Kedim pamuk evin tek kedisi. Fakat ben zaman zaman evde tek olduğu için sıkıldığını ve mutsuz olduğunu düşünüyorum. Kedilerin dışarda yaşıyacağı doğal ortamının olmaması ve hastalığa yakalanma risklerini bildiğim için ev daha güvenli geliyor fakat onu eve hapsetmiş gibi hissediyorum zaman zaman. Pamuk dört aylık ve uyumadığı zamanlar çok hiperaktif bir kedi. Sürekli oyun oynamak istiyor. Ben elimden geldiğince (okulum olmadıgı zamanlar) onunla vakit geçiriyorum ama yinede başka bir kediyle vakit geçirse daha mutlu olurmuş gibime geliyor.

Buraya kadar çok doğru ve haklısınız.
Ama ötesi yanlış bence sebebi başta saydığınız şeyler sokakta kedi mutlu yaşar diyelim peki yaşarmı hayır malum sebepler ,dışarı alıştırmayın ilk fırsatta(kızgınlık)dışarı kaçar asla evde durmak istemez sürtekli miyavlar kısırlaştırsanız bile vazgeçmez başıma bizzat geldi sonunda araba çarptı öldü bize üzüntüsü kaldı malesef.

Kediler çifleşme dönemleri hariç doğada tek yaşarlar evet ikitane olsa oynar daha güzel olur ama şuan tek olması sokakta hastalık kapması kaza geçirmesinden daha iyi değilmi..?

İlerde bir kedi alırsınız belki şartlar ve durumlar değişir acele etmeyin sokağa alıştırmayın inanın pişman olursunuz ilerde.

Evde mutsuz olmaz uyur zaten. Ayrıca top dışında bazı basit oyuncaklar yapabilirsiniz onu oyalayacak ben ısırma dişliğini sağlam bir iple astım ipin bir kısmı lastikli böylece cekip biraktikca yada vurdukça dişlik havaya zıplıyor. Baya sevdi onu hatta onla oynarken mırlayarak oynuyor

Valla içimi okumuşsunuz sorunuzda.. Bende bu gelgitler arasında yuvarlanıp duruyorum :/ o cama balkona çıkıp aşağıya masum masum baktıkça içgüdüsel olarak gitmek isteyip gidemediği için üzüldüğünü hissediyorum dışardaki tehlikelerden ne kadar bihaber olsa da... Onlar sadece merak ediyor ve gitmek istiyorlar işte :/

@Sahsimuhterem'in her cümlesine sonuna kadar katiliyorum. Yetişkin ce yavru olmak üzere toplam 17 tane sokak kedimiz var. Sayi nasil bu kadar artti derseniz dogumlar sonucunca. 5 disi annenin dogum yaptığını ve en az 3 yavru doğurduğunu düşünmeniz yeterli olacaktır herhalde. Çok çok sevdiğim bebek gibi üstünü örtüp yastikta yatirtigim kedim paşa vardi. Benim çocuğum gibiydi. Paşa geldiğinde sizin kediniz kadar olmasa da küçüktü. Belki 7-8 aylikti. Bize hemen alıştı gündüzleri bahcedeydi. Isyerimizin yaninda bahce vardi oradaydi tum kedilerimiz yiyip icerler kenarda kosede uyurlardi. Pasa erkekti zamanla kızgınlık falan derken zaten disarda olan kediye artik cevresi de yetmiyordu. Bakin zaten disardaydi diyorum. Hep disarda hep. Ama yetmiyordu. Durumu fark edince -çift taraflı yolda karsidan karsiya gecmeye basladigini görünce- iceri almaya basladik isyerinin icinde kopegimizin odasi vardi oraya aldik. Her gece ama. Pasa artik bazen yemek yemek icin bile gelmiyordu biliyordu çünkü gece odaya alinacak. 1-2 ay surekli odaya alarak pasayi yasatabildim. Simdi bir yil olacaak nerdeyse paşa ortada yok. Ne basina ne geldiğini görebildik ne de onun yaşadığını. Temizlik gorevlilerine saga sola sordum hicbir yerde yoktu. Bebek gibi kafasina yastik koyup soba basindan isinan çocuğum gibi olan bir kediydi. Bu kadar ilgiye alakaya rağmen sokakta olmasina rağmen o bahçe ona yetmemeye başlamıştı. Paşa hala yok ben biliyorum hayatta değil ama görmediğim için çıkıp gelmesini çok istiyorum. Paşa sadece bir örnek. Bir başka kedimiz de yine ayni şekilde araba çarpması sonucu malesef artik yok. Ben kiziyorum gerçekten köpeğini kedisini gezer gelir mantığıyla aman eve hapis olmasin arada avlansin gitsin gezsin diyenlere. Sokaklar sanildigi gibi cennet bahcesi falan değil. Sokaga alistirmak büyük hata. Evet gerçekten hata. Ben diyorum ki hep ve yine diyeceğim sokakta tekmelenecegine ezilip öleceğine ben burda aglayacagima o canindan olacağına evinde dursun sicakta güvende olsun varsin olsun canı sıkılsın. Sokaktaki kediler için bu durum ne kadar lüks bilseniz. Onlar deliksiz uyku nedir onu bile bilmiyorlar. Hep tetikte hep her an bir tehlike gelebilir diye uyuyamiyorlar bile. Yapilan eziyetleri falan hiç söylemiyorum dahi. Asla ve asla dışarı hele ki kontrolsuz tasmasiz bi şekilde çıkartmayın lütfen. Ben onlari sokaktan kurtarmaya çalışırken sizlerin bunu hapis gibi görmeleri gerçekten bana hakaret gibi geliyor. Kaybolsa bir daha bulamasaniz o zaman nolacak? Bunun pismanligi ile yasanilmiyor gerçekten. Deneyerek tecrube etmeyin bunu yasamis biri olarak söylüyorum size. Yuvalandirmaya çalışan sokaklarda ölmesinler diye mücadele eden biri olarak söylüyorum. Lütfen okuyun bu yazdıklarımı ve içiniz rahat olsun. Keşke bütün canlilar önlerinde mama temiz su sicacik evlerde güvenle yasasalar da hapis olsalar. Asil hapishane sokaklar.

