Herkese merhaba, biraz hüznümü paylaşmak biraz da çözüm yolu bulma umuduyla bu yazıyı yazıyorum...
Her şey sarman bir annenin avcum kadar 4 adet yavrusuyla bahçemize sığınmasıyla başladı. Annem her gün yaş mama, kuru mama yedirmeye başladı. Doğal olarak iyice sahiplendiler bahçemizi. Daha sonra anne yavruları reddetti, kara kış günlerinde yavrular için bahçemize yatak bile yaptık.. 4 yavru vardı önceleri, sonra bir smokin ve bir tekir de katıldı aralarına. Daha sonra sayıları arttı, arttı... Mart ayı geldi yavrulardan biri (maksimum 6 aylıktı artık nasıl olduysa) hamile kaldı ve karşı bahçeye yavruladı... Şimdi sayılarını sayamıyoruz bile, hepsi canımız kanımız gibi oldu. Her gün verdiğim parayı biriktirsem belki kendi kedime çok çok güzel mamalar, oyuncaklar alırdım. Ama ben sokaktaki canların da yaşamasını rahat etmesini istedim.
Velhasıl tekirin biri daha (2 3 tane oldular) yavruladı. Biz haftaya buradan taşınacağız. Annem söyledim söyledim dinlemedi dayadı yaş mamayı yavrulara. Zor alıştırdık kuru mama, 2 günde bire düşürdük yaş mamayı. Şimdi 2 günde bir kuru mama vermeye hazırlanıyoruz bizsiz yapabilsinler diye... Ama inanım bilmiyorum ve içim kor gibi yanıyor ne olacak biz gidince bu yavrulara, kim bakar kim sever bunları bilemiyorum. Sahiplendirmek neredeyse imkansız ayrıca çünkü hem yabaniler hem birinim gözü kör diğeri asabi vs... Iyice de büyüdüler. Ne yapmalıyız nasıl bir yöntem izlemeliyiz bilmiyorum. Hep aklımdaydı belediyede kısırlaştırmak ama tek tek yakalayamayacağım için çok zor geldi yapmadım... Ayrıca İzmirde belediye kediyi herhangibir yere bırakıyormuş izmirdeki arkadaşlar daha iyi bilir... Ne yapmalıyım arkadaşlar? Ne öneriyorsunuz? Bu canların hayatta kalabilmesine bir nebze daha yardımcı olabilecek her öneriye hazırım.