





















































































































































Kedilerde ve Köpeklerde Karaciğer Yağlanması Nedenleri, Belirtileri ve Tedavi Yöntemleri
Tibet Mastifi Köpeği Özellikleri, Bakımı ve Beslenmesi
Kedi Tırmalaması Kuduz Yapar mı? Neler Yapılmalı? Nasıl Geçer?
Köpekler Neden Patilerini Yalar?
Kedilerde Kuduz Aşısı
Beslenmeden davranışlara kadar, evcil dostunuzun yaşamına dair detayları keşfedin.
Tüm Blog YazılarıMerak ettiklerini sor, dostlarımızla yaşayanlar cevaplasın.
Nıknık 4 yaşındaydı. Onu henüz 2 aylık bir yavruyken sahiplendik ve o günden beri ailemizin en değerli parçası oldu. Sessizdi ama çok sevgi doluydu; kucak severdi, hep ayağımıza sürtünürdü, bizi görünce hemen miyavlayarak yanımıza gelirdi.
Geçtiğimiz hafta ablamın düğünü için ailece 2 günlüğüne Erzincan’a gitmemiz gerekti. Evden ayrılmadan önce her şeyini hazırladım; maması, suyu, kumu, hepsi tamdı. Erzincan dönüşünde ilk ben eve geldim (uçakla dönmüştüm), ailem ise arabayla yoldaydı. Eve girdiğimde Nıknık beni görünce çok miyavlıyordu, sanki “neredeydin?” der gibiydi. Onu sevdim, sakinleşti ve o gece birlikte uyuduk.
Ertesi sabah işe gitmem gerekiyordu. Hazırlanırken yine miyavlıyordu, gitmemi istemiyor gibiydi. Ona ödül maması verip sakinleştirdim, sonra işe gittim. Akşam eve geldiğimde annemler de dönmüştü, fakat Nıknık kimseye kendini sevdirmiyor, bir köşede duruyordu. Sevmeye çalıştığımızda da miyavlıyordu. Bu durum bir gün sürdü.
İnternetten araştırdığımda yalnız kalmanın onu etkilediğini, bize yeniden alışmasının birkaç gün sürebileceğini okudum. Biz de yanında olup onu rahatsız etmeden bekledik. Fakat üçüncü gün neredeyse hiç ortaya çıkmadı, tenha köşelere saklanmaya başladı. O gece saat 01.50 civarında banyoya doğru yürüdü ve birden yere yığıldı… Kalp krizi geçirdi. Ne yazık ki elimizden hiçbir şey gelmedi.
Şimdi sürekli bunu düşünüyorum: Bizim Erzincan’a gitmemiz, yalnız kalması mı onu bu hale getirdi? Yoksa fark etmediğimiz bir kalp rahatsızlığı mı vardı? Daha önce hiçbir sağlık sorunu yaşamamıştı. Türü British Long Hair’di, genelde sakin ama çok hassas bir kediydi.
Nıknık’ı kaybetmek beni derinden sarstı. Onu dört yıldır tanıyorum ama sanki ömür boyu yanımdaydı. Evde her şey onunla anlamlıydı. Sabah ayağıma dolanan, akşam kapıda beni bekleyen o küçük kalbi asla unutamayacağım.
Benimle benzer bir şey yaşayan var mı? Böyle bir durum gerçekten yalnız kalmaktan kaynaklanmış olabilir mi?
Öncelikle başınız sağolsun gerçekten kaybınıza çok üzüldüm😞 Bu süreçte kendinizi suçlu hissetmeniz çok normal. Kedilerin 1 gün bile yalnız bırakılmamasını, zorunluluk var ise mutlaka başında birinin beklemesini önersem de yetişkin kedilerin 2 gün yalnız kalması genellikle ölümcül değil psikolojik sorunlara yol açar. Stresin etkisiyle iştah kaybı, kendini sevdirmeme, hareketsizlik, aşırı miyavlama gibi belirtiler oluşabilir. Bu durum taşınma, ortam değiştirme, eve yeni kedinin gelmesi gibi durumlarda da olabilir. Çoğu insan anlamasa da kedilerin duyguları ve hisleri vardır. Küsebilir, üzülebilirler. Sizin kedinizi 2 gün yalnız bırakmanız onu kalp hastası yapmaz. En fazla zaten var olan bir kalp hastalığını tetikler. Belki siz yanınızda olsanız da aynı gün ve saate ya da bir kaç hafta içinde yine de kalp krizi geçirecekti. Geçen aylarda takip ettiğim ve bir çok kedisi olan bir fenomenin 3-4 yaşındaki kedisi aniden kalp krizi geçirip vefat etti. Her yıl kalp testlerini yaptırmış ve normal çıkmış, düzenli vitamin ve takviyelerini vermiş, sehir dışına çıksa bile mutlaka evde birilerini bakması için bırakmıştı. Yani olacak olan oluyor maalesef. Tabi ki yine de tedbiri elden bırakmamak lazım. Netice de onlar bizim canımız. Cins kediler de çok daha sık oluyor kalp sorunları ve maalesef gizli ilerliyorlar.