Hayır kesinlikle mutsuz diye düşünmeyin aynı şeyleri ben de düşünüyordum bi iki kez dışarı bıraktım artık surekli çıkmak istiyordu kısırlaştırınca durur sandım ama hiç bir faydası olmadı 2 yaşında neredeyse 1 yıldır surekli çıkıyor evde dursun diye yapmadığım almadığım oyuncak kalmadı başka kedi bile aldım 2 dakika onunla oynuyor yine çıkmak istiyor ve çıkarmadığım zamanda sabaha kadar miyavliyor kapı açılır açılmaz aradan kaçıp çıkıyor başına bir şey gelir diye çok korkuyorum ama artık çok geç yani siz kesinlikle öyle bir şey düşünüp yapmayın bi sefer de evde mutlu olsun diye çok uğraşırsınuz

Yanıtlarınız için teşekkür ederim. Evde ona birsürü oyuncak yaptım hatta aldım ama bir süre sonra illa ki sıkılıyor. Emin olun dışarısı güvenli olsa kediyi alıp eve hapsetme düşüncesi ne karakterime ne de düşüncelerime uygun bir şey. Sonuçta biz petshopları sadece hayvanları satma yönünden eleştirmiyoruz. Onları bir yere hapsediyoruz. Tabiki bir kedi olamadan onların düşüncelerini anlayamam, belki mutlu olmak uğruna kısa yaşamayı kabul edecek ve ben onu sırf uzun yaşasın diye kendi cinslerinden ayırıp evde tutuyorum. Bunu sokağa atmak olarak algılamayın bu kadar dert etmemin nedeni kedime iyilik mi yapıyorum kötülük mü onu bilmiyorum. Evimiz zaten onuncu katta dışarı salma gibi bir imkanım yok, arada dışarı çıkarsam tasmayla bana evde rahat vermeme durumuda var. Ben hep ikilemdeyim.

Benimki ev içinde yaşıyor ama hafta sonu beraber gezmeye çıkıyoruz bence ara sıra çıkmalı

"Beraber gezmeye çıkıyoruz" @Alicveben demissiniz tabiki bu olabilir bunun zarari da yok. Imkanlariniz ölçüsünde dışarı tasmali çıkartıp aşıları da tam ise bir piknik mesire alaninda gezdirebilirsiniz bunun zarari olmaz tabiki. Belirli aralıklarla yapabilirsiniz bunu @kedipatisii ama size şu konuda katılmıyorum hani demişsiniz ya "belki mutlu olmak uğruna kısa yaşamayı kabul edecek ve ben onu sırf uzun yaşasın diye kendi cinslerinden ayırıp evde tutuyorum" siz burda bir kedi gibi değil tabiki bir insan gibi onun yerine düşünmelisiniz. Size hiç araba çarptı mı veya araba çarpıp can çekişen bir kedi gördünüz mü? Bana araba çarpmadi çok şükür ama ne yazık ki araba çarpmış bir kediyi gözlerimle gördüm üstelik tam karşıdan karşıya onun geçmesini sağladıktan sonra. Onunla birlikte yola atladim ve beni görüp arabalar duracağı için hemen kendimi de yola attim. Tam geçirdim kaldirima sadece tek bir adim varken araba çarptı. Sadece tek bir adım. O ani bağıra bağıra ağlayarak izledim ardından gelen tüm arabalari durdurdum herkes şaşkınlıkla beni izliyordu ama yapacak bir şey kalmamıştı her şey gözümün önünde saniyeler içinde oldu o anı hiç unutamadim hala yazarken bile burnum sızlıyor. O anki aciyi ben izlemeye dayanamadim onlarin yaşadığını düşünün. Bir tek kare görmek beni o kadar sarsmıştı ki kaç gün oradan geçerken o anı tekrar tekrar yaşadım ve o şekilde sayisiz kedi gördüm sosyal medyada orda burda. Tek bir kez canlı görmek bana yetmişti. Yani istediği hayat emin olun o değil hiçbirinin sadece onlar bizler gibi düşünemiyor ve evet hayvanlarin insanlar gibi bilinç duzeyleri yok akillari yok demiyorum çünkü onlar bizden daha akıllı ve de çoğu zaman bizden çok daha merhametliler. Ama bilinc düzeyleri bizler gibi değil biz bile bazen tehlikeyi sezemiyoruz onlardan bunu beklemek çok saçma olur. Onun için bizler variz ya zaten. Bu düşüncenizden vazgeçip doğru şeyi yaptiginiza emin olabilirsiniz. Iyilik mi yapıyorum kötülük mü sorusunu bana bin kere de sorsanız cevabim kesinlikle iyilik olacaktır.

