Merhaba arkadaşlar, yıllardır Fıstığın oyun merakı, benim yavru kedi hasretim derken, bazılarınızın da bildiği gibi, 15 gün önce eve 2,5 aylık bir bebek aldık. Fıstık 2 yaşında, kısırlaştırılmış oyun hastası yaramaz sevgi dolu bir kız. Yeni gelen bidi ise elbette oyun hastası aşırı hareketli bir oğlan çocuğu. Korunaklı bir bahçede annesi, teyzeleri, babası ve 3 kardeşiyle büyümüş aşırı sosyal olduğuna kanaat getirdiğimiz bu bebeği sevinerek eve aldık. Her türlü kitap, aktarılmış tecrübe bilgisini uyguladık. Fıstık başta anlamadı kutusuna tısladı filan ama oğlan ilk geldiği andan itibaren Fıstığı görmezden geldi. Sonra bir gün Fıstık oğlanın bulunduğu odanın kapısını bizden habersiz açmış. Nasıl olduğu hala muamma. İlk temaslarının ilk 2 dakikasını bilemiyoruz :D Ama sonrasında hep aynı şey yaşandı ve gittikçe artarak aynısı yaşanıyor. İlk saniye burunlarını birbirlerine değdirip koklaşıyorlar. Fıstık oğlanı yalamaya çalışıyor (beceriksizce evet kıyamam :) Oğlan istemiyor elini kaldırıyor. Koşup oynamaya başlıyor. Fıstık peşinden koklamak için gidiyor. Oğlan sıkılıp bağırıyor. El kaldırıyor yine. Fıstık hadsiz deyip buna bir çakıyor. Çakınca oğlan tıslıyor. Dikleniyor. Diklenince Fıstık sen ne ayaksın oğlum deyip bunu altına alıyor Allah ne verdiyse girişiyor. Oğlan salya sümük bağırıyor, tıslıyor, kurtulmaya çalışıyor. Fıstık asla hırlamıyor veya tıslamıyor ama boğazından ısırmaya çalışıyor filan. Elbette azıtmadan ayırıyoruz. Ama 30 saniye filan sürüyor ayrı kalmaları. Oğlana sorsan Fıstık ona dokunmasın istiyor. Öyle kendi takılsın istiyor. Fıstık ise dibinden ayrılmıyor oğlanın. Bütün arkadaşlarım bana serbest bırakmamı tavsiye ediyor. Ama sürekli dayak yemesi doğru gelmiyor bana oğlanın :/ Fıstık yorulup oturunca, oğlan bu sefer gidip sataşıyor o da ayrı. Yanından geçerken hırlamalar filan.
Şimdi size sorum bu kabus eşiğinden nasıl dönmeliyiz? Hep ortada açıkta mı kalsın oğlan? Yoksa yine odasında dursun günde 3-4 kere görüştürmeye devam mı edelim?
Bu arada oğlan odasındayken, Fıstık kapının altından mırlamalarla, taklalarla filan parmaklarıyla oynamaya çalışıyor oğlanın. Oğlan kapalı kaldığı her gün biraz daha çığlıklar atarak ağlama eğiliminde. Annesini çağıran bebek kediler gibi sonsuz miyavlıyor :( Evde huzurun h'si kalmadı yemin ederim. El atın ricasındayım, her türlü fikre açığız efem, teşekkürler, sayılar.
Herkes sal gitsin diyor ama 3-4 sefer seçeneği önde :D ben de anlamadım ha :))
aha 1 yılda mı şu an umutla doldum tekrar ya 3-4 aydır bi alışma belirtisi göstermeyen kedilerimden ümidimi kesmiştim.
Siz bu konuda çok sakin olun . Umarım alışırlar ........
Evimde şuanda 7 kedi var ve hepsinin birbirine alışması gerçekten zor oldu,ama biraz sabredin.Biz günde 2 kere yeni gelen kediyi taşıma kabına koyup salonun ortasına bırakıyorduk ve diğer kedimiz onu kokusuna ve varlığına alışıyordu gün geçtikçe.Ama her kedi arasındaki iletişim aynı olacak diye bir şey yok.Bazı kesiler birbirlerini çok sever, bazılarının arası hep böyle ara sıcaktır.Ama ikiside oyunu seviyorsa zamana bırakın çok kötü kavga etmedikleri sürece.
