merhaba. 2 hafta önce kedimi pnömoniden dolayı kaybettim. yaklaşık 6 hafta önce uyurken hızlı solunum yaptığını ve karnını kullandığını fark edince veterinere götürdüm. röntgen çekildi, akciğerde hafif sıvı var dendi, diüretik ilaç yazıldı ve kalp ultrasonu önerildi. sonraki birkaç günde ilacı vermeye devam ederken çok halsiz olduğunu fark edip başka bir veterinere götürdüm, yanlış teşhis olduğunu karnında sıvı göründüğünü söylediler karın ultrasonu önerildi. daha sonra cerrahpaşadan emekli profesör bir veteriner hekime götürmeye karar verdim, tecrübesini göz önüne alarak. küçükken de oyundan sonra ağzı açık dili dışarda nefes alıp verdiğini çabuk yorulduğunu söyledim, röntgenlere testlere göz ucuyla bakıp gencecik kedide kalp yetmezliği olmaz dedi ve anal kesesi iltihaplanmış diyip tedavisini yapıp antibiyotik verdi. bir hafta sonra kontrole götürdüğümde sağlıklı olduğu söylendi ancak o dönem iştahsızdı, şımarıklık yapabileceğini söylediler. birkaç gün sonra kedimi tıkanmış vaziyette gördüm, nefes almakta zorlanıyordu ve hemen veterinere götürdüm. pnömoni olduğunu durumunun kritik olduğunu söyledi. yatış yapıldı ve 2 gün dayanabildi, kurtaramadılar. çok kötü hissediyorum. evim küçüktü ve balkonum yoktu, evin içinde kedimin yanında sigara içiyordum. kedimin böyle olmasına ben mi sebep oldum. onu özlemek bir yana bir de bu düşünce çok ağır geliyor. hayatıma nasıl devam edeceğimi bilmiyorum her gün aklımda her gün kendimi suçluyorum