Ve lütfen petshoplar ile bu konuyu ayni kefeye koymayin. Asla ama asla aynisi değil ve gereksiz bir düşünce bu belki mutlu olmak ugruna kisa yasamayi kabul edecek ve kendi cinslerinden ayirip uzun yasatmaya çalışmak bu cümleyi kaç kere okudum ve gerçekten şaşırdım bunun hicbir mantigi yok gerçekten yok yaşınız da benden çok küçük degilmis ama bana çok daha küçük birinin yazabileceği bir cümleyi animsatti. Hayvanlarin da duygulari var evet ama bilinç bambaşka bir şey. Ve yine söylüyorum emin olun mahallede iki tur atip kisa yaşamak onlari uzun yaşamak kadar mutlu etmez. Asla.

Yaşın küçüklüğü ile ne alakası var bunun? Siz kedi psikolojisi alanında uzmanlık falan mı yaptınızda bunun mantıksız olduğuna karar verdiniz? İnsanların düsüncelerine saygı duymayacaksanızda yorum yapmayın. Kimse sizin gibi düşünmek zorunda değil.

Kusura bakmayın ama kedi gibi düşünmekten bahsediyorsunuz ve sokakta mutlu olacak belki ama ben onu kendi cinslerinden ayiriyorum diyorsunuz bu yetişkin birinin ifade edeceği bir düşünce gibi gözükmüyor. Şu anda da hakli olduğumu gösteriyor yazdiklariniz kedi psikolojisinde uzmanlik yapmaya gerek yok bu düşüncenin mantiksiz olduğuna karar vermek için sokaklarin ne derece tehlikeli olduğunu bilmek yetiyor da artiyor bile. Benim gibi düşünün diye bir cümle mi kurdum? Hayır iyilik mi kötülük mü yaptım diye düşündüğünüzü söylemiştiniz emin olabilirsiniz dışarı kontrolsüz çıkarmamak tabiki iyiliktir emin olabilirsiniz dedim. Saygi duymadığımi içeren herhangi bir şey söylemedim. Her neyse daha fazla uzatmak en az bu düşünceler kadar saçma geliyor. Gerçekleri söyledim sizi tanımam etmem sizin için de değil sadece kediniz için bunlari söylemek istedim kayıp yaşamak gerçekten zor. Hepsi bu.

@kedipatisii'ne bazı konularda katılıyorum. Kediyi evimize alınca kedi; "beni iyiki eve aldılar, daha uzun yaşayacağım" demiyor. Ev de daha uzun yaşamak ile sokakta kısa ama mutlu yaşamanın arasında zamansal açıdan bir fark yok onlar için. Kedilerde öyle bir zaman kavramı ve düşünce yapısı yok. Bu bağlamda, bunun farkına varamayan kedileri evimize alarak, onların yaşam akışını sekteyemi uğratıyoruz diye dusunmuyor değilim. Bizim onları evimize almamız; zevk ve vicdani duygular barındırıyor. "Bence uzun yasamayı tercıh eder" dusuncesı, bızım onlara yukledıgımız insani bir düşünce.

Benim sorunum kedinin mutlu olması. Kendimi düşünerek bir şeyler demiyorum ama yanlış anlaşılıyor işte. Onlarda bir canlı ve bizim dilimizi anlayıp bir şey anlatamıyorlar. Onların sahibi olmaktan çok arkadaşı olmalıyız ve ben şahsen kedimi öyle görüyorum. Mutsuz olduğunu hissettiğim için bende mutsuz oluyorum. Şu an dışarıda yemek için birbiriyle kavga eden kediler, birsürü yavru dolaştığı için tabiki dışarısı tehlikeli geliyor bana. Ama kediler sırf insan gibi düşünmüyor iyiyi kötüyü bilemiyor diye ömrü boyunca mutsuz hissetmesi mi mantıklı olan?