Herkesin değerli yorumları için teşekkür ederim. Anket sonuçları yine aynı gibi, tek fark var :) Biz de ortalama aldık bu hafta sonu. Görüşme sayısını artırdık. Sakin kaldıkları saniye ödül ve yaş mama filan verdik. Bunlar bir süre işe yarasa da, oğlan koşturmaya başlayınca gidiyor her şey. Bir süre sonra kıyamet kopuyor. Aslında oyun gerçekten artık bundan eminim. Ama oğlanın canı yanınca aşırı savunmaya geçiyor ve Fıstık da iyice azıtıyor. Buna çözüm olarak Farah'ın dediği gibi kutuda ortamda bulundurmayı denedik. Oğlanı iyice koşturup, yorup kutusuna koyuyoruz ve salona getiriyoruz. Fıstık oğlanın odasına girip mamasından tırtıklıyor :D serseri işte. Sonra gelip kutuda oğlanla oynuyor. Bugün oğlan kapalıyken Fıstık tam karşısındaki kendi kutusuna girdi ve karşılıklı bakışarak uyuyakaldılar. Evdeki huzura aç kalmışım çok sevindim :) Ama tabi kutu açıkken bambaşka bir senaryo. Uyanık oldukları anlarda böyle yapmaya karar verdik. Sizleri bu konuda bilgilendirmeye devam edeceğim. Bu arada tavsiyelerinize her zaman açığım :)
Bizdede tam tersi durum yasandi.buyugumuz 1 yasinda disi ve minnagimiz 2 aylik erkek.bende hic anlasmicaklar sanmistm.buyugumuz asla kendine dokundurtmaz kucugumizde tam bir oyun delisi.1 haftayi bulmadan alistilar hirlamalar tislamalar.can ciger olup beraber uyumuyorlar ama huzursuzlukta yok.buyuk bana dokunmada nerdw ne yaparsan yap edasinda.ama ara ara tatli tatli bogusma seklinde oyunlari oluyor.illa sarilip uyuyacaklar diye bisey yok.birbirlerine dokunmadan ayri ayri da takilabilirler.ama mutlaka alisiyorlar.
birlerine tırnak cikarmiyorlarsa sadece pati atıyorlarsa bsrrbest birak.
Biz de yaklaşık iki hafta önce ikinci kedimizi sahiplendik. İlk kedim 2 yaşında kısır erkek iran kedisi. Her ne kadar iran kedisi ile farklı türdeki bir kedi anlaşamaz deseler de ben yine sokaktan yavru bir kedi sahiplendim.Fakat bi süre sonra yavrumuzun duymadığını anladık.Çok yaramaz ve abisini hiç rahat bırakmıyor. Başta ayrı odalarda tuttuk sonra bir araya getirdik ama sürekli oyun oynamak istediği için ilk kedim şu an bunalmış durumda. Pusu kurup bi anda üstüne atlıyor türlü türlü oyunlar yapıyor, ilk kedim de yalnız kalmaya alışkın olduğu için bi anda aklı çıkıyor ve bunu dövmeye başlıyor. Evde yalnız kaldıkları için sürekli müdahale edemiyorum ve yavru kedim de sağır oldugu için odaya koydugumda haddinden fazla yüksek sesle miyavlamaya başlıyor. İlk kedim zaten çok fazla temastan hoşlanmıyor ama bu süreçte bizden daha da uzaklaştı.Artık arkadaşı oldugu için bize çok fazla ihtiyaç mı duymuyor yoksa ikinci kediyi getirdik diye bize tavır mı aldı anlayamıyoruz :(
@aysebayrak
İlk başlarda elbette içerliyorlar, tavır da alıyorlar. Fıstık ilk iki gün ağzına mama sürmedi. Ve ne çiş yaptı ne kaka. Yatağa bile gelmedi. 2. gece biz uyuduktan sonra gizlice yatağa gelip, bacaklarıma sarılıp uyudu. Ve ben uyanmadan (güya :D) sabaha karşı gitti. 3. gece yatak odasının kapısını kapattı (biz açtık o defalarca kapadı) Sırf yeni bebek gelemesin diye. Ama ona olan sevgimizin hiç değişmediğini sabırla gösterdik. Rutinlerini bozmadık. Böyle böyle atlatmaya başladı bu krizi. İlgimizi, sevgimizi, oyun saatlerimizi hiç eksiltmedik. Onun evin parçası olduğunu, bunun da hiç değişmeyeceğini anlamasını sağlamak gerekiyor. Zamanla işte eski mırlayan hallerine dönmeye başladı neyseki. Ben de çok korkuyordum o sevecen göbek hep açık dolaşan kızımız gitti diye :( Ama zamanla geri geliyor kuzum :) Siz de umutsuzluğa kapılmayın.