4 yıllık maddi manevi emek verdiniz. Sokağa veya üretim için kullanmak isteyen birinin eline düşseydi o kadar bile dayanamazdı. Sayenizde 4 güzel yıl geçirdi.
Tekrar başınız sağolsun.
Başınız sağ olsun. Kendinizi suçlamayın. Hepimiz bazen yavrumuzu bırakıp gidiyoruz her şeyi hazır edip. Bilemezsiniz böyle bir şeyi. Sizinle güzel bir ömür geçirdiğine eminim.. Tekrar başınız sağ olsun..
Başınız sağolsun, çok üzücü fakat elinizde olsaydı muhakkak önlerdiniz, bu yüzden kendinizi suçlamayın. Tahminim altta yatan birşey muhakkak vardır, yalnızlık hele ki 48 saatlik yalnızlığın stresi kedilerin kolayca sağlığını bozacak bir durum değil. Bünyeleri sandığımızdan güçlü. Belki de sizin bakım koşullarınız sayesinde normalinden uzun yaşamış olabilir, muhtemelen bir kalp sorunu zaten vardı. 40 yıl bizle olsalar yine doyum olmaz onlara, kendinizi biraz daha iyi hissedince başka bir cana evinizi açmak size iyi gelecektir. Böyle bir sevgiyi tattıktan sonra sürekli hayatımızda olmasına hepimiz ihtiyaç duyuyoruz çünkü. Tekrar başınız sağolsun, sabır diliyorum.
Başınız sagolsun , kendinizi suçlamayın. Ben de isim dolayısıyla sizin gibi bırakıp gittiğim dönemler oldu, arkadaşım ara ara gelip ihtiyaçlarını giderdi. İnsanız, bazen oluyor bu tarz gitme mevzuları. Ben de yanimda götürmek istedim ki götürdüm 18 saat yolculuğa, ama evde kalmasının daha rahat olduğunu farkettim onun için. Kediler hastalıklarını iyi gizler , muhtemelen daha önceden vardi
Kaybınız için çok üzüldüm. Hislerinizi çok iyi anlıyorum. İki gün evde yalnız kalmakla ölmezler, kötü bir tesadüf yaşamışsınız bu da size ağır bir vicdan yükü olarak dönmüş. Lütfen kendinizi bu hususta suçlamayın. Siz onu çok sevdiniz ve değer verdiniz. Bu dünyadaki kısacık hayatında sizin gibi bir insan dostuyla yolları birleştiği için Nıknık çok şanslı.
Rabbim size sabır selamet versin.
Öncelikle Merhaba başınız sağolsun bende 2 ay önce Kedimi kaybettim,sizi çok iyi anlıyorum insan çok vicdan azabı çekiyor yavruyken almıştım sokaktan 2.5 sene bizleydi ama kaybetmek insanı çok üzüyor eminim ona çok iyi bakmışsınızdır yalnız olduğu için olacağını hiç sanmıyorum bende
Hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim.
Yazdıklarınızı okurken hem duygulandım hem de biraz rahatladım…
Nıknık bizim ailemizin bir parçasıydı, onu 2 aylıkken almıştık, 4 yıl boyunca her şeyimiz oldu.
Erzincan’a gitmek zorundaydık, her şeyini hazırlamıştım ama döndükten birkaç gün sonra kalp krizi geçirdi.
En çok da “acaba ben gitmeseydim yaşar mıydı?” düşüncesi içimi kemiriyordu.
Ama sizlerin yazdıklarını okuyunca anlıyorum ki — bu sadece benim başıma gelen bir şey değilmiş,
bazen ne kadar dikkat etsek de, bu hastalıklar sessiz ilerliyormuş.
O beni görünce son kez sevdirmişti, gırlamadı ama huzurluydu…
Şimdi anlıyorum, belki de o son sessizlik, bir teşekkürmüş.
Nıknık’ın huzurla gittiğine artık biraz daha inanabiliyorum.
Hepinize kalpten teşekkür ederim, gerçekten iyi ki yazmışsınız. 🕊️
Allah sabır versin gerçekten çok zor bir durum :( ben okurken aşırı duygulandım özellikle son sevdirmesi ve kalp krizi geçirip bir anda yığılması filan beni gerçekten çok etkiledi ama kendinizi suçlamayın maalesef ki bu cinslerin kalp sorunu olabiliyor ve çok gizli ilerliyor ne yazık ki 😔Allah size sabır versin ama kediniz şu an çok huzurludur ve sizdende razıdır
Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız.
Uzmanlardan ve diğer üyelerden faydalı cevaplar almak için:
Yeni Soru SorOnaylı Yem Deposu Sertifikası
Şikayet göndermek için bir sebep seçmelisiniz.
gönderiliyor...
Teşekkürler!
Şikayetiniz başarıyla gönderildi, en kısa zamanda inceleyeceğiz.