





















































































































































Evcil Hayvanlarda Koruyucu Hekimlik Nedir, Neden Önemlidir?
Köpek Mamalarında Hayvansal Yan Ürünler Nelerdir?
Kedi ve Köpeklerde PİKA Sendromu
Yavru Kediler Ne Zaman Sahiplendirilir?
Evcil Hayvan Mamalarında Ham Kül Nedir ve Neden Önemlidir?
Beslenmeden davranışlara kadar, evcil dostunuzun yaşamına dair detayları keşfedin.
Tüm Blog YazılarıMerak ettiklerini sor, dostlarımızla yaşayanlar cevaplasın.
merhaba, arkadaşlar. öncelikle bu yazım epey uzun olacak. ve tecrübeli arkadaşlardan gerçekten yardım istiyorum. kedim 2.5 yaşında, dişir ve kısır bir kedi. bu forumda da defalarca çözüm aradım yavruluğundan beri. ki ilk başta çoğu arkadaş gibi ben de ''şu an yavru, zamanla geçecek.'' diye düşünmüştüm ama hayır, zamanla daha da kötü olmaya devam ediyor. ve ben de okbye sahip biri olarak, zamanla daha da kötüleşip takıntılı oluyorum. öncelikle kedim bize 3 aylıkken, köpeklerin saldırısından kurtarılıp geldi. sadece evde babamla yaşıyoruz ve o da evin tek kedisi olarak bizimle yaşamaya başladı. babam ve ben, yavruluğundan beri hep onunla ilgilenip sürekli vakit buldukça oyunlar oynarız. ama yavruluğunda bir şeylerin tuhaf gittiğini fark etmiştik. bulduğu her şeyi ağzına atıyor, sürekli kendini tehlikeye atacak yeni şeyler arıyordu. örnek vermem gerekirse: perdelere asılmış, kornişonu düşürmüş ve kornişon parçalarını son anda ağzından çıkarmıştık. duşa kabinin üstüne çıkmaya çalışırken duşa kabinin kapağının arasına patisini sıkıştırmış, son anda kurtarmıştık. ve bizim çabamıza rağmen oraya çıkmaya ve kendini yaralamaya devam ettiği için orayı yasakladık. tabii banyoda bulunan sıvı sabunluğa bile asılarak düşürüp, yemeye çalışmasını ve eşyaların hepsini yere fırlatıp kendine zarar vermeye çalışmalarını saymıyorum bile. mutfakta ise bulunan her şeyi ama her şeyi ağzına atmaya çalışıyordu. dolap kapaklarını açabiliyor, çoğunlukla bardak ve tabak ne patisine geliyorsa ittirip kırıyordu. başta çocuklar için olan dolap engelleyicisi koysak da, biz yemek yerken veyahut bir şeyler hazırlarken bile ağzına atmaları kendilerine zarar verme çabaları durmuyordu. bu yüzden 2 oda zaten ona yasaklandı. ki veterinere gittiğimizde ''pika'' olduğunu öğrendik. tüm değerleri gerçekten iyiydi, nedeni ve tedavisi hala çözülemedi. zamanla evi ona göre tasarladık, onun bulduğu ve takıntı ettiği şeyler biz çözüm buldukça zamanla yenisini eklemelerle devam etti. anlamanız için birkaç örneğe +
başvuracağım. sürgülü bir dolabımızın sürekli sürgüsünü öne çekip, birkaç kere de son anda düşürmesine engel olarak bulduk. ve hemen ağırlıklar yerleştirdik önüne. kablolara takıntı edindi, minderlerle sakladık. peteklerin altını söküp, zamanla parkeleri sökmeye çalıştığı için sehpalarla kapadık. koltukların altını patileyip o küçük zımbaları çıkardığı için orayı da tamamen battaniyelerle sardık. kitaplarımı yemeye ve tırmalamaya kalkıştığı için tüm kitaplarım yan dönük sıralı. çerçeveleri, saatleri zıplayıp düşürdüğü ve kendine zarar vermeye çalıştığı için cam veyahut zarar verici hiçbir tablo evimizde asılı değil artık. zilimize bağlı olan telefon kablosunu koparıp yediği için ona ayrı bir aparat takıp gizledik. hiçbir şey bulamayınca suyunu takıntı edinip sürekli döküp, kendini ıslattığı için direkt gömmeli bir hazne yarattık. evde basit bir kıyafeti bile onun bulunduğu ortamda bırakamıyoruz çünkü tırmalayıp iplerini yemeye kalkıyor. yataklar tamamen çarşafla kapalı olmak zorunda yoksa tırmalayıp, iplerini çıkartıp hemen ağzına atıyor. evimize gelen herkes şaşırıyor çünkü her yeri ya kamufle ettik ya da ciddi anlamda barikat koyduk. size bu anlattıklarım sadece hatırladıklarım. odamda hiçbir şekilde kendime ait bir alan oluşturamıyorum, ki anında kendine orada zarar verip uğraşacak bir şey buluyor çünkü. bugün onun için yaptığımız kablo koruyucunun çift taraflı bandını sökmeyi başardı. ve şimdiki oyuncağı da o. gerçekten artık bu konuda aşırı yorgun hissediyorum. evde bir sürü oyuncağı var, hiçbiri ile ilgilenmiyor ama. çadırları, tırmalama tahtaları ve topları... ki kaldı ki onunla çok fazla-neredeyse 2 saat- oynadığımız günler daha da kötüleşiyor bu durum. o gece takacak illa bir şey bularak uyutmuyor. ben bunları kendimi düşünerek değil, onu düşünerek yazıyorum. ben zaten 2.5 yıl boyunca onu korumak için her şeyi yapıyorum ama artık korkuyorum, ya bir gün yine bir şey bulursa ve koruyamam diye. mesela bugün o söktüğü bantı yeme olasılığı bile beni çok korkutuyor. bir hafta önce bu durumlar için kedi davranış konusunda uzman biri ile görüştüm, olanları anlattım. o da durumun normal olmadığını, obsesyonları olduğu konusunda beni onayladı. ama tedavi süreci için gerçekten epey bir para gerekiyor. ve ben de öğrenci olduğum için bu kadar büyük bir masrafı karşılayacak durumda değilim. ki daha önceki veterinerimiz sadece sakinleştirici verebileceğimizi söyledi, açıkçası bu da pek işe yaramadı. bu süreçte izlemediğim programlar-tlcdeki belalı kedim gibi- okumadığım makaleler kalmadı. ve artık gerçekten psikolojim de çok zorlanıyor. sürekli kalkıp etrafı kontrol ederken, emin olamayıp sürekli etrafı temizlerken buluyorum kendimi. cidden ona zarar gelmesinden ve kendisine zarar vermesinden çok korkuyorum. ne yapacağım konusunda çok çaresizim. ne saatlerce oyun oynatmak ne de ilgisini arttıracak ve dağıtacak oyuncaklar işe yarıyor. ciddi bir obsesyon sıkıntısı var ve bunu çözemiyoruz. tavsiyesi olan birileri varsa, paylaşırsa çok sevinirim. okuduğunuz için çok teşekkürler!
Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız.
Uzmanlardan ve diğer üyelerden faydalı cevaplar almak için:
Yeni Soru SorOnaylı Yem Deposu Sertifikası
Şikayet göndermek için bir sebep seçmelisiniz.
gönderiliyor...
Teşekkürler!
Şikayetiniz başarıyla gönderildi, en kısa zamanda inceleyeceğiz.