Her gün kapımıza gelen, sürekli beslediğimiz iki sokak kedisi vardı. Bir gün siyah olanı aksayarak ve ters basarak yürümeye başladı. Çok üzüldük, veterinere götürdük. Artrodez (plak takılması) işlemi yapıldı, 2 hafta klinikte kaldı.

Birkaç ay önce doğum yapmıştı. Önce tek yavrusu olduğunu sanıyordum, ama meğer daha küçük yavruları da varmış. Anne sütü geldiği için dört yavruyu kliniğe götürebildim. Taburcu olduğunda ayağı iyileşmişti, düzgün yürüyordu. Arka bahçeye yer hazırladık ama anne kedimiz yavrularını arka binanın bodrumuna/kalorifer kazanına taşıdı. Taşırken duvarlardan atlayıp zıpladığı için ilk günden beri aksayarak yürümeye başladı.

O bodrumun kapısı her zaman açıktı, ben de mama, su ve minder koyuyordum. Bir haftadır orada kalıyorlardı. Ama dün kapıyı kapatmışlar, anne dışarıda kalmış, yavrular içeride kalmış… Mama ve su kaplarını da çöpe atmışlar. Yavruları resmen ÖLÜME TERK ETMİŞLER. Kullanılacak bir eşya yok, çöp ve pislik dolu, kimsenin yüzüne bakmadığı bu yer, kediler sığınınca birden “değerli” oldu.

Kedileri götürebileceğimiz başka yer olmadığı için bizim binanın arka bahçesine telden yer yaptık. Yavruları bodrumdan aldık sadece 1 tanesini alamadık. Yaptığımız yere koyduk ama çıktılar ve anne yine yavrularını o bodruma taşımaya başladı. Biz izin vermedik yine yavruları aldık. Anne sürekli duvarlardan atladığı için ayağı şişti ve dikişinde akıntı oldu. Şimdi yeniden klinikte yatıyor, belki tekrar ameliyat olması gerekecek.

Dün bazı yavrular içeride kaldığı için mama ve su koymuştum, bugün yine hepsini atıp kapıyı kapatmışlar. Telden yaptığımız yeri sağlamlaştırdık ama yavrular yine çıktı ve o bodruma gittiler.

Amacımız kedinin ayağını iyileştirmekti, olay nerelere geldi. Birden 7 yavruyla ilgilenir oldum ve annenin ayağı da düzelmedi. İnsanlara gerçekten aşırı sinir oldum. Ne yapacağımı şaşırdım artık.