Meraba. Annem Kedimi İstemiyor. Ne Yapabilirim?

Keske emin olmadan sahiplenmenize izin vermeseydi. Bemim annem de istemiyordu ve korkuyordu bastan simdi 2 tane kedisi var. Alisabilir ama vermek cozum degil kedi alismayabilir, sahiplenen kisi geri getirebilir sokaga atabilir, eger boyle olursa sokakta yasayamaz kedi ve gunahi sizin boynunuza cunku bir kez eve alistirdiniz

Ben kotu seyler soylemeyince kedinin basina iyi seyler mi gelecek, salin sokaga muthis yaşar başının caresine bakar mi diyecem. Annenizin huyunu suyunu bilen sizsiniz alistiracak olan da sizsiniz. Ama sahiplendirmek veya sokaga salmayi cozum olarak gormeyin

Merhaba. Ben evde hayvan beslemeyi hayal dahi edemezdim annemden dolayı. Çok sever ama evde olmaz derdi. Annem şehir dışındayken eve alıştırılıp sonra da sokağa atılmış bir yavru çıktı karşıma. Sokakta yaşayamazdı. Annem gelene kadar sahiplendireyim dedim kimseyi gözüm tutmadı, alıştım, çok sevdim veremedim. Annem döndü ve kedi resmen emrivakiyle kaldı evde. Annemle oğlum hemen hemen 4 aydır aynı evde. Her gün mutlaka sayısız şikayet, sızlanma duyuyorum yaramaz diye. Her dakika bekçi gibi hayvanın başında durmamı bekliyor. Ama çok da seviyor oğlumu. Yani dırdır yapsa da alıştı evdeki varlığına. O da annemi seviyor, yanına sıkışıp, kucağına yatıp uyuyor hep. Annemin de hoşuna gidiyor. İlk zamanlar huylanıyordu ama. Ki sizin annenizi tanımasam da kendi annemi tanıyorum. Bu mucize. Yani biraz kararlılık, biraz politik olmak, idare etmek, tatlı dil işe yarar diye umuyorum. Benim annem sinirli, her şeyi abartan, sorun odaklı bir insandır. Bir de kedi gelince siz düşünün. Evdeki huzursuzluğun insanı nasıl yıprattığını çok iyi biliyorum. İnşallah kimse üzülmeden orta yolu bulursunuz. Sadece tartışmaktan kaçının ama taviz de vermeyin, dediğim gibi tatlılıkla kararınızın kati olduğunu kabul ettirmeyi deneyin. Ve kendinizi üzmeyin. Güle güle büyüsün yavrunuz.

Benimki emin degildi ama ben umiversitede kendi evimdeylen sahiplenmistim dondugumde ya birlikte geliriz ya ayri ev tutarim dedim, yani direk annemin evine sahiplenmedim aslinda..

Benim annem de kedilerimi istemiyor ama ben ciddi bir ameliyat geçirdiğim için şuan beni kaybetmekten korktuğu için razı geliyor. Aynı sizin gibi anksiyete sorunu yaşıyorum ve kedilerim tek hayata tutunma nedenim. Siz de öyle söyleyebilirsiniz annenize. Ben kedimle mutlu oluyorum hayattan bu şekilde zevk alıyorum diyebilirsiniz. Sokağa atarsak ölecek ve ben ölmesini istemiyorum diyerek net tavrınızı belli edin. Ayrıca açıkça kedinizin sizin hayatınızdaki stresi atmanıza fayda sağladığını belirtin. Ben kedilerimin biri öldüğünde gece gündüz yas tutup ağlıyorum. Anneme kalsa koskoca insanlar ölüyor. Yakının ölse üzülmez misin diyorum ben de. Kedim benim çocuğum gibi oldu artık onu başkasına veremem deyin. Ben olsam açlık grevi bile yapardım. Grev işin şakası ama kedime bir şey olsa yemek bile yemek istemiyorum hayat bir süre benim için duruyor.

Uzgunum suclayici konustuysam, sadece annem istemiyor vs diye o kadar cok baslik aciliyor ki annelere ve bu duruma sinirlenmeye basladik ister istemez.. bu duygu ile ters bisey yazmis olabilirim fakat demek istedigim siz sokaga atacaksiniz degildi, ikinci bir eve gidecek kedi, ve onlar muhtemelen sizin kadar da sabirli olamaycak, cunku siz muhtemelen yavruyken aldiniz. Bunun kizismasi falan var, eger bi de cins kedi degilse kendini sokakta bulmasi cok yuksek ihtimal. Bunlari cok gordugum icin biliyorum sonucu

Yani annenize de olabilecekleri soylerseniz bence yumusar

İstememe sebebi ney ki?

Epiglottis 2 aydır bunun için uğraşıyorum ama elimden bu kadarı geliyor, anskiyete nöbetleri yaşıyorum sürekli stresten. Sanki yeterince berbat halde değilmişim gibi iyice kötü şeyler söylüyorsunuz. Sizin de anneniz başta korkuyormuş istemiyormuş ama sonradan alışmış benimki de aynı durum ama alışamadı. Sizinki de emin değişmiş yani. Başkalarının hisleri benim elimde olsa keşke ve böyle şeyler hissetmeseler. Ben de bu durumda olmasam keşke.

Çoğul konuşmayın lütfen, ben kötü bir şey demedim çünkü. Sebebini sordum. Ha ama diğer arkadaşla aynı fikirdeyim, emin değilseniz sahiplenmeseydiniz keşke. Annenizin neden istemediğini öğrenebilir miyim?

Sokağa salacağımızı kim söyledi, neden bunun üzerinden konuşuyorsunuz anlamadım. Annemin huyunu suyunu biliyorum evet ama her hissedeceği duyguyu tahmin edemiyorum maalesef. Ben çok mu mutluyum, memnunum da bu durumdan suçlayıcı şekilde konuşuyorsunuz. Annem de başta kabul etti gayet iyiydi, şimdiyse değişti maalesef çok kötü hissediyorum ben de, dayanamıyorum bu hisse.

Nightcat adınız dahi geçmedi, bilerek isim vererek konuştum ki üstünüze alınmayın diye. Sizli konuşmamın sebebi sizinle konuşuyor olmamdan değil yani. Olay tüy dökümü vs değil. Çünkü her işini ben yapıyorum. Ben de anlayamıyorum zaten.