeleri için onuda okuyun. Allah yardımcınız olsun
Benim görüşüme göre;
amansız bir hastalığa yakalanmış bir canlının uyutularak acısının sona erdirilmesinin karşılığı sizin ondan ayrılma kararının acısına katlanmanız. Dolayısıyla bence biz hayvan sahipleri bu acıya katlanma karşılığında hayvanlarımızın eziyetine son verdirebiliriz.
Yaşadıklarınız için çok üzgünüm. Hangi kararı verirseniz verin en doğru karar o olacaktır. Ne kadar zor olduğunu anlayabiliyorum. Bunu veterinerlerinizin hepsi önerdiyse belki de gerçekten kedinizin buna ihtiyacı olabilir. Buradan sonrasına dair bilinmezlik insanı korkuttuğundan hangisi daha doğru bir seçim söylemek mümkün değil. Belki de kararını size kediniz söyleyecektir. Konuşamasalar da anlıyor ve çok şey söyleyebiliyorlar diye düşünüyorum. Kalbinize rahatlık ve zihninize huzur diliyorum.
son durumu nedir kediniz için çok üzüldüm. bu durumu ben de yaşadım ve sonraki evreleri biliyorum. karar verirken kendinizi değil kedinizi düşünmelisiniz. maalesef ki acı çekiyorlar. bir süre sonra da miyavlamaları artıyor :(
Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız.
Uzmanlardan ve diğer üyelerden faydalı cevaplar almak için:
Yeni Soru Sor