Bakin ben sizi yanlış anlamiyorum içinizi rahat tutun diyorum sadece size destek olmaya çalışıyorum çok güzel bir şey yapıyorsunuz bana göre bir canliya evinizi acmissiniz ve sadece al bu mama bu da su demiyorsunuz psikolojisini de düşünüyorsunuz. Çok önemli bu. Takdir ediyorum sizi ama inanin dışardaki o mutluluk mudur her neyse o kisa an canindan daha değerli değil onu demek istiyorum sadece. Bunun için kendinizi suçlamayin diyorum kötülük yapmiyorsunuz ona onun için bazen kararlar vermek zorundasiniz mesela kısırlaştırma da bunun gibi değil mi? Onlar adına bu karari veriyorlar sahipleri iyilikleri için. Evet eve aldilar beni cok iyiyim demiyor kedi belki ama sokakta da usuyorum yemek bulamiyorum ama özgürüm istediğim gibi geziyorum da demiyor. Sokaktan eve alinan kediler nasil guvende deliksiz uykuya dalıyorlar hemen ama sokaktayken tetikteler hep bu bile yeterli bence ev en azindan güvenli.. En azindan seviliyor karni tok uyuyor bunlar az seyler degil bence kendinizi kötü hissetmeyin diyorum siz iyi bir sey yapıyorsunuz bunu diyorum sadece..

Açıkçası bu 'onu evde bebek gibi besleyip uzun yıllar yaşatsam da sokakta duvarlar olmadan yaşayacağı ömürden çok mu mutlu ediyorum yoksa o özgür olmayı mı isterdi' düşüncesi bende de var hatta sürekli düşünüp kendi kedimi dışardaki kedileri gözlemliyorum... Tabii elifmüzeyyen e de şu konuda katılıyorum ölümleri nasıl olacak bilemediğimiz gibi muhtemelen çokk kötü olacak. Evdeki gibi artık yaşlılıktan değil aniden kaybedecek canını. Ama bu onun düşünmediği birşey zaten ve arasında bir fark yok yine ona göre Terranova nın dediği gibi. Ben geçenlerde bir defa tasmayla bir parka götürdüm ve etrafında bizden başka kimse olmamasına rağmen çok korktu yürümedi bile. Eve geldikten sonra o kadar minnettardı ki dibimden ayrılmadı saatlerce herşeyin değerini tekrar anlamış gibi. Yani en iyisi bir yavruya kucak açtık aklımızı bulandırmayıp ona verebildiğimiz enerjimizi verip birlikte mutlu olmaya çalışmak olucak.. :)

@elifmuzeyyen dediklerinizi çok haklı buldum ve sizden bir tavsiye istiyorum. Benim 30 35 civarı kedim var aynı dediğiniz gibi 5 6 kedinin 2 3 kere bazilari icin daha fazla hamile olmasıyla oldu. Hepsi bir yıl içinde doğdu haliyle yaşları 2 aylıktan 1 yaş arasında değişiyor anneleri daha büyük haliyle. Biz belli bir yaşa gelince balkonda bakıyoruz mama su vs. Yaşadığım yer yeşillik trafik olan bir yer değil. Ama kedilerim hastalaniyor daha bugün veteriner ağzıyla ilgili hasta olduğunu bulaşıcı olduğunu ve ilerlediğini söyledi. Aynı şekilde bu kadarki kadaf olmasa da kedilerimin 3te birinde bu rahatsızlık var her ne kadar bu kadar ileri olmasa da. Babam barınağa verelim dedi. Ama barınakları biliyorsunuz hep iyi değil. Yaşadım yerde barinaklarla ilgili araştırma yaptım ve gerçekten kötü. Ben maddi durumu iyi isteyen olursa vermeyi düşünüyorum ama burada hep kardeş akraba anne kuzenler ve ondan çok korkuyorum alisabilirler buradaki gibi oyun oynayıp mutlu olurlar mı diye? En çok endişem de onların yanına gittiğimde hep surtunur sevdirirler kucağıma yatarlar başka birisine de böyle sevdiririler, alisirlar mi? Yalniz kalmalarını hele hiç istemem. Onlar camdan dışarı bakıp dışarı çıkmak istemezler mi? Bu onlar için işkence olmaz mı? Ama sağlıklı olmalarını istiyorum. Kedilerime yetişmek çok zor. Lütfen cevap yazar mısınız, fikrinizi çok merak ediyorum. İzole etmemi söyledi hasta olan şu an evde yemek yemiyor dışarıdakilerin hasta olanlarin ağzında bir koku var bu kediminki gibi olmasa da. Ve bunun bir kedisi olan arkasından öğrendiğim kadarıyla geçmediğini duydum. Mamalarini hiç eksiltmiyorum annem özellikle çok sever bakar, et veririz bazen onlar için et bile haşlayıp verir. Bazen diyorum gitseler buradaki gibi olur mu diye. Ben belediyenin kısırlaştırma araçlarından birisini çağırıp kısırlaştırma düşünüyorum. Onlar için daha iyi olur diye. Bir ev kedisi sahibi gibi düzenli olarak veteriner kontrolüne goturememek beni çok üzüyor. Sizce böyle bir durumda en iyi seçenek ne olmalı?