Sataşma yok ki... Sanırım yanlış bir ifade kullandım son mesajımda ve beni yanlış anladınız. Artık yalnızca oyun oynuyorlar. Biraz sert olduğu için bağırışlar oluyor. Ama zamanla hafifledi oyunların sertliği. Gittikçe ortasını bulacaklarına inanıyorum. Artık bu saatten sonra yalnızca evde kimse yokken ayırırız onları. Diğer türlü ayrılma evresini aştıklarına inanıyorum.
Bu sabah da çok hafif bir didişmeyle atlattık :)
Önce ikisine de karşılıklı yaş mama verdik, sonra ayırdık. Yarım saat sonra kızı kapatıp oğlanı açtık ve iyice koşturup yorduktan sonra kızı açtım. Oğlan ilk saniye kambur filan yaptı allaan yer cücesi :) sonra kokladılar burunları Fıstık bir iki yalamaya çalıştı oğlan yatıp ıyun moduna girdi. Fıstık da şaşkın biraz yahu bilemiyor sanırım nasıl oynaması gerektiğini. Neyse ikisine de macun verdim yine . 30-40 saniye dayandılar ama sonra tabi :D işler kızışmadan oğlanı kapıp odasına koyduk. Bugün ama en az 7-8 kere açacağız. Anlet sonuçları hala eşit 10a 10 daha da kafam karıştı :D
Tırnak çıkarma yok, boğuşma sırasında Fıstık oğlanın boğazını ısırıyor biraz ve arka ayaklarıyla aynı oyuncağa yaptıkları gibi birbirlerini tepiyorlar işte karşılıklı yan yatıp. Ama oğlan bütün apartmanı inletecek şekilde bağırıyor, cazgır :D
Örneğin bugüne kadar hiç bir tane bile tüy uçuşmadı, tek bir çizik olmadı, bir damla kan olmadı bu tepişmeler sırasında. Höt dediğimiz anda ikisi de hep durdu. Zorla birbirlerinden ayırmaya çalışırken oramız buramız hiç çizilmedi. Höt deyince hep ayrıldılar, birinden birini kucaklayabildik. O yüzden zaten bunun oyun (ama sert oyun) olduğuna kanaat getirdik. Oğlan da ablasına alışsa bir an önce de huzurlu insanlar olsak. Biz şştt deyince Fıstık küsüp, içerleyip başka odaya gidiyor. Kıyamıyorum ona :(
bence biraz onları ayrı tut. sonra tekrar yan yana getir. belki sataşmayı bırakırlar.
ben de kedimi ve yavrularını böyle görebilirim umarım. Yapmamı önerdiğiniz bir şeyler var mı? Yavrular 4 aylık. 1.5 aydır anneleri yavruları her gördüğümde saldırıyor. 17-18 gün önce kısırlaştırdık. 1 hafta yavruları göstermedik. 1 hafta sonra serbest bıraktık. Her gördüğünde saldırmıyor artık yemek yerken ayrı kaplardan yiyorlar ama yan yana durabiliyor olmaları bile mucize gibi geliyor. Tabii onun kabından yemelerine izin vermiyor. Yavrular bile birbirine izin vermiyor annelerinde de olsun o kadar. Annelerini severken yanımıza gelip sevilmek istiyorlar o zaman saldırıyor sonra bu durumdam sıkılıp gidiyor.yavruları sevip onu sevmeyince de kıskanıp saldırıyor. Bahçede bakıyoruz ama onlardan uzakta bir yer bulmuş orda yatıyor.
Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız.
Uzmanlardan ve diğer üyelerden faydalı cevaplar almak için:
Yeni Soru Sor