Selamlar. Alırken özellikle sordum ona. Sen bilirsin dedi gayet makul bir şekilde. Fakat eşim aşırı titiz ve hayat kalitesinden ödün vermek istemeyen biri. Küçücük yavrumu eve sığdıramıyor. Halbuki hiçbir zararı yok. Sürekli ben ilgileniyorum zaten. Sürekli ortalığı ayağa kaldırıyor. İstemiyorum gitsin diye. İnanın günlerdir ağlamaktan aptal gibi oldum. Ne yapacağımı bilemez haldeyim. Nasıl ikna ederim. Ben yavrumdan asla vazgeçemem kimse için.
Öyle bir eşten uzak durmanız hayatınız boyunca yaptığınız en güzel şey olur
Ben kedimi sahiplendikten 1ay sonra erkek arkadaşım hayatıma girdi. Her yavru kedi gibi ısırmaları ve hareketliliği vardı. 10aylık ve hala biraz var. Şundan bahsetmek istiyorum hayatınızdaki insanların sahıplendığınız cana yaklaşımı çok önemli.. erkek arkadaşımla tartışmalarımızın çoğu kedi yüzünden alıyordu. Evdeki yiyeceklerden vermesi.hırpalayarak sevmesi. Zaman zaman korkutması. Kendini kediyle kıyaslaması😁(ne salakça dimi?) İlişkimizin son zamanları kedim erkek arkadaşımı gördüğünde tıslıyordu ve saksının perdenın arkasında durup yanımıza gelmiyordu.. ayrıldık ve 1 ay içerisinde kedimle bağım güçlendi. Isırmaları azaldı. Kucağıma alıp öpüyorum normalde durmak bile istemez mıyavlardı. Göbeğine dokunuyorum. Ayaklarıma yatıp sürtünüyor. Gece yastığımda uyuyor bobegıne kafamı sokuyorum. Daha pek cok guzel sey. (Bu arada ev yemeği vermesinden dolayı kedimde alerjıde oldu) ve 3 ay sonra kedimdeki değişimi görünce diyorumki. Resmen eziyet ediyormus ve görememişim. Bitmesindende zerre pişman değilim.hayatınızdaki asıl hayvanın kim olduğuna doğru karar verin:) ne güzel içimi döktüm😁😌
Benim esim de ne zaman bana kizsa kedilere laf soyluyor, ama alisacak yapcak bisey yok, o ev sizin de eviniz sinirlarinizi net bir sekilde belli edin, onu rahatsiz eden konulari azaltmaya calisin (koku tuy gibi). Kiskaniyor bile olabilir ilginizi. Uzulmenize gerek yok, sizi seviyorsa kedilerinize katlanacak geri adim atmayin
Sanırım kediniz çok uzun süredir sizle değil. Bu konularda zaman ve tatlı dil her şeyin ilacı. Kedi en sevmeyene bile zamanla kendini sevdiren bir canlı. Biz kedimizi eşimle nişanlıyken sahiplenmiştik. Daha sonra ayrıldık ve velayet bende kaldı. Mecbur kendisi benimle ailemin evine geldi. Babam evde kedi mi olur, odandan çıkmayacak bu kedi falan olay çıkarttı. Ben de saldım kediyi eve tabii ki. :D Bir süre sonra uyanıp bakıyordum ki sinsice salonda onunla oynuyor. :D Neyse bu sırada biz düzeldik, bir süre sonra da evlendik. Babam hüngür hüngür ağladı kediyi bırak diye. Haydaa. Bu sırada eşim de ayrı kalmaktan mı nedir kediye bir mesafeliydi. Gece odaya almıyor uyutmuyor diye. Bir şey yaparken ayak altında dolaşıyor diye kapıyı kapatıyor falan. Ben hiç bu kapı açılacak, hayır bizimle uyuyacak vs. inadına gitmedim. Zamanla kendi düşünceleri kırıldı. O kapı da açıldı, kedi aramızda da uyumaya başladı. Hatta ben evde hayatta köpek besleyemezsin diye benimle kavga ettiğini bilirim evlenmeden, köpeğimizi de eve yine kendisi getirdi. Bu konuda da hiç ısrar etmemiştim. Sadece köpek videosuna boğmuş olabilirim, ama bu benim normal halim. :D Bunlar kısa zaman almadı dediğim gibi ama demem o ki inatlaşmayın, kendini kabul ettirme işini de kedinize bırakın. Kabul edilene kadar temizliğe çok dikkat edin, her şeyiyle siz ilgilenin. Sevildikten sonra küreği tutuşturursunuz eline. ^^ Bir de kedinizi ne kadar sevdiğinizi, onun size iyi geldiğini çok iyi belli edin. Sırf bu nedenden alerjik astımım çıktığında ne ailem ne eşim sahiplendirmenin lafını bile açmadılar bana. Aranızdaki ilişkiye saygı duymasını sağlayın. Tabii kıskandırmadan. İlgi bölünmesi de kediden rahatsız olmasına sebep oluyor.
Merhaba
Kediniz ne kadar süredir sizinle bilmiyorum ama biraz daha sabrederseniz eşinizin kedinize alışacağından eminim. Ben kızımı sokaktan alıp eve getirmiştim anneme sorarak, çok ısrar ettiğim için tamam ama odandan çıkmayacak demişti. Tabiki odamda kalmadı geldiği ilk gün mutfak hariç her yerde geziyordu. Annemle bir buçuk iki ay bağıra çağıra tartışmalarımız da oldu günlerce konuşmadığımız da. Kızım annemin yanına giderken yakalardım aynı oda da ikisini bulundurmamaya çalışırdım annem kızıma kızar diye, kızıyordu da. Sonrasında uğraşmayı bıraktım annemin oturduğu kanepe de uyumaya, kıyafetin de sallanan püsküllerle oynamaya, kendini sevdirmek için kafasını sürtmeye başladı, annemde kafasını sevdi o püsküllere atlarken gülümsemeye başladı. Sonuç olarak annem ASLA kızımı bırakmaz, kızmaz, işden gelir gelmez çantasını atar kızımı kuçaklar, kızım evinin her yerinde özgürce dolaşır. Aralarında bağ kuruldu, o kedi değil ailemiz üyesi evin en kıymetlisi. Sözün kısası lütfen biraz daha sabredin, eşinize zaman tanıyın. Beraber vakit geçirmelerini sağlayın, eşinizin alışmaması mümkün değil. Pes etmeyin sonuçtan çok mutlu olacaksınız :))
@pititcix
Hayal dünyasında yaşamıyoruz.Ben müstakil bir evde yaşıyorum, kedim gir çık yapıyor.Koca sitede bütün kediler kapımda.Neden? Bırakın mama şu vermeyi, bir de terlik atıyorlar kafalarına, şu tutuyorlar.Vicdani olup da gizli besleyen biri en ufak bir laf dedimi, yok ben bakmıyorum diyor.Bir düzine kedi sanki hepsi benim.
İnsanın zulmünü hiçe sayarak, herkesin bahsettiğiniz ortamı varmış gibi, rica ederim söz sabuganligi yapmayın.Kaplumbagaua , kısa düşman insanlar var yahu.
Tamamen ev kedisi olsaydı da , zulme ugramasaydi keşke.
Sokak canlarını hiç anlatmayim.
Zulm derken bir daha düşünün.
Eşim bırakın hayvan sahiplenmeyi özellikle de kedileri hiç sevmez. kızımla yıllardır başının etini yiyorduk. ona da annesinden miras bu huy çünkü oda kedileri hiç sevmez o yüzden evimize bile gelmiyor:) Neyse ...
Eşim en sonunda ne haliniz varsa görün dedi biz başladık kedi bakmaya. Ama tecrübesiziz nette ki tüm ilanlara bakıyoruz pet shoplara bakıyoruz vs. forumları okuyorum bu arada . Satın alma sahiplen istiyorum falan. Eşim dedi ki sokaktan hasta mı ne mi bilmediğiniz bir kediyi alıp bu eve sokamazsınız. Heee gitti mi bizim sahiplen kısmı . Dedim bar petshoplarda ki yardıma muhtaç olanlardan sahipleneyim . olmazzzz onlarda kötü şartlarda üretiliyor hastalıklı oluyor vs diye duymuş. Ne kaldı bize evde kendi yavrusunu yavrulatmış bir canın kedisi. Buna da nasıl güveneceğiz bulduk bu işten anlayan bir veteriner arkadaşı yardım etti bize. velhasıl oğlumuzu sahiplendik . Ama ne özenle hazırlık yaptım bilseniz aman birşey demesin kızmasın diye. Önce mutfağı kapattık girmedi. En iyisinden kum mama yeter ki kokmasın hastalanmasın. temizlik günde birkaç kez tamamen kum değişimi 2 günde bir falan.
4 ay oldu veterineri beğenmedi önce eşim dedi ki ne demek ev kedisi bu aşıya ihtiyaç yok ona yok klinik bulduk istediği gibi. Maddi manevi karışmam dedi baktım mamasını soruyor kumunu soruyor. Ellemem dedi kuzum da inatla üstüne çıkıyor. Git GS li tasma al dedi tosunuma birgün . ahaa dedim oldu bu iş :)
velhasıl şimdi aslanım diye seviyor oyuncaklar alıyor özlüyor onu seviyor .
yani zaman lazım illaki bağ kuracaklar sabredin ama bu sürede de eşinizin bam teline basmayın temizlik vs gibi konuları hep siz yapın ona sadece sevmesi kalsın.
he bu arada iyice birbirlerine alıştıktan sonra iş bölüm tabi ki yapılacak . yok öyle bedavadan sevmek. bu sürede biraz sabır sadece :)
Ben eşime kedi besleyeceğim dediğimde bana tepki olarak aslan beslememi söyledi ;))sonra zeytinimi sahiplendim gittim aldım eve getirdim ilk önce tepki verdi evde hayvan beslenir mi diye sen onun özgürlüğünü aldın derdi ,ilk önce herşeyi ile ilgilendim kılıydı kumuydu mamasıydı hatta yattığımız odaya bile getiremiyordum tepki verecek diye zeytine dedim bak kızım bu evde sadece eşimi göstererek yaklaşmıyacağını söyledim oda beni dinledi sanki hiç ona yaklaşmadı mesafeli oldu ilk ay ilişkileri şimdi iki sene geçti kızımız bizimle uyur ve benden daha çok onu düşünür herşeyini sizinde ihtiyacınız zaman bence bak herşey güzel olacak bu zamanları atlatacaksınız biz atlattık umarım yavrunuzla güzel ve uzun bir mutlu hayatınız olur
Soruya cevap yazabilmek için üye girişi yapmalısınız.
Uzmanlardan ve diğer üyelerden faydalı cevaplar almak için:
Yeni Soru